Amsterdam Pride, hartje zomer. Drie aanslagen, zesentwintig doden, tientallen gewonden. Ontelbaar veel levens zullen nooit meer hetzelfde zijn.
Een halfjaar later probeert Evelien de band te herstellen met haar tweelingbroer Eric, die sinds de aanslagen niet meer is wie hij was. Hij was er niet zelf bij, maar zijn beste vrienden wel. Hij vindt dat Evelien daar weinig begrip voor heeft en dat drijft hen uit elkaar. Evelien krijgt een nieuwe collega, die als vrijwilliger op kantoor komt werken. Een stille en bijzondere vrouw.
Ondertussen voelt Evelien zich steeds meer in het nauw gedreven door een onbekende, die haar bedreigende berichten stuurt. Wanneer er iets vreselijks gebeurt met een collega, vermoedt Evelien dat er iets niet klopt en is ze vastbesloten erachter te komen wat er mis is. Maar dan is het te laat en wordt ze voor een onmogelijke keuze gesteld.
Bianca Nederlof (Papendrecht, 1980) schrijft korte verhalen, kinderboeken en thrillers. Ze debuteerde in 2014 met de thriller Ongrijpbaar. Dit boek werd genomineerd voor zowel de Schaduwprijs 2015 als de Hebban Thriller Debuutprijs.
Een bijna vierkante paperback met op het omslag een vrouw die met haar handen voor haar ogen zit. Het verhaal begint met Ralf op zaterdag 6 augustus. Met zijn vriend Janiek belandt hij in een aanslag waarbij Janiek overlijdt. Zes maanden later, op 1 februari, gaat het boek verder bij Evelien. Ze denk terug aan de explosies en aanslagen in Amsterdam. Een actueel onderwerp, dat Bianca goed beschrijft maar dat verder niet echt meer in het verhaal aan bod komt. De schrijfster heeft de aanslagen slim gebruikt om de personages in haar verhaal met elkaar te verbinden. Op pagina zestien volgt drie maanden na de aanslag een fragment van 30 oktober uit het dagboek van Lieke. Dan ga je weer terug naar Evelien op 1 februari. En op pagina 25 volgt Ralf weer op 31 oktober; Liekes dagboek van 1 november en daarna Evelien op 6 februari. Dat switchen in de tijd kan verwarrend overkomen op de lezer, die alle zeilen bij moet zetten om het te volgen. Ook in de rest van het boek moest je goed op de data letten. Dan lees je over Evelien op 14 maart 15.15 uur en twee bladzijden verder over Ralf op dezelfde dag om 15.10 uur. Het zijn nuances die voor het verhaal een groot kunnen zijn.
Nederlof heeft actuele thema’s in haar boek verwerkt zoals pesten op school, zelfmoorden en terroristische aanslagen. Onderwerpen waar je niet vrolijk van wordt, die gepaard gaan met angst, verdriet en teleurstellingen in medemensen. Een boek dat je niet even snel tussendoor leest, omdat je goed de verschillende data in de gaten moet houden. Dat deed uw recensent in eerste instantie te weinig, wat het volgen lastig maakte. Het verhaal is niet echt verrassend of spannend, omdat je als lezer al snel weet hoe alles in elkaar steekt. Voor een thriller blijft meepuzzelen of spanning essentieel. De korte hoofdstukken en de verschillende personages zorgen er echter voor dat je snel doorleest en de stijl van Nederlof is bijzonder prettig!
Ongrijpbaar is een goed geschreven boek, wel met wat weinig spanning, voor een breed lezerspubliek.
Een halfjaar later probeert Evelien de band te herstellen met haar tweelingbroer Eric, die sinds de aanslagen niet meer is wie hij was. Hij was er niet zelf bij, maar zijn beste vrienden wel. Hij vindt dat Evelien daar weinig begrip voor heeft en dat drijft hen uit elkaar. Evelien krijgt een nieuwe collega, die als vrijwilliger op kantoor komt werken. Een stille en bijzondere vrouw.
