Kate Mosse (57 jaar) is een Britse schrijfster van historische fictie. Met de middeleeuwse roman Het verloren labyrint brak ze definitief door en tegenwoordig is ze een begrip. In haar boeken kiest ze vaak voor heldhaftige vrouwelijke hoofdpersonages. Met Tijden van vuur (lees onze recensie hier) introduceerde ze Minou Joubert, een jonge, sterke dochter van een boekhandelaar. Het was de start van een serie romans die zich afspelen tegen de achtergrond van drie eeuwen geschiedenis. Van het zestiende-eeuwse Frankrijk en Amsterdam tot de Kaap de Goede Hoop in de achttiende en negentiende eeuw. Stad van tranen is het tweede boek van dit aangekondigde vierluik.
Het verhaal start waar de epiloog van Tijden van vuur eindigde. Centraal staan opnieuw de geliefdes Minou Joubert en Piet Reydon. Na de bloedige strijd in Toulouse zijn ze gevlucht naar Puivert, waar Minou een heuse dame in aanzien is en ze in een riant kasteel wonen met hun kinderen, vader Bernard, zus Alis, broer Aimeric en tante Salvadora. Puivert wordt echter al snel verlaten als ze worden uitgenodigd voor de koninklijke bruiloft in Parijs. Een bijzondere en belangrijke happening, want voor het eerst in de geschiedenis zal een katholieke prinses trouwen met een protestantse man. Bedoeld om vrede in Frankrijk te brengen na jaren van religieuze oorlogen komen mensen van heinde en verre op de trouwerij af. Desalniettemin ligt de bruiloft enorm gevoelig bij voornamelijk katholieke groeperingen. Vanuit hun woede en onmin vindt er kort na de bruiloft een vreselijke afslachting plaats, waarbij de ontevreden katholieken een waar bloedbad aanrichten onder protestantse hugenoten: bekend als de beruchte Bartholomeusnacht. Minou en Piet vluchten naar Amsterdam, de stad waar ze beiden een connectie mee hebben. Minou door de verhalen van haar vader, die als boekhandelaar vaak Amsterdam aandeed, en Piet als zoon van een Nederlandse prostituee en waar hij dus zijn jeugdjaren doorbracht. In Amsterdam hopen ze een rustig bestaan op te bouwen, maar ook daar heerst er onrust. De Zeventien Provinciën – het huidige Benelux – is in opstand tegen de gewelddadige Spaanse bezetting. Piet sluit zich aan bij de rebellen, onder leiding van Willem van Oranje en strijd opnieuw voor de protestantse onafhankelijkheid. Ondertussen ligt ook een oude vijand nog op de loer en zet een geheim uit Piets verleden de relaties onder hoogspanning.
Waargebeurde historische scènes vormen de rode draad in Stad van tranen. Voorin het boek geeft Kate Mosse de kanttekening dat ze zichzelf veel artistieke vrijheid hiervoor heeft gegund, iets dat volkomen logisch is. Het meest beruchte voorval uit de Hugenotenoorlogen is de Bartholomeusnacht in 1572, een bloedbad in Parijs waarbij de teruggedreven katholieken plots een grote aanval op de hugenootse bevolking inzette en de gehele stad rood van het bloed kleurde. Ook in Stad van tranen heeft deze brute daad een grote rol van betekenis voor het verdere verloop van het verhaal. Het lezen van Mosse’ interpretatie van deze brute slachtpartij is een ware beleving; de spanning, de ontzetting, de geladen sfeer; Kate Mosse geeft de lezers het gevoel er zelf bij te zijn. De manier waarop de auteur de verhaallijnen van Minou Joubert en haar familie hierin weet te verweven, is gewoonweg fantastisch. Nergens heb je het gevoel dat het fictie is, en haar (verzonnen protagonisten zouden werkelijk hebben kunnen bestaan. Gewone mannen en vrouwen die in tijden van oorlog en ontheemding proberen door te gaan, lief te hebben en te overleven.
