Sinds ik Duivelspiek van Deon Meyer heb gelezen ben ik een zware fan van de Zuid-Afrikaanse schrijver. Direct na Duivelspiek heb ik zijn briljante 13 Uur verslonden en vlak daarna volgden de iets minder geslaagde maar nog altijd zeer boeiende Dodemansrit en Feniks. Met Onzichtbaar levert hij weer een prachtig spannend boek af.
Het verhaal gaat over een bodyguard (Lemmer) die een vrouw moet beschermen die het doelwit is geworden van een onbekende groep mensen die haar perse dood wil hebben. De vrouw, Emma Le Roux, is op zoek naar haar broer die jaren geleden in een wildpark is verdwenen. Zij heeft goede reden om aan te nemen dat hij nog leeft aangezien ze hem recentelijk op tv denkt te hebben gezien tijdens een uitzending over een moord in het Krugerpark waarbij enkele stropers het leven hebben gelaten. Ze probeert op het spoor van haar broer te komen, maar daar zitten bepaalde duistere personen bepaald niet op te wachten en proberen er alles aan te doen om de waarheid onder het tafellaken te houden.
Alles zit van meet af aan goed in elkaar in het boek. Het verhaal wordt strak verteld, de personages spreken niet alleen ieder op zich aan, maar hebben ook nog eens een goede wisselwerking op elkaar. De dialogen tussen de twee spatten van de bladzijden af. Het is op zulke momenten echt genieten geblazen. Uiteraard wordt er zoals in de boeken van Deon Meyer gebruikelijk veel commentaar geleverd op allerlei maatschappelijke misstanden in Zuid Afrika, maar Meyer doet het op zo'n manier dat het geen afbreuk doet aan het verhaal maar er juist aan bijdraagt.

Het verhaal gaat over een bodyguard (Lemmer) die een vrouw moet beschermen die het doelwit is geworden van een onbekende groep mensen die haar perse dood wil hebben. De vrouw, Emma Le Roux, is op zoek naar haar broer die jaren geleden in een wildpark is verdwenen. Zij heeft goede reden om aan te nemen dat hij nog leeft aangezien ze hem recentelijk op tv denkt te hebben gezien tijdens een uitzending over een moord in het Krugerpark waarbij enkele stropers het leven hebben gelaten. Ze probeert op het spoor van haar broer te komen, maar daar zitten bepaalde duistere personen bepaald niet op te wachten en proberen er alles aan te doen om de waarheid onder het tafellaken te houden.
Alles zit van meet af aan goed in elkaar in het boek. Het verhaal wordt strak verteld, de personages spreken niet alleen ieder op zich aan, maar hebben ook nog eens een goede wisselwerking op elkaar. De dialogen tussen de twee spatten van de bladzijden af. Het is op zulke momenten echt genieten geblazen. Uiteraard wordt er zoals in de boeken van Deon Meyer gebruikelijk veel commentaar geleverd op allerlei maatschappelijke misstanden in Zuid Afrika, maar Meyer doet het op zo'n manier dat het geen afbreuk doet aan het verhaal maar er juist aan bijdraagt.