Het achtergrondverhaal bij Masterplan is bijna net zo interessant als de roman zelf. Pjotr Vreeswijk (1972), in het dagelijkse leven wijkagent in Scheveningen en de veertig levensjaren inmiddels gepasseerd, zag om zich heen allerlei collegae verschillende cursussen oppakken en vroeg zich af wat hij zelf naast zijn werk zou gaan doen. Als hij rond diezelfde tijd in zijn schuur een multomap vindt met verhalen die hij in een ver verleden heeft geschreven ontstaat het plan om een spannende roman te schrijven. Zelf is hij een groot liefhebber van schrijvers als Tom Clancy, Clive Cussler en Robert Ludlum en dat is bij het lezen van Masterplan direct te merken. Het uitgangspunt van Pjotr Vreeswijk was namelijk van meet af aan duidelijk. Hij wilde perse een verhaal schrijven dat hij zelf graag zou willen lezen.
In Masterplan maken we kennis met Alex de Klerck, een agent van een geheime Europese antiterreureenheid, die een geheimzinnige explosie moet onderzoeken die zich in het zuiden van Soedan heeft voorgedaan en waarbij duizenden mensen om het leven zijn gekomen. Alex komt er achter dat de explosie is veroorzaakt door een geheim wapen dat ooit aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door een nazi wetenschapper is ontwikkeld. Dat wapen is in handen gekomen van een neonazi die het in het geheim heeft doorontwikkeld en het nu in wil gaan zetten om de huidige wereldorde op zijn kop te zetten. Het is aan Alex om samen met zijn Britse collega Suzanne en zijn Duitse vriend Peter dat te voorkomen, maar ze merken algauw dat ze tegenover een oppermachtige vijand staan die geen enkel middel schuwt om hen uit te schakelen.
Neonazi’s, geheime wapens, een complot om de wereldorde omver te werpen, het zal duidelijk zijn dat deze bonte cocktail van ingrediënten niet te serieus moet worden genomen. Verwacht geen ingewikkelde intriges of gelaagde karakters, die zul je in dit boek niet aantreffen. Daar is overigens helemaal niks mis mee, want Masterplan is heerlijke escapistische nonsens en pretendeert niets meer of minder dan dat te zijn. Het boek is duidelijk met het nodige enthousiasme en plezier geschreven en dat laat zich merken. Het verhaal zit lekker simpel in elkaar, waardoor je als lezer niet teveel na hoeft te denken. Je hoeft alleen in het karretje van de achtbaan te springen en je door Pjotr te laten trakteren op vette actie scenes, vette boeven en een plot dat moeiteloos de hele wereld omspant. Door het hoge verteltempo is het een heerlijk spannend boek geworden dat moeiteloos het predikaat ‘pageturner’ verdient.
Het is verfrissend om een boek op de Nederlandse markt te zien verschijnen dat zo schaamteloos over de grenzen heen durft te kijken. Pjotr Vreeswijk steekt niet onder stoelen of banken dat hij schatplichtig is aan schrijvers als Ludlum en Cussler. Doordat hij daarop verder heeft geborduurd heeft hij binnen Nederland een heel eigen en unieke soundbyte gecreëerd. Natuurlijk is het geen haute cuisine in de misdaadliteratuur, maar af en toe smaakt een maaltijd in de kroeg net zo goed. Zo is het met Masterplan. Het is een heerlijke en snelle hap geworden en boven alles een guilty pleasure.
In Masterplan maken we kennis met Alex de Klerck, een agent van een geheime Europese antiterreureenheid, die een geheimzinnige explosie moet onderzoeken die zich in het zuiden van Soedan heeft voorgedaan en waarbij duizenden mensen om het leven zijn gekomen. Alex komt er achter dat de explosie is veroorzaakt door een geheim wapen dat ooit aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door een nazi wetenschapper is ontwikkeld. Dat wapen is in handen gekomen van een neonazi die het in het geheim heeft doorontwikkeld en het nu in wil gaan zetten om de huidige wereldorde op zijn kop te zetten. Het is aan Alex om samen met zijn Britse collega Suzanne en zijn Duitse vriend Peter dat te voorkomen, maar ze merken algauw dat ze tegenover een oppermachtige vijand staan die geen enkel middel schuwt om hen uit te schakelen.