Nu we de vaste personages goed hebben leren kennen, houdt Mosse in dit tweede deel meer ruimte over om zowel de karakters (nog) verder uit te diepen en zodoende interessant te maken, en hen dus ook te verweven in de verhaallijnen en bijbehorende gebeurtenissen. Daarnaast worden nieuwe personages geïntroduceerd, die naar alle waarschijnlijkheid in de latere boeken een nog prominentere rol zullen krijgen.
Voor de Nederlanders heeft dit boek een extra dimensie, daar het zich deels in het zestiende-eeuwse Amsterdam afspeelt. De tijd dat de Dam nog een belangrijke havenplaats was en waar de handel hoogtij vierde. En waar toeristen enkel bestonden uit buitenlandse zeelui die hier, tussen het werk door, vertier kwamen zoeken. De straten waren toen evengoed vol, maar dan met kooplui en vee. Tevens was het de periode dat Spaanse bezetters hun strakke regime voerde. Kate Mosse heeft uitgebreide research gedaan in en over onze hoofdstad en dat is duidelijk te merken. De couleur locale van het historische Amsterdam heeft Mosse perfect weten te vangen, met enkele boeiende herkenningspunten voor de hedendaagse Nederlanders. Het Begijnhof – een katholieke groepering in de protestantse samenleving – en een kinderweeshuis (gelegen op de plek waar nu het Amsterdams Museum zich bevindt) zijn prominente locaties in het boek.
Een eerste blik op het boek toont een dikke pil met veel historische informatie, maar echt waar: je vliegt door het boek heen. Verraad en intrige worden afgewisseld met liefde en vriendschap; sterke personages waarop het boeiende verhaal gebouwd is en de alom aanwezige spanning maken van Stad van tranen een fascinerend boek dat je in één ademteug uitleest. Een ideale mix van geschiedkundige feiten en romantische, spannende fictie: Kate Mosse is een geweldenaar!
Het verhaal start waar de epiloog van Tijden van vuur eindigde. Centraal staan opnieuw de geliefdes Minou Joubert en Piet Reydon. Na de bloedige strijd in Toulouse zijn ze gevlucht naar Puivert, waar Minou een heuse dame in aanzien is en ze in een riant kasteel wonen met hun kinderen, vader Bernard, zus Alis, broer Aimeric en tante Salvadora. Puivert wordt echter al snel verlaten als ze worden uitgenodigd voor de koninklijke bruiloft in Parijs. Een bijzondere en belangrijke happening, want voor het eerst in de geschiedenis zal een katholieke prinses trouwen met een protestantse man. Bedoeld om vrede in Frankrijk te brengen na jaren van religieuze oorlogen komen mensen van heinde en verre op de trouwerij af. Desalniettemin ligt de bruiloft enorm gevoelig bij voornamelijk katholieke groeperingen. Vanuit hun woede en onmin vindt er kort na de bruiloft een vreselijke afslachting plaats, waarbij de ontevreden katholieken een waar bloedbad aanrichten onder protestantse hugenoten: bekend als de beruchte Bartholomeusnacht. Minou en Piet vluchten naar Amsterdam, de stad waar ze beiden een connectie mee hebben. Minou door de verhalen van haar vader, die als boekhandelaar vaak Amsterdam aandeed, en Piet als zoon van een Nederlandse prostituee en waar hij dus zijn jeugdjaren doorbracht. In Amsterdam hopen ze een rustig bestaan op te bouwen, maar ook daar heerst er onrust. De Zeventien Provinciën – het huidige Benelux – is in opstand tegen de gewelddadige Spaanse bezetting. Piet sluit zich aan bij de rebellen, onder leiding van Willem van Oranje en strijd opnieuw voor de protestantse onafhankelijkheid. Ondertussen ligt ook een oude vijand nog op de loer en zet een geheim uit Piets verleden de relaties onder hoogspanning.
