Wat gebeurt er als je te horen krijgt dat je ernstig ziek bent en door nalatigheid van het ziekenhuis niet meer geholpen kunt worden? Als je letterlijk van je arts te horen krijgt dat je niet in jaren of in maanden maar beter in seizoenen kunt denken? Dat overkomt de 59-jarige Annabel Wismar. Ze besluit het er niet bij te laten zitten en zoekt hulp bij Belgische artsen, die haar nog wel willen behandelen.
Annabels zoon David wil er alles aan doen om ervoor te zorgen dat haar moeder weer beter wordt. Hij trekt bij haar in om haar te helpen en te verzorgen. Hij is zo bang om haar te verliezen dat hij zoveel mogelijk tijd met haar wil doorbrengen. Mede door zijn angst ontwikkelt David een eigen manier van omgaan met de situatie. Zowel bij David als bij Annabel blijkt een onverwerkt verleden om de hoek te kijken als blijkt dat hun toekomst samen steeds korter wordt…
Het verhaal van In seizoenen lees je voor het grootste deel vanuit David met af en toe een hoofdstuk vanuit Annabel. Je leert de beide personages goed kennen en ontdekt dat ze op hun eigen manier omgaan met Annabels ziekte. Ook blijken ze allebei nog te worstelen met gebeurtenissen uit het verleden. Al deze zaken heeft Judith Visser op een mooie manier met elkaar verweven.
De auteur heeft een hele fijne schrijfstijl, waardoor je helemaal in het verhaal wordt meegenomen. Je hoopt zo dat Annabel weer beter wordt, ook al zien de vooruitzichten er slecht uit. Je gunt haar nog zoveel meer in dit leven. En je wilt dat David nog meer tijd met zijn moeder kan doorbrengen. Visser laat de beide personages echt tot leven komen.
Naarmate het einde van het boek vordert, ga je automatisch wat langzamer lezen. Het verhaal is zo mooi en aangrijpend dat je het nog niet uit wilt hebben. In seizoenen raakt je en laat je niet zomaar los. Met tranen in mijn ogen heb ik het boek uiteindelijk uitgelezen.
Annabels zoon David wil er alles aan doen om ervoor te zorgen dat haar moeder weer beter wordt. Hij trekt bij haar in om haar te helpen en te verzorgen. Hij is zo bang om haar te verliezen dat hij zoveel mogelijk tijd met haar wil doorbrengen. Mede door zijn angst ontwikkelt David een eigen manier van omgaan met de situatie. Zowel bij David als bij Annabel blijkt een onverwerkt verleden om de hoek te kijken als blijkt dat hun toekomst samen steeds korter wordt…
Het verhaal van In seizoenen lees je voor het grootste deel vanuit David met af en toe een hoofdstuk vanuit Annabel. Je leert de beide personages goed kennen en ontdekt dat ze op hun eigen manier omgaan met Annabels ziekte. Ook blijken ze allebei nog te worstelen met gebeurtenissen uit het verleden. Al deze zaken heeft Judith Visser op een mooie manier met elkaar verweven.
De auteur heeft een hele fijne schrijfstijl, waardoor je helemaal in het verhaal wordt meegenomen. Je hoopt zo dat Annabel weer beter wordt, ook al zien de vooruitzichten er slecht uit. Je gunt haar nog zoveel meer in dit leven. En je wilt dat David nog meer tijd met zijn moeder kan doorbrengen. Visser laat de beide personages echt tot leven komen.
Naarmate het einde van het boek vordert, ga je automatisch wat langzamer lezen. Het verhaal is zo mooi en aangrijpend dat je het nog niet uit wilt hebben. In seizoenen raakt je en laat je niet zomaar los. Met tranen in mijn ogen heb ik het boek uiteindelijk uitgelezen.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Annabels zoon David wil er alles aan doen om ervoor te zorgen dat haar moeder weer beter wordt. Hij trekt bij haar in om haar te helpen en te verzorgen. Hij is zo bang om haar te verliezen dat hij zoveel mogelijk tijd met haar wil doorbrengen. Mede door zijn angst ontwikkelt David een eigen manier van omgaan met de situatie. Zowel bij David als bij Annabel blijkt een onverwerkt verleden om de hoek te kijken als blijkt dat hun toekomst samen steeds korter wordt…
Het verhaal van In seizoenen lees je voor het grootste deel vanuit David met af en toe een hoofdstuk vanuit Annabel. Je leert de beide personages goed kennen en ontdekt dat ze op hun eigen manier omgaan met Annabels ziekte. Ook blijken ze allebei nog te worstelen met gebeurtenissen uit het verleden. Al deze zaken heeft Judith Visser op een mooie manier met elkaar verweven.
De auteur heeft een hele fijne schrijfstijl, waardoor je helemaal in het verhaal wordt meegenomen. Je hoopt zo dat Annabel weer beter wordt, ook al zien de vooruitzichten er slecht uit. Je gunt haar nog zoveel meer in dit leven. En je wilt dat David nog meer tijd met zijn moeder kan doorbrengen. Visser laat de beide personages echt tot leven komen.
Naarmate het einde van het boek vordert, ga je automatisch wat langzamer lezen. Het verhaal is zo mooi en aangrijpend dat je het nog niet uit wilt hebben. In seizoenen raakt je en laat je niet zomaar los. Met tranen in mijn ogen heb ik het boek uiteindelijk uitgelezen.