De Britse Simon Beckett ging na zijn studies lesgeven in Spanje. Weer terug in Engeland heeft hij percussie in verschillende bandjes gespeeld voordat hij aan de slag ging als freelance journalist. Zo heeft hij onder andere geschreven voor The Times, The Daily Telegraph en The Independent on Sunday. In 2006 verscheen zijn eerste boek in de reeks rondom forensisch patholoog David Hunter. Na deel vier in 2010 bleef het een tijdje stil rond Simon Beckett maar nu is hij terug met deel vijf in de serie, Watergraf.
In Watergraf wordt de hulp van David ingeroepen als er in het brakke kustgebied van Essex een waterlijk wordt gevonden. Het lichaam verkeert in verregaande staat van ontbinding en aan David de taak om uit te vinden wie deze persoon is en wat er met hem of haar is gebeurd. Als later nog een slachtoffer wordt gevonden raakt Hunter verstrikt in de geheimen, leugens en intriges van een kleine gemeenschap.
Ondanks dat dit deel vijf van de reeks is, is het boek prima als stand alone te lezen. De schrijver geeft voldoende achtergrondinformatie zodat de lezer die niet bekend is met de boeken, genoeg te weten komt om de huidige verhaallijn te kunnen volgen. Zoals met elke serie is het voor de karaktervorming- en ontwikkeling echter het leukste om ze wèl in de juiste volgorde te lezen.
De sfeertekening is zoals altijd in de boeken van Beckett prachtig gedaan. Je waant je samen met David in de afgelegen kustgebieden van Essex. David is een zeer sympathiek en warm karakter, dat nog lang niet gaat vervelen. De zaak die opgelost moet worden is interessant en blijft dit ook tot de laatste bladzijde aan toe. De ontknoping is verrassend en de cliffhanger aan het eind suggereert dat er nog een zesde deel zal volgen. Hopelijk hoeven we daar geen jaren op te wachten.
Minpuntjes zijn er eigenlijk nauwelijks, behalve dan dat de lange uiteenzettingen over de eigenschappen van verschillende soorten lijken af en toe een beetje veel van het goede zijn en ze halen soms zelfs enigszins de vaart uit het verhaal. Niet iedere lezer zal gediend zijn van de, best gruwelijke, details over de dode lichamen. Voor mij was het niet storend en ging het verhaal daardoor juist nog meer leven. De lezer krijgt namelijk een heel goed beeld van wat het werk van een forensisch patholoog precies inhoudt en kan zich daardoor nog beter in het verhaal verplaatsen.
Deze thriller is een echte aanrader. Het lange wachten is beloond: Simon Beckett is terug, en hoe!!
In Watergraf wordt de hulp van David ingeroepen als er in het brakke kustgebied van Essex een waterlijk wordt gevonden. Het lichaam verkeert in verregaande staat van ontbinding en aan David de taak om uit te vinden wie deze persoon is en wat er met hem of haar is gebeurd. Als later nog een slachtoffer wordt gevonden raakt Hunter verstrikt in de geheimen, leugens en intriges van een kleine gemeenschap.
Ondanks dat dit deel vijf van de reeks is, is het boek prima als stand alone te lezen. De schrijver geeft voldoende achtergrondinformatie zodat de lezer die niet bekend is met de boeken, genoeg te weten komt om de huidige verhaallijn te kunnen volgen. Zoals met elke serie is het voor de karaktervorming- en ontwikkeling echter het leukste om ze wèl in de juiste volgorde te lezen.
De sfeertekening is zoals altijd in de boeken van Beckett prachtig gedaan. Je waant je samen met David in de afgelegen kustgebieden van Essex. David is een zeer sympathiek en warm karakter, dat nog lang niet gaat vervelen. De zaak die opgelost moet worden is interessant en blijft dit ook tot de laatste bladzijde aan toe. De ontknoping is verrassend en de cliffhanger aan het eind suggereert dat er nog een zesde deel zal volgen. Hopelijk hoeven we daar geen jaren op te wachten.
Minpuntjes zijn er eigenlijk nauwelijks, behalve dan dat de lange uiteenzettingen over de eigenschappen van verschillende soorten lijken af en toe een beetje veel van het goede zijn en ze halen soms zelfs enigszins de vaart uit het verhaal. Niet iedere lezer zal gediend zijn van de, best gruwelijke, details over de dode lichamen. Voor mij was het niet storend en ging het verhaal daardoor juist nog meer leven. De lezer krijgt namelijk een heel goed beeld van wat het werk van een forensisch patholoog precies inhoudt en kan zich daardoor nog beter in het verhaal verplaatsen.
Deze thriller is een echte aanrader. Het lange wachten is beloond: Simon Beckett is terug, en hoe!!
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In Watergraf wordt de hulp van David ingeroepen als er in het brakke kustgebied van Essex een waterlijk wordt gevonden. Het lichaam verkeert in verregaande staat van ontbinding en aan David de taak om uit te vinden wie deze persoon is en wat er met hem of haar is gebeurd. Als later nog een slachtoffer wordt gevonden raakt Hunter verstrikt in de geheimen, leugens en intriges van een kleine gemeenschap.
Ondanks dat dit deel vijf van de reeks is, is het boek prima als stand alone te lezen. De schrijver geeft voldoende achtergrondinformatie zodat de lezer die niet bekend is met de boeken, genoeg te weten komt om de huidige verhaallijn te kunnen volgen. Zoals met elke serie is het voor de karaktervorming- en ontwikkeling echter het leukste om ze wèl in de juiste volgorde te lezen.
De sfeertekening is zoals altijd in de boeken van Beckett prachtig gedaan. Je waant je samen met David in de afgelegen kustgebieden van Essex. David is een zeer sympathiek en warm karakter, dat nog lang niet gaat vervelen. De zaak die opgelost moet worden is interessant en blijft dit ook tot de laatste bladzijde aan toe. De ontknoping is verrassend en de cliffhanger aan het eind suggereert dat er nog een zesde deel zal volgen. Hopelijk hoeven we daar geen jaren op te wachten.
Minpuntjes zijn er eigenlijk nauwelijks, behalve dan dat de lange uiteenzettingen over de eigenschappen van verschillende soorten lijken af en toe een beetje veel van het goede zijn en ze halen soms zelfs enigszins de vaart uit het verhaal. Niet iedere lezer zal gediend zijn van de, best gruwelijke, details over de dode lichamen. Voor mij was het niet storend en ging het verhaal daardoor juist nog meer leven. De lezer krijgt namelijk een heel goed beeld van wat het werk van een forensisch patholoog precies inhoudt en kan zich daardoor nog beter in het verhaal verplaatsen.
Deze thriller is een echte aanrader. Het lange wachten is beloond: Simon Beckett is terug, en hoe!!