Waargebeurde historische scènes vormen de rode draad in Stad van tranen. Voorin het boek geeft Kate Mosse de kanttekening dat ze zichzelf veel artistieke vrijheid hiervoor heeft gegund, iets dat volkomen logisch is. Het meest beruchte voorval uit de Hugenotenoorlogen is de Bartholomeusnacht in 1572, een bloedbad in Parijs waarbij de teruggedreven katholieken plots een grote aanval op de hugenootse bevolking inzette en de gehele stad rood van het bloed kleurde. Ook in Stad van tranen heeft deze brute daad een grote rol van betekenis voor het verdere verloop van het verhaal. Het lezen van Mosse’ interpretatie van deze brute slachtpartij is een ware beleving; de spanning, de ontzetting, de geladen sfeer; Kate Mosse geeft de lezers het gevoel er zelf bij te zijn. De manier waarop de auteur de verhaallijnen van Minou Joubert en haar familie hierin weet te verweven, is gewoonweg fantastisch. Nergens heb je het gevoel dat het fictie is, en haar (verzonnen protagonisten zouden werkelijk hebben kunnen bestaan. Gewone mannen en vrouwen die in tijden van oorlog en ontheemding proberen door te gaan, lief te hebben en te overleven.
Nu we de vaste personages goed hebben leren kennen, houdt Mosse in dit tweede deel meer ruimte over om zowel de karakters (nog) verder uit te diepen en zodoende interessant te maken, en hen dus ook te verweven in de verhaallijnen en bijbehorende gebeurtenissen. Daarnaast worden nieuwe personages geïntroduceerd, die naar alle waarschijnlijkheid in de latere boeken een nog prominentere rol zullen krijgen.
Voor de Nederlanders heeft dit boek een extra dimensie, daar het zich deels in het zestiende-eeuwse Amsterdam afspeelt. De tijd dat de Dam nog een belangrijke havenplaats was en waar de handel hoogtij vierde. En waar toeristen enkel bestonden uit buitenlandse zeelui die hier, tussen het werk door, vertier kwamen zoeken. De straten waren toen evengoed vol, maar dan met kooplui en vee. Tevens was het de periode dat Spaanse bezetters hun strakke regime voerde. Kate Mosse heeft uitgebreide research gedaan in en over onze hoofdstad en dat is duidelijk te merken. De couleur locale van het historische Amsterdam heeft Mosse perfect weten te vangen, met enkele boeiende herkenningspunten voor de hedendaagse Nederlanders. Het Begijnhof – een katholieke groepering in de protestantse samenleving – en een kinderweeshuis (gelegen op de plek waar nu het Amsterdams Museum zich bevindt) zijn prominente locaties in het boek.
Een eerste blik op het boek toont een dikke pil met veel historische informatie, maar echt waar: je vliegt door het boek heen. Verraad en intrige worden afgewisseld met liefde en vriendschap; sterke personages waarop het boeiende verhaal gebouwd is en de alom aanwezige spanning maken van Stad van tranen een fascinerend boek dat je in één ademteug uitleest. Een ideale mix van geschiedkundige feiten en romantische, spannende fictie: Kate Mosse is een geweldenaar!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Het verhaal start waar de epiloog van Tijden van vuur eindigde. Centraal staan opnieuw de geliefdes Minou Joubert en Piet Reydon. Na de bloedige strijd in Toulouse zijn ze gevlucht naar Puivert, waar Minou een heuse dame in aanzien is en ze in een riant kasteel wonen met hun kinderen, vader Bernard, zus Alis, broer Aimeric en tante Salvadora. Puivert wordt echter al snel verlaten als ze worden uitgenodigd voor de koninklijke bruiloft in Parijs. Een bijzondere en belangrijke happening, want voor het eerst in de geschiedenis zal een katholieke prinses trouwen met een protestantse man. Bedoeld om vrede in Frankrijk te brengen na jaren van religieuze oorlogen komen mensen van heinde en verre op de trouwerij af. Desalniettemin ligt de bruiloft enorm gevoelig bij voornamelijk katholieke groeperingen. Vanuit hun woede en onmin vindt er kort na de bruiloft een vreselijke afslachting plaats, waarbij de ontevreden katholieken een waar bloedbad aanrichten onder protestantse hugenoten: bekend als de beruchte Bartholomeusnacht. Minou en Piet vluchten naar Amsterdam, de stad waar ze beiden een connectie mee hebben. Minou door de verhalen van haar vader, die als boekhandelaar vaak Amsterdam aandeed, en Piet als zoon van een Nederlandse prostituee en waar hij dus zijn jeugdjaren doorbracht. In Amsterdam hopen ze een rustig bestaan op te bouwen, maar ook daar heerst er onrust. De Zeventien Provinciën – het huidige Benelux – is in opstand tegen de gewelddadige Spaanse bezetting. Piet sluit zich aan bij de rebellen, onder leiding van Willem van Oranje en strijd opnieuw voor de protestantse onafhankelijkheid. Ondertussen ligt ook een oude vijand nog op de loer en zet een geheim uit Piets verleden de relaties onder hoogspanning.