Ondertussen voelt Evelien zich steeds meer in het nauw gedreven door een onbekende, die haar bedreigende berichten stuurt. Wanneer er iets vreselijks gebeurt met een collega, vermoedt Evelien dat er iets niet klopt en is ze vastbesloten erachter te komen wat er mis is. Maar dan is het te laat en wordt ze voor een onmogelijke keuze gesteld.
Bianca Nederlof (Papendrecht, 1980) schrijft korte verhalen, kinderboeken en thrillers. Ze debuteerde in 2014 met de thriller Ongrijpbaar. Dit boek werd genomineerd voor zowel de Schaduwprijs 2015 als de Hebban Thriller Debuutprijs.
Een bijna vierkante paperback met op het omslag een vrouw die met haar handen voor haar ogen zit. Het verhaal begint met Ralf op zaterdag 6 augustus. Met zijn vriend Janiek belandt hij in een aanslag waarbij Janiek overlijdt. Zes maanden later, op 1 februari, gaat het boek verder bij Evelien. Ze denk terug aan de explosies en aanslagen in Amsterdam. Een actueel onderwerp, dat Bianca goed beschrijft maar dat verder niet echt meer in het verhaal aan bod komt. De schrijfster heeft de aanslagen slim gebruikt om de personages in haar verhaal met elkaar te verbinden. Op pagina zestien volgt drie maanden na de aanslag een fragment van 30 oktober uit het dagboek van Lieke. Dan ga je weer terug naar Evelien op 1 februari. En op pagina 25 volgt Ralf weer op 31 oktober; Liekes dagboek van 1 november en daarna Evelien op 6 februari. Dat switchen in de tijd kan verwarrend overkomen op de lezer, die alle zeilen bij moet zetten om het te volgen. Ook in de rest van het boek moest je goed op de data letten. Dan lees je over Evelien op 14 maart 15.15 uur en twee bladzijden verder over Ralf op dezelfde dag om 15.10 uur. Het zijn nuances die voor het verhaal een groot kunnen zijn.
Nederlof heeft actuele thema’s in haar boek verwerkt zoals pesten op school, zelfmoorden en terroristische aanslagen. Onderwerpen waar je niet vrolijk van wordt, die gepaard gaan met angst, verdriet en teleurstellingen in medemensen. Een boek dat je niet even snel tussendoor leest, omdat je goed de verschillende data in de gaten moet houden. Dat deed uw recensent in eerste instantie te weinig, wat het volgen lastig maakte. Het verhaal is niet echt verrassend of spannend, omdat je als lezer al snel weet hoe alles in elkaar steekt. Voor een thriller blijft meepuzzelen of spanning essentieel. De korte hoofdstukken en de verschillende personages zorgen er echter voor dat je snel doorleest en de stijl van Nederlof is bijzonder prettig!
Ongrijpbaar is een goed geschreven boek, wel met wat weinig spanning, voor een breed lezerspubliek.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Een halfjaar later probeert Evelien de band te herstellen met haar tweelingbroer Eric, die sinds de aanslagen niet meer is wie hij was. Hij was er niet zelf bij, maar zijn beste vrienden wel. Hij vindt dat Evelien daar weinig begrip voor heeft en dat drijft hen uit elkaar. Evelien krijgt een nieuwe collega, die als vrijwilliger op kantoor komt werken. Een stille en bijzondere vrouw.
Ondertussen voelt Evelien zich steeds meer in het nauw gedreven door een onbekende, die haar bedreigende berichten stuurt. Wanneer er iets vreselijks gebeurt met een collega, vermoedt Evelien dat er iets niet klopt en is ze vastbesloten erachter te komen wat er mis is. Maar dan is het te laat en wordt ze voor een onmogelijke keuze gesteld.
Bianca Nederlof (Papendrecht, 1980) schrijft korte verhalen, kinderboeken en thrