Het werk van Dennis Lehane kenmerkt zich door een rauwe en realistische verhaallijn, die bevolkt wordt door zeer uiteenlopende personages. Het liefst speelt het verhaal zich af in Boston, waar de Ierse mentaliteit nog steeds heerst. Zo ook in Mystic river, eerder in Nederland uitgebracht als Vuile handen. De meeste mensen kennen het boek van de verfilming met o.a. Sean Penn in een hoofdrol.
In 1975 vindt een traumatische gebeurtenis plaats als twee mannen op een vriendengroepje afrijden en de jonge Dave meenemen. Pas weken later keert hij terug, beschadigd voor het leven. Zijn vrienden Jimmy Marcus en Sean Divine konden alleen toekijken.
Jaren later worden de drie herenigd als de dochter van Jimmy, Katie, na een nachtje doorhalen niet thuis komt. Jimmy gaat, net als de politie, naar haar op zoek. In een park wordt zijn ergste nachtmerrie bewaarheid; Katie is vermoord. Diezelfde nacht komt Dave onder het bloed thuis. Wat er is gebeurd weet hij niet. Sean, die inmiddels agent is, wordt vanuit zijn professie bij de zaak betrokken. Wat is er die nacht gebeurd?
Boston op zijn rauwst. Dat is de achtergrond die Lehane in Mystic river gebruikt. Het boek verhaalt over de heftige gebeurtenis dat een dochter wordt vermoord, iets waar je niet aan moet denken. De menselijke reacties op deze onmenselijke moord zijn realistisch en rauw; de anders zo rustige vader Jimmy blijkt een slapende vulkaan te zijn. Hij gaat als een olifant in een porseleinkast met eigen middelen op zoek naar de dader. De rol van de getormenteerde Dave in de zaak blijft tot het eind onduidelijk. De manier hoe Lehane deze getraumatiseerde man neerzet, is werkelijk fenomenaal. Het einde van Mystic river kondigt zich aan als een onweersbui aan de horizon; je voelt aan dat het geen happy end kan en gaat worden. Toch is de climax alsnog een verrassing en indrukwekkend. Knap.
Mystic river is een boek dat indruk maakt, zelfs na jaren nog. De geweldig uitgewerkte personages, de rauwe Iers-Amerikaanse sfeer in de volkswijk én de heftige plot met dito climax maken van dit boek een klassieker.
In 1975 vindt een traumatische gebeurtenis plaats als twee mannen op een vriendengroepje afrijden en de jonge Dave meenemen. Pas weken later keert hij terug, beschadigd voor het leven. Zijn vrienden Jimmy Marcus en Sean Divine konden alleen toekijken.
Jaren later worden de drie herenigd als de dochter van Jimmy, Katie, na een nachtje doorhalen niet thuis komt. Jimmy gaat, net als de politie, naar haar op zoek. In een park wordt zijn ergste nachtmerrie bewaarheid; Katie is vermoord. Diezelfde nacht komt Dave onder het bloed thuis. Wat er is gebeurd weet hij niet. Sean, die inmiddels agent is, wordt vanuit zijn professie bij de zaak betrokken. Wat is er die nacht gebeurd?
Boston op zijn rauwst. Dat is de achtergrond die Lehane in Mystic river gebruikt. Het boek verhaalt over de heftige gebeurtenis dat een dochter wordt vermoord, iets waar je niet aan moet denken. De menselijke reacties op deze onmenselijke moord zijn realistisch en rauw; de anders zo rustige vader Jimmy blijkt een slapende vulkaan te zijn. Hij gaat als een olifant in een porseleinkast met eigen middelen op zoek naar de dader. De rol van de getormenteerde Dave in de zaak blijft tot het eind onduidelijk. De manier hoe Lehane deze getraumatiseerde man neerzet, is werkelijk fenomenaal. Het einde van Mystic river kondigt zich aan als een onweersbui aan de horizon; je voelt aan dat het geen happy end kan en gaat worden. Toch is de climax alsnog een verrassing en indrukwekkend. Knap.
Mystic river is een boek dat indruk maakt, zelfs na jaren nog. Door de geweldig uitgewerkte personages, de rauwe Iers-Amerikaanse sfeer in de volkswijk én de heftige plot met dito climax maken van dit boek een klassieker.