Een vorm van verraad is een thriller van auteur Lieneke Dijkzeul met (opnieuw) in de hoofdrol inspecteur Paul Vegter. Dijkzeul schrijft literaire thrillers, scenario’s en kinderboeken. Al haar thrillers met Paul Vegter in de hoofdrol zijn genomineerd geweest voor diverse prijzen, zoals De gouden Strop, de Diamanten Kogel en de Crimezone Thriller Award. Haar boeken worden tevens in Duitsland uitgegeven.
Een paar dagen voor zijn huwelijk ontvangt Paul Vegter een dreigbrief met de boodschap:
De lezer krijgt precies wat verwacht mag worden van deze oer-Hollandse thriller. Dijkzeul wekt een mooie ‘Baantjer’-achtige sfeer tot leven die tot de verbeelding spreekt en de lezer zeker zal bekoren. De personages komen allemaal tot leven; Dijkzeul neemt de tijd ze uit te diepen waardoor je al snel samen met de hoofdpersonages op zoek bent naar de oplossing.
In Een vorm van verraad ligt de aandacht op het behandelen van twee zaken, waarvan het voor de lezer al snel duidelijk is dat de verdachte in de ene zaak verbonden is aan de andere. De politie lijkt vlot het motief van de aanslag helder te hebben, alleen ligt de werkelijkheid soms anders dan het in eerste instantie lijkt. Het verhaal steekt logisch in elkaar en werkt toe naar een ‘klassieke’ ontknoping en verrast de lezer niet.
Tot slot is de schrijfstijl van Dijkzeul erg toegankelijk en je proeft direct de jarenlange ervaring van de auteur. Dit boek maakt deel uit van de serie rondom Paul Vegter, maar is prima zelfstandig leesbaar. Eigenlijk doet Lieneke Dijkzeul niets verkeerd met Een vorm van verraad maar verrast ze ook niet; het is simpelweg een prima thriller die garant staat voor een paar uurtjes leesplezier.
Een paar dagen voor zijn huwelijk ontvangt Paul Vegter een dreigbrief met de boodschap:
“Ik ga iets rechtzetten, klootzak.”Op zijn huisadres blijkt een tweede brief te zijn bezorgd, waarin zijn aanstaande vrouw, en collega Renée wordt bedreigd. Ze maken zich zorgen, alleen ontbreekt elk aanknopingspunt. De dreiging wordt serieus wanneer op een nacht een aanslag wordt gepleegd op het huis van Paul en Renée. Ze worden bewaakt en werken ondertussen door aan een zaak waarin een kind onder verdachte omstandigheden van een balkon is gevallen. Op hun trouwdag verlaten ze het stadhuis door een erehaag van geüniformeerde collega’s, als er vanuit een rijdende auto een wapen op hen wordt gericht...
De lezer krijgt precies wat verwacht mag worden van deze oer-Hollandse thriller. Dijkzeul wekt een mooie ‘Baantjer’-achtige sfeer tot leven die tot de verbeelding spreekt en de lezer zeker zal bekoren. De personages komen allemaal tot leven; Dijkzeul neemt de tijd ze uit te diepen waardoor je al snel samen met de hoofdpersonages op zoek bent naar de oplossing.
In Een vorm van verraad ligt de aandacht op het behandelen van twee zaken, waarvan het voor de lezer al snel duidelijk is dat de verdachte in de ene zaak verbonden is aan de andere. De politie lijkt vlot het motief van de aanslag helder te hebben, alleen ligt de werkelijkheid soms anders dan het in eerste instantie lijkt. Het verhaal steekt logisch in elkaar en werkt toe naar een ‘klassieke’ ontknoping en verrast de lezer niet.
Tot slot is de schrijfstijl van Dijkzeul erg toegankelijk en je proeft direct de jarenlange ervaring van de auteur. Dit boek maakt deel uit van de serie rondom Paul Vegter, maar is prima zelfstandig leesbaar. Eigenlijk doet Lieneke Dijkzeul niets verkeerd met Een vorm van verraad maar verrast ze ook niet; het is simpelweg een prima thriller die garant staat voor een paar uurtjes leesplezier.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Een paar dagen voor zijn huwelijk ontvangt Paul Vegter een dreigbrief met de boodschap: Op zijn huisadres blijkt een tweede brief te zijn bezorgd, waarin zijn aanstaande vrouw, en collega Renée wordt bedreigd. Ze maken zich zorgen, alleen ontbreekt elk aanknopingspunt. De dreiging wordt serieus wanneer op een nacht een aanslag wordt gepleegd op het huis van Paul en Renée. Ze worden bewaakt en werken ondertussen door aan een zaak waarin een kind onder verdachte omstandigheden van een balkon is gevallen. Op hun trouwdag verlaten ze het stadhuis door een erehaag van geüniformeerde collega’s, als er vanuit een rijdende auto een wapen op hen wordt gericht...
De lezer krijgt precies wat verwacht mag worden van deze oer-Hollandse thriller. Dijkzeul wekt een mooie ‘Baantjer’-achtige sfeer tot leven die tot de verbeelding spreekt en de lezer zeker zal bekoren. De personages komen allemaal tot leven; Dijkzeul neemt de tijd ze uit te diepen waardoor je al snel samen met de hoofdpersonages op zoek bent naar de oplossing.
In Een vorm van verraad ligt de aandacht op het behandelen van twee zaken, waarvan het voor de lezer al snel duidelijk is dat de verdachte in de ene zaak verbonden is aan de andere. De politie lijkt vlot het motief van de aanslag helder te hebben, alleen ligt de werkelijkheid soms anders dan het in eerste instantie lijkt. Het verhaal steekt logisch in elkaar en werkt toe naar een ‘klassieke’ ontknoping en verrast de lezer niet.
Tot slot is de schrijfstijl van Dijkzeul erg toegankelijk en je proeft direct de jarenlange ervaring van de auteur. Dit boek maakt deel uit van de serie rondom Paul Vegter, maar is prima zelfstandig leesbaar. Eigenlijk doet Lieneke Dijkzeul niets verkeerd met Een vorm van verraad maar verrast ze ook niet; het is simpelweg een prima thriller die garant staat voor een paar uurtjes leesplezier.