Als je de ‘Dan Brown van de Lage Landen’ wordt genoemd, dan heb je én wat gepresteerd, én een eer hoog te houden. Natuurlijk hebben we het over de Leidenaar en thrillerauteur Jeroen Windmeijer, die de laatste jaren stevig aan zijn schrijversloopbaan timmert. En niet zonder succes, want zijn complete Leidse trilogie werd goed ontvangen. Hij besloot daarna opnieuw aan een trilogie te beginnen en zich fulltime op het schrijven te richten. Het eerste resultaat hiervan is De offers.

We maken in De offers kennis met Lucas, een Nederlandse student die zich voor zijn afstuderen verdiept in Bolivia. In een klein dorp, gelegen aan het Titicacameer, wordt tijdens zijn verblijf het lichaam van een kind gevonden. Helaas is het niet de eerste keer dat er in die omgeving een vermoord kind wordt aangetroffen. Het jongetje, Luis, is inmiddels de derde. Het lijkt erop dat er een seriemoordenaar rondwaart in de indiaanse dorpen. Of…is er iemand die de kinderen gebruikt om een offer te brengen?

Samen met collega Nayra, met wie Lucas een meer dan platonische relatie lijkt te hebben, gaat hij op zoek naar de waarheid. En dat is niet zonder gevaar, want al snel vallen er slachtoffers en wel dichterbij Lucas dan hij had kunnen bedenken…

Jeroen Windmeijer is van huis uit cultureel antropoloog. Hij is intrinsiek geïnteresseerd in Jezus en de verhalen rondom het geloof. Zijn Leidse trilogie werd goed ontvangen en met name de verdiepingen in historische onderwerpen werden als zeer interessant ervaren. Ook in het buitenland worden de boeken, geschaard onder ‘historische thrillers' of 'religieuze thrillers’, goed verkocht. Met De offers zet Windmeijer deze lijn door; het boek is een mooie mix van historische onderwerpen met een moordplot, die de lezer zeker zal aantrekken.

Windmeijer heeft het aangedurfd om zijn nieuwe reeks te situeren buiten het vertrouwde Leiden en Nederland. Bolivia is het exotische oord waar held Lucas neerstrijkt. Nou ja, held; Lucas is een doodgewone student die toevallig in de zaak rondom de drie kindmoorden terechtkomt. Natuurlijk heeft hij -want dat hoort nu eenmaal zo in dit genre- wel een schone dame aan zijn zijde om hem bij te staan. De relatie tussen de twee is complex. Lucas moet over een paar weken terug naar Nederland, valt op Nayra maar durft dat eigenlijk niet te vertellen. En Luc is tenslotte ook nog een buitenlander en dat is per definitie iemand die de Boliviaanse cultuur en gebruiken niet begrijpt. Toch? Het maakt de gevoelens tussen de twee niet gemakkelijker, maar geeft De offers wel dat broodnodige laagje menselijkheid.

De auteur is overduidelijk in zijn jongere jaren zelf ook in Bolivia geweest. En in het nawoord blijkt dat inderdaad, maar dat is geen verrassing. Alle beschrijvingen van Bolivia, de cultuur en de historie, zijn raak en geven blijk van een grote kennis bij Windmeijer. Dit is een van de grootste pluspunten van De offers. Tegelijkertijd stelt de auteur een aantal kritische vragen over de westerse gebruiken en de relatie die wij hebben met de natuur. Dat is in Bolivia wel anders, waar de aarde (Pachamama) gezien wordt wat als een organisme waarbij geven en nemen centraal staat.

Als het gaat om een ‘historische thriller’, insinueert dat tweede woord dat er ook spanning in het boek aanwezig is of moet zijn. En eerlijk is eerlijk, de spanning is tot de apotheose ver te zoeken. Centraal in het boek staan de drie kindmoorden, maar de spanning omtrent de vraag whodunnit is grotendeels afwezig. Pas op het laatste schakelt de auteur op naar de zesde versnelling en komt er een climax die zijn Amerikaanse collega en genregenoot Dan Brown niet zou misstaan. Of dat erg is? De een zal zeggen ja, de ander zal het niet erg vinden. Want hoewel de spanning wellicht teveel afwezig is, zijn de historische context en de treffende omschrijvingen daaromtrent dat juist niet. En in die scenes laat Jeroen Windmeijer zien een unieke Nederlandse auteur te zijn, die de lezer aan de hand meeneemt langs gebruiken, historie en cultuur. De manier hoe hij dat doet is fenomenaal; de Leidenaar schrijft zo gemakkelijk, dat de lezer geen moeite heeft de hoeveelheid informatie te verstouwen. En dat is een groot compliment waard.

De offers is een meer dan geslaagde eerste deel in de nieuwe trilogie van Jeroen Windmeijer. Een zeer goed geschreven boek waarmee Jeroen Windmeijer laat zien een unieke Nederlandse (thriller)auteur te zijn. Enige minpunt is het lang uitblijven van de spanning.