IJsland is vooral bekend om zijn prachtige -en soms meedogenloze- natuur. Een perfecte locatie om een thriller te situeren, zo dachten Arnaldur Indridason, Steinar Bragi en Yrsa Sigurdardottir. Hun thrillers kunnen op veel fans rekenen. En sinds twee jaar mogen we daar in Nederland ook jongeling Ragnar Jonasson bij rekenen. In IJsland en ook daarbuiten (hij verkocht inmiddels 1 miljoen boeken in 21 talen) is hij al jaren bekend, maar wij kennen hem van Sneeuwblind en Inktzwart (lees onze recensies hier). De derde -door Willemien Werkman vertaalde- thriller van zijn hand is Poolnacht en hoort ook thuis in de Duister IJsland-serie (waarvan het eigenlijk de vierde titel in de reeks is). Weet Jonasson ons ook nu weer te bekoren?
Het is 1955. Twee IJslandse stellen verkassen naar de verlaten fjord Hedinsfjordur om zich daar te settelen. Maar het loopt gruwelijk verkeerd wanneer Jorunn overlijdt. De hypothese is dat ze destijds zelfmoord pleegde door gif in te nemen. Jaren later wil haar neefje Hedin, destijds een baby, opheldering over de zaak.
In de tegenwoordige tijd is het noordelijke IJslandse stadje Siglufjordur in quarantaine. Niet door COVID, maar doordat de hemorragische koorts daar is uitgebroken. Iedereen moet verplicht thuisblijven. Ari Thor, politieagent in het plaatsje, is nog wel aan het werk maar er is weinig te doen. Als Hedin hem benadert om te helpen in het mysterie van zestig jaar geleden, besluit Thor in de zaak te duiken. Niet wetende dat er een duister mysterie ligt om te worden ontwaard…
Ragnar Jonasson brak in Nederland door met het uitstekende Sneeuwblind. Met Inktzwart zette hij de reeks op mooie wijze door en met Poolnacht laat Jonasson zien dat hij een kracht blijft om rekening mee te houden; hij weet een goed plot te combineren met een duister IJslands verleden.
Jonasson kenmerkt zich door een rustige, sobere schrijfstijl. Net als landgenoot Indridasson gebruikt hij geen woord teveel, wat bij Jonasson resulteert in enkel ‘rake’ zinnen. Zijn boeken blijven ook veelal rond de 300 pagina’s steken, waar je als lezer simpelweg doorheen raast. Waar collega-auteurs qua stijl nog wel eens teveel uitweiden, blijft Jonasson bij de kern. Het gaat om het verhaal en ja, dat moet goed geschreven, maar dat kan in zijn ogen ook doelmatig. Jonasson lijkt daarmee de titel 'koning van de efficiency' te zijn.
In Poolnacht spelen eigenlijk twee verhaallijnen door elkaar. Die van de mysterieuze zaak van zestig jaar geleden, en een verdwijningszaak in het heden. Beide zijn interessant. Maar het is de zaak uit het verleden die tot een bizarre climax leidt die ergens het gevoel van wijlen Stieg Larsson oproept, omdat het ook een IJslands maatschappelijk probleem aanstipt.
Ari Thor is wederom de hoofdpersoon. Thor die in Sneeuwblind als groentje in Siglufjordur als agent begon, is inmiddels gesetteld. Ook qua persoonlijkheid is hij gegroeid. Hij is rustiger geworden en behoudt meer het overzicht. Zijn relatie met Kristin, die in Reykjavik achterbleef, strandde in de vorige delen. Maar beiden maken nu voorzichtig weer toenaderingen en dat maakt Thor een aantrekkelijk personage; zou het hem lukken zijn geliefde weer voor zich te winnen?
Ook de andere personages zijn goed uitgewerkt. In het heden is dat Isrun, de journaliste uit Reykjavik die te maken heeft met een vermissingszaak en daardoor een politiek intrige ingetrokken wordt. Tegelijkertijd moet ze ook de quarantaine in Siglufjordur verslaan en krijgt zo te maken met de zaak van zestig jaar geleden; ze besluit Ari Thor te helpen. Dit doet ze met een geheim; ze heeft net te horen gekregen dat ze een erfelijke ziekte heeft, waardoor haar toekomstperspectief ineens enorm verslechtert. Ook Isrun weet met deze groei als personage een plek te verkrijgen; wellicht ook naar volgende delen in de Duister IJsland-serie!
Jonasson weet zijn kwaliteit als auteur wederom te combineren met de IJslandse natuur; de verlaten fjord waar een belangrijk deel van het boek zich afspeelt is een duister en naar oord, die onder de huid van de lezer kruipt. Wel speelt een deel van het boek zich in de IJslandse hoofdstad af, maar dit is een welkome afwisseling.