Neonazi’s, geheime wapens, een complot om de wereldorde omver te werpen, het zal duidelijk zijn dat deze bonte cocktail van ingrediënten niet te serieus moet worden genomen. Verwacht geen ingewikkelde intriges of gelaagde karakters, die zul je in dit boek niet aantreffen. Daar is overigens helemaal niks mis mee, want Masterplan is heerlijke escapistische nonsens en pretendeert niets meer of minder dan dat te zijn. Het boek is duidelijk met het nodige enthousiasme en plezier geschreven en dat laat zich merken. Het verhaal zit lekker simpel in elkaar, waardoor je als lezer niet teveel na hoeft te denken. Je hoeft alleen in het karretje van de achtbaan te springen en je door Pjotr te laten trakteren op vette actie scenes, vette boeven en een plot dat moeiteloos de hele wereld omspant. Door het hoge verteltempo is het een heerlijk spannend boek geworden dat moeiteloos het predikaat ‘pageturner’ verdient.
Het is verfrissend om een boek op de Nederlandse markt te zien verschijnen dat zo schaamteloos over de grenzen heen durft te kijken. Pjotr Vreeswijk steekt niet onder stoelen of banken dat hij schatplichtig is aan schrijvers als Ludlum en Cussler. Doordat hij daarop verder heeft geborduurd heeft hij binnen Nederland een heel eigen en unieke soundbyte gecreëerd. Natuurlijk is het geen haute cuisine in de misdaadliteratuur, maar af en toe smaakt een maaltijd in de kroeg net zo goed. Zo is het met Masterplan. Het is een heerlijke en snelle hap geworden en boven alles een guilty pleasure.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In Masterplan maken we kennis met Alex de Klerck, een agent van een geheime Europese antiterreureenheid, die een geheimzinnige explosie moet onderzoeken die zich in het zuiden van Soedan heeft voorgedaan en waarbij duizenden mensen om het leven zijn gekomen. Alex komt er achter dat de explosie is veroorzaakt door een geheim wapen dat ooit aan het einde van de Tweede Wereldoorlog door een nazi wetenschapper is ontwikkeld. Dat wapen is in handen gekomen van een neonazi die het in het geheim heeft doorontwikkeld en het nu in wil gaan zetten om de huidige wereldorde op zijn kop te zetten. Het is aan Alex om samen met zijn Britse collega Suzanne en zijn Duitse vriend Peter dat te voorkomen, maar ze merken algauw dat ze tegenover een oppermachtige vijand staan die geen enkel middel schuwt om hen uit te schakelen.
Neonazi’s, geheime wapens, een complot om de wereldorde omver te werpen, het zal duidelijk zijn dat deze bonte cocktail van ingrediënten niet te serieus moet worden genomen. Verwacht geen ingewikkelde intriges of gelaagde karakters, die zul je in dit boek niet aantreffen. Daar is overigens helemaal niks mis mee, want Masterplan is heerlijke escapistische nonsens en pretendeert niets meer of minder dan dat te zijn. Het boek is duidelijk met het nodige enthousiasme en plezier geschreven en dat laat zich merken. Het verhaal zit lekker simpel in elkaar, waardoor je als lezer niet teveel na hoeft te denken. Je hoeft alleen in het karretje van de achtbaan te springen en je door Pjotr te laten trakteren op vette actie scenes, vette boeven en een plot dat moeiteloos de hele wereld omspant. Door het hoge verteltempo is het een heerlijk spannend boek geworden dat moeiteloos het predikaat ‘pageturner’ verdient.
Het is verfrissend om een boek op de Nederlandse markt te zien verschijnen dat zo schaamteloos over de grenzen heen durft te kijken. Pjotr Vreeswijk steekt niet onder stoelen of banken dat hij schatplichtig is aan schrijvers als Ludlum en Cussler. Doordat hij daarop verder heeft geborduurd heeft hij binnen Nederland een heel eigen en unieke soundbyte gecreëerd. Natuurlijk is het geen haute cuisine in de misdaadliteratuur, maar af en toe smaakt een maaltijd in de kroeg net zo goed. Zo is het met Masterplan. Het is een heerlijke en snelle hap geworden en boven alles een guilty pleasure.