Vince Flynn is een bestsellerauteur uit de Verenigde Staten die in 2013 overleed aan prostaatkanker. Hij werd slechts 47 jaar oud. Flynn liet een literaire erfenis achter: zijn hoofdpersonage Mitch Rapp verscheen in een reeks actiethrillers en de boeken blijven nog wel even verschijnen. Want Kyle Mills, bekend van de voortzetting van de Jon Smith serie van wijlen Robert Ludlum, schrijft bijvoorbeeld het laatste onvoltooide script af van “The Survivor”. En inmiddels weet Flynn ook voet aan vaste wal te krijgen in Nederland. Enkele titels uit de Mitch Rapp serie zijn in ons kleine kikkerlandje verschenen. De eerste in de reeks was De laatste man en nu is deze opnieuw uitgebracht als De enige overlevende.
Mitch Rapp is een antiterrorisme-expert die werkzaam is bij de Clandestine Service van de CIA. Dat zijn de mannen en vrouwen die in actie komen als er stront aan de spreekwoordelijke knikker is. Rapp is van het type ‘ruwe bolster blanke pit’ en schiet eerst en stelt de vragen pas achteraf. Zijn hulp is hard nodig als een van de legendes van de CIA, Joe Rickman, in Afghanistan verdwijnt. Hij is een man die al jaren strijd levert in dit soort landen en heeft daardoor een schat aan informatie voor de tegenstander. Daarnaast was hij die jaren ook de bankier van de CIA. Door zijn handen gingen letterlijk miljoenen dollars. Dit maakt Rickman een gewilde man voor bijvoorbeeld de taliban. Rapp en zijn mannen krijgen de opdracht Rickman zo snel mogelijk terug te vinden. Hij mag onder geen beding zijn geheime informatie delen met zijn ontvoerders. Wie zit er achter zijn ontvoering? En met welke bedoeling?
Bovenstaande is het verhaal in een notendop. Maar de plot is veel uitgebreider dan dit. Flynn heeft in De enige overlevende namelijk de nodige lagen aangebracht. Zo zien we de corruptie en dubbele agenda’s van de Washingtonse politiek; de concurrentie tussen de FBI en CIA; de corruptie in de Pakistaanse inlichtingendienst ISI; en er zit de nodige dikke actie in De enige overlevende. Het maakt van deze actiethriller een verhaal die wat meer om het lijf heeft dan bijvoorbeeld het werk van Chris Ryan. Maar De enige overlevende heeft ook zijn mindere kanten. Zo brengt Flynn wel heel veel karakters ten tonele, waardoor de lezer soms even moet nadenken ‘wie dit nou weer is’. Daarnaast is Rapp wel erg eendimensionaal. De dialogen waarin hij opdraaft zijn dat ook. Zijn stoeremanspraat en neiging om iedereen die hem pissig maakt direct een Beretta op het hoofd te zetten, komen erg gemaakt over. Deze twee zaken zorgen er echter niet voor dat De enige overlevende niet een plezierige en weldoordachte actiethriller is geworden. Daarvoor zorgen de plot en de meerdere lagen wel voor.
De enige overlevende is een goed geschreven en weldoordachte actiethriller waarin de kogels soms om je oren vliegen terwijl je met Mitch Rapp op zoek bent naar de ontvoerde Joe Rickman.
Mitch Rapp is een antiterrorisme-expert die werkzaam is bij de Clandestine Service van de CIA. Dat zijn de mannen en vrouwen die in actie komen als er stront aan de spreekwoordelijke knikker is. Rapp is van het type ‘ruwe bolster blanke pit’ en schiet eerst en stelt de vragen pas achteraf. Zijn hulp is hard nodig als een van de legendes van de CIA, Joe Rickman, in Afghanistan verdwijnt. Hij is een man die al jaren strijd levert in dit soort landen en heeft daardoor een schat aan informatie voor de tegenstander. Daarnaast was hij die jaren ook de bankier van de CIA. Door zijn handen gingen letterlijk miljoenen dollars. Dit maakt Rickman een gewilde man voor bijvoorbeeld de taliban. Rapp en zijn mannen krijgen de opdracht Rickman zo snel mogelijk terug te vinden. Hij mag onder geen beding zijn geheime informatie delen met zijn ontvoerders. Wie zit er achter zijn ontvoering? En met welke bedoeling?
Bovenstaande is het verhaal in een notendop. Maar de plot is veel uitgebreider dan dit. Flynn heeft in De enige overlevende namelijk de nodige lagen aangebracht. Zo zien we de corruptie en dubbele agenda’s van de Washingtonse politiek; de concurrentie tussen de FBI en CIA; de corruptie in de Pakistaanse inlichtingendienst ISI; en er zit de nodige dikke actie in De enige overlevende. Het maakt van deze actiethriller een verhaal die wat meer om het lijf heeft dan bijvoorbeeld het werk van Chris Ryan. Maar De enige overlevende heeft ook zijn mindere kanten. Zo brengt Flynn wel heel veel karakters ten tonele, waardoor de lezer soms even moet nadenken ‘wie dit nou weer is’. Daarnaast is Rapp wel erg eendimensionaal. De dialogen waarin hij opdraaft zijn dat ook. Zijn stoeremanspraat en neiging om iedereen die hem pissig maakt direct een Beretta op het hoofd te zetten, komen erg gemaakt over. Deze twee zaken zorgen er echter niet voor dat De enige overlevende niet een plezierige en weldoordachte actiethriller is geworden. Daarvoor zorgen de plot en de meerdere lagen wel voor.
De enige overlevende is een goed geschreven en weldoordachte actiethriller waarin de kogels soms om je oren vliegen terwijl je met Mitch Rapp op zoek bent naar de ontvoerde Joe Rickman.