Poolnacht is een schot in de roos; de doelmatige schrijfstijl van Ragnar Jonasson gecombineerd met twee uitstekende verhaallijnen én met het sausje van de IJslandse natuur eroverheen, maakt het een Scandi-thriller om lekker in weg te kruipen!
Het is 1955. Twee IJslandse stellen verkassen naar de verlaten fjord Hedinsfjordur om zich daar te settelen. Maar het loopt gruwelijk verkeerd wanneer Jorunn overlijdt. De hypothese is dat ze destijds zelfmoord pleegde door gif in te nemen. Jaren later wil haar neefje Hedin, destijds een baby, opheldering over de zaak.
In de tegenwoordige tijd is het noordelijke IJslandse stadje Siglufjordur in quarantaine. Niet door COVID, maar doordat de hemorragische koorts daar is uitgebroken. Iedereen moet verplicht thuisblijven. Ari Thor, politieagent in het plaatsje, is nog wel aan het werk maar er is weinig te doen. Als Hedin hem benadert om te helpen in het mysterie van zestig jaar geleden, besluit Thor in de zaak te duiken. Niet wetende dat er een duister mysterie ligt om te worden ontwaard…
Ragnar Jonasson brak in Nederland door met het uitstekende Sneeuwblind. Met Inktzwart zette hij de reeks op mooie wijze door en met Poolnacht laat Jonasson zien dat hij een kracht blijft om rekening mee te houden; hij weet een goed plot te combineren met een duister IJslands verleden.
Jonasson kenmerkt zich door een rustige, sobere schrijfstijl. Net als landgenoot Indridasson gebruikt hij geen woord teveel, wat bij Jonasson resulteert in enkel ‘rake’ zinnen. Zijn boeken blijven ook veelal rond de 300 pagina’s steken, waar je als lezer simpelweg doorheen raast. Waar collega-auteurs qua stijl nog wel eens teveel uitweiden, blijft Jonasson bij de kern. Het gaat om het verhaal en ja, dat moet goed geschreven, maar dat kan in zijn ogen ook doelmatig. Jonasson lijkt daarmee de titel 'koning van de efficiency' te zijn.
In Poolnacht spelen eigenlijk twee verhaallijnen door elkaar. Die van de mysterieuze zaak van zestig jaar geleden, en een verdwijningszaak in het heden. Beide zijn interessant. Maar het is de zaak uit het verleden die tot een bizarre climax leidt die ergens het gevoel van wijlen Stieg Larsson oproept, omdat het ook een IJslands maatschappelijk probleem aanstipt.
Ari Thor is wederom de hoofdpersoon. Thor die in Sneeuwblind als groentje in Siglufjordur als agent begon, is inmiddels gesetteld. Ook qua persoonlijkheid is hij gegroeid. Hij is rustiger geworden en behoudt meer het overzicht. Zijn relatie met Kristin, die in Reykjavik achterbleef, strandde in de vorige delen. Maar beiden maken nu voorzichtig weer toenaderingen en dat maakt Thor een aantrekkelijk personage; zou het hem lukken zijn geliefde weer voor zich te winnen?
Ook de andere personages zijn goed uitgewerkt. In het heden is dat Isrun, de journaliste uit Reykjavik die te maken heeft met een vermissingszaak en daardoor een politiek intrige ingetrokken wordt. Tegelijkertijd moet ze ook de quarantaine in Siglufjordur verslaan en krijgt zo te maken met de zaak van zestig jaar geleden; ze besluit Ari Thor te helpen. Dit doet ze met een geheim; ze heeft net te horen gekregen dat ze een erfelijke ziekte heeft, waardoor haar toekomstperspectief ineens enorm verslechtert. Ook Isrun weet met deze groei als personage een plek te verkrijgen; wellicht ook naar volgende delen in de Duister IJsland-serie!
Jonasson weet zijn kwaliteit als auteur wederom te combineren met de IJslandse natuur; de verlaten fjord waar een belangrijk deel van het boek zich afspeelt is een duister en naar oord, die onder de huid van de lezer kruipt. Wel speelt een deel van het boek zich in de IJslandse hoofdstad af, maar dit is een welkome afwisseling.
Poolnacht is een schot in de roos; de doelmatige schrijfstijl van Ragnar Jonasson gecombineerd met twee uitstekende verhaallijnen én met het sausje van de IJslandse natuur eroverheen, maakt het een Scandi-thriller om lekker in weg te kruipen!