Joy is een vrouw van middelbare leeftijd en is getrouwd met Stefan. In het verleden van Joy heeft zich een nare gebeurtenis voorgedaan. Bijna niemand weet hiervan en dat wil Joy graag zo houden, daarom heeft ze het ver weg gestopt.
Maar dan is er de middag dat ze Stefan ophaalt bij de jachthut. Hij had een jachtevenement georganiseerd voor een groep mannen. Na de tijd drinken ze nog een gezellige borrel en wordt er kennisgemaakt met Joy. Daar klinkt voor haar dan een bekende stem. En meteen is daar de herinnering aan die horrornacht, die ze al die tijd heeft kunnen verdringen. Maar nu voelt het alsof het gisteren was. Ze staat oog in oog met een van haar belagers. Joy doet er alles aan om niet meer aan het verleden te denken, maar dat is lastig. Stefan had een klik met de mannen en er volgt al snel een uitnodiging voor een feestavond.
De herinneringen van Joy nemen steeds grovere vormen aan en beginnen haar leven te beheersen. Ze moet hier vanaf en dat kan maar op een manier: wraak. Haar wraak zal zoet zijn en ze rust niet voordat ze alle vijf de mannen een lesje heeft geleerd. Maar hoe pak je zoiets aan?
Marjan van den Berg weet het boek daverend spannend te openen met de proloog. Het belooft een heerlijk boek te worden, of was dat alles wat Van den Berg voor ons in petto had?
Het boek kent een vlotte schrijfstijl, met korte hoofdstukken en leest daardoor lekker snel weg. Het personage Joy is goed doordacht. Ze lijkt in eerste instantie goed om te gaan met het zwarte verleden dat ze zo verdringt. Toch komt daar het moment dat ze hier weer aan wordt herinnerd, de emoties die hieruit voortvloeien zijn geheel begrijpelijk en goed beschreven. Ook haar baan als kunstenares is passend. Een perfecte manier voor Van den Berg om Joy haar emoties te doen uiten. Joy heeft dit in eerste instantie niet in de gaten en wordt zich hier gedurende de tijd meer van bewust. Knap hoe Van den Berg dit wederom goed weet te beschrijven. Een baan die meer dan passend is voor het personage. Naast de hoofdpersoon Joy worden we meegenomen door Van den Berg met personages die verbonden zijn met Joy, op deze manier wordt het verhaal vanuit verschillende perspectieven belicht.
De spanning is onderhuids te voelen en suddert het gehele boek door. Het is een andere spanning dan ik gewend ben in thrillers. Hij treedt niet op de voorgrond en toch is het er een die je nieuwsgierigheid blijft wekken en waardoor je hunkert om verder te lezen. Joy neemt ons mee in haar denken en probeert op allerlei manieren nader tot haar belagers te komen. Zo ontstaat er ook een hechte vriendschap met Annechien, de vrouw van BB, die de hoofdaanstichter is van het incident dat zij heeft meegemaakt. Of het ook tot echte wraakacties komt van Joy en wat voor dit dan mogen zijn, daar is maar een manier om er achter te komen en dat is: Lezen!
Het laatste hoofdstuk was een totale verrassing voor mij. Dit zag ik helemaal niet aankomen, maar was zeker nodig om de cirkel van het verhaal rond te maken. Knap gedaan!
Een kleine kanttekening zonder uit te wijden over het verloop van het verhaal: het boek kent enkele toevalligheden die wellicht op een andere manier uitgeschreven hadden kunnen worden, waardoor er nog meer spanning in had gezeten.
Desalniettemin: Joy zit steengoed in elkaar! Het is een heerlijke thriller, die een krachtige hoofdpersoon kent. Lekker vlot wegleest en die een onderhuidse spanning kent die je nieuwsgierigheid blijft wekken. Lezen dus.
Maar dan is er de middag dat ze Stefan ophaalt bij de jachthut. Hij had een jachtevenement georganiseerd voor een groep mannen. Na de tijd drinken ze nog een gezellige borrel en wordt er kennisgemaakt met Joy. Daar klinkt voor haar dan een bekende stem. En meteen is daar de herinnering aan die horrornacht, die ze al die tijd heeft kunnen verdringen. Maar nu voelt het alsof het gisteren was. Ze staat oog in oog met een van haar belagers. Joy doet er alles aan om niet meer aan het verleden te denken, maar dat is lastig. Stefan had een klik met de mannen en er volgt al snel een uitnodiging voor een feestavond.
De herinneringen van Joy nemen steeds grovere vormen aan en beginnen haar leven te beheersen. Ze moet hier vanaf en dat kan maar op een manier: wraak. Haar wraak zal zoet zijn en ze rust niet voordat ze alle vijf de mannen een lesje heeft geleerd. Maar hoe pak je zoiets aan?
Marjan van den Berg weet het boek daverend spannend te openen met de proloog. Het belooft een heerlijk boek te worden, of was dat alles wat Van den Berg voor ons in petto had?