Waargebeurde historische scènes vormen de rode draad in Stad van tranen. Voorin het boek geeft Kate Mosse de kanttekening dat ze zichzelf veel artistieke vrijheid hiervoor heeft gegund, iets dat volkomen logisch is. Het meest beruchte voorval uit de Hugenotenoorlogen is de Bartholomeusnacht in 1572, een bloedbad in Parijs waarbij de teruggedreven katholieken plots een grote aanval op de hugenootse bevolking inzette en de gehele stad rood van het bloed kleurde. Ook in Stad van tranen heeft deze brute daad een grote rol van betekenis voor het verdere verloop van het verhaal. Het lezen van Mosse’ interpretatie van deze brute slachtpartij is een ware beleving; de spanning, de ontzetting, de geladen sfeer; Kate Mosse geeft de lezers het gevoel er zelf bij te zijn. De manier waarop de auteur de verhaallijnen van Minou Joubert en haar familie hierin weet te verweven, is gewoonweg fantastisch. Nergens heb je het gevoel dat het fictie is, en haar (verzonnen protagonisten zouden werkelijk hebben kunnen bestaan. Gewone mannen en vrouwen die in tijden van oorlog en ontheemding proberen door te gaan, lief te hebben en te overleven.
Nu we de vaste personages goed hebben leren kennen, houdt Mosse in dit tweede deel meer ruimte over om zowel de karakters (nog) verder uit te diepen en zodoende interessant te maken, en hen dus ook te verweven in de verhaallijnen en bijbehorende gebeurtenissen. Daarnaast worden nieuwe personages geïntroduceerd, die naar alle waarschijnlijkheid in de latere boeken een nog prominentere rol zullen krijgen.
Voor de Nederlanders heeft dit boek een extra dimensie, daar het zich deels in het zestiende-eeuwse Amsterdam afspeelt. De tijd dat de Dam nog een belangrijke havenplaats was en waar de handel hoogtij vierde. En waar toeristen enkel bestonden uit buitenlandse zeelui die hier, tussen het werk door, vertier kwamen zoeken. De straten waren toen evengoed vol, maar dan met kooplui en vee. Tevens was het de periode dat Spaanse bezetters hun strakke regime voerde. Kate Mosse heeft uitgebreide research gedaan in en over onze hoofdstad en dat is duidelijk te merken. De couleur locale van het historische Amsterdam heeft Mosse perfect weten te vangen, met enkele boeiende herkenningspunten voor de hedendaagse Nederlanders. Het Begijnhof – een katholieke groepering in de protestantse samenleving – en een kinderweeshuis (gelegen op de plek waar nu het Amsterdams Museum zich bevindt) zijn prominente locaties in het boek.
Een eerste blik op het boek toont een dikke pil met veel historische informatie, maar echt waar: je vliegt door het boek heen. Verraad en intrige worden afgewisseld met liefde en vriendschap; sterke personages waarop het boeiende verhaal gebouwd is en de alom aanwezige spanning maken van Stad van tranen een fascinerend boek dat je in één ademteug uitleest. Een ideale mix van geschiedkundige feiten en romantische, spannende fictie: Kate Mosse is een geweldenaar!