Het boek kent een vlotte schrijfstijl, met korte hoofdstukken en leest daardoor lekker snel weg. Het personage Joy is goed doordacht. Ze lijkt in eerste instantie goed om te gaan met het zwarte verleden dat ze zo verdringt. Toch komt daar het moment dat ze hier weer aan wordt herinnerd, de emoties die hieruit voortvloeien zijn geheel begrijpelijk en goed beschreven. Ook haar baan als kunstenares is passend. Een perfecte manier voor Van den Berg om Joy haar emoties te doen uiten. Joy heeft dit in eerste instantie niet in de gaten en wordt zich hier gedurende de tijd meer van bewust. Knap hoe Van den Berg dit wederom goed weet te beschrijven. Een baan die meer dan passend is voor het personage. Naast de hoofdpersoon Joy worden we meegenomen door Van den Berg met personages die verbonden zijn met Joy, op deze manier wordt het verhaal vanuit verschillende perspectieven belicht.
De spanning is onderhuids te voelen en suddert het gehele boek door. Het is een andere spanning dan ik gewend ben in thrillers. Hij treedt niet op de voorgrond en toch is het er een die je nieuwsgierigheid blijft wekken en waardoor je hunkert om verder te lezen. Joy neemt ons mee in haar denken en probeert op allerlei manieren nader tot haar belagers te komen. Zo ontstaat er ook een hechte vriendschap met Annechien, de vrouw van BB, die de hoofdaanstichter is van het incident dat zij heeft meegemaakt. Of het ook tot echte wraakacties komt van Joy en wat voor dit dan mogen zijn, daar is maar een manier om er achter te komen en dat is: Lezen!
Het laatste hoofdstuk was een totale verrassing voor mij. Dit zag ik helemaal niet aankomen, maar was zeker nodig om de cirkel van het verhaal rond te maken. Knap gedaan!
Een kleine kanttekening zonder uit te wijden over het verloop van het verhaal: het boek kent enkele toevalligheden die wellicht op een andere manier uitgeschreven hadden kunnen worden, waardoor er nog meer spanning in had gezeten.
Desalniettemin: Joy zit steengoed in elkaar! Het is een heerlijke thriller, die een krachtige hoofdpersoon kent. Lekker vlot wegleest en die een onderhuidse spanning kent die je nieuwsgierigheid blijft wekken. Lezen dus.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Maar dan is er de middag dat ze Stefan ophaalt bij de jachthut. Hij had een jachtevenement georganiseerd voor een groep mannen. Na de tijd drinken ze nog een gezellige borrel en wordt er kennisgemaakt met Joy. Daar klinkt voor haar dan een bekende stem. En meteen is daar de herinnering aan die horrornacht, die ze al die tijd heeft kunnen verdringen. Maar nu voelt het alsof het gisteren was. Ze staat oog in oog met een van haar belagers. Joy doet er alles aan om niet meer aan het verleden te denken, maar dat is lastig. Stefan had een klik met de mannen en er volgt al snel een uitnodiging voor een feestavond.
De herinneringen van Joy nemen steeds grovere vormen aan en beginnen haar leven te beheersen. Ze moet hier vanaf en dat kan maar op een manier: wraak. Haar wraak zal zoet zijn en ze rust niet voordat ze alle vijf de mannen een lesje heeft geleerd. Maar hoe pak je zoiets aan?
Marjan van den Berg weet het boek daverend spannend te openen met de proloog. Het belooft een heerlijk boek te worden, of was dat alles wat Van den Berg voor ons in petto had?
Het boek kent een vlotte schrijfstijl, met korte hoofdstukken en leest daardoor lekker snel weg. Het personage Joy is goed doordacht. Ze lijkt in eerste instantie goed om te gaan met het zwarte verleden dat ze zo verdringt. Toch komt daar het moment dat ze hier weer aan wordt herinnerd, de emoties die hieruit voortvloeien zijn geheel begrijpelijk en goed beschreven. Ook haar baan als kunstenares is passend. Een perfecte manier voor Van den Berg om Joy haar emoties te doen uiten. Joy heeft dit in eerste instantie niet in de gaten en wordt zich hier gedurende de tijd meer van bewust. Knap hoe Van den Berg dit wederom goed weet te beschrijven. Een baan die meer dan passend is voor het personage. Naast de hoofdpersoon Joy worden we meegenomen door Van den Berg met personages die verbonden zijn met Joy, op deze manier wordt het verhaal vanuit verschillende perspectieven belicht.
De spanning is onderhuids te voelen en suddert het gehele boek door. Het is een andere spanning dan ik gewend ben in thrillers. Hij treedt niet op de voorgrond en toch is het er een die je nieuwsgierigheid blijft wekken en waardoor je hunkert om verder te lezen. Joy neemt ons mee in haar denken en probeert op allerlei manieren nader tot haar belagers te komen. Zo ontstaat er ook een hechte vriendschap met Annechien, de vrouw van BB, die de hoofdaanstichter is van het incident dat zij heeft meegemaakt. Of het ook tot echte wraakacties komt van Joy en wat voor dit dan mogen zijn, daar is maar een manier om er achter te komen en dat is: Lezen!
Het laatste hoofdstuk was een totale verrassing voor mij. Dit zag ik helemaal niet aankomen, maar was zeker nodig om de cirkel van het verhaal rond te maken. Knap gedaan!
Een kleine kanttekening zonder uit te wijden over het verloop van het verhaal: het boek kent enkele toevalligheden die wellicht op een andere manier uitgeschreven hadden kunnen worden, waardoor er nog meer spanning in had gezeten.
Desalniettemin: Joy zit steengoed in elkaar! Het is een heerlijke thriller, die een krachtige hoofdpersoon kent. Lekker vlot wegleest en die een onderhuidse spanning kent die je nieuwsgierigheid blijft wekken. Lezen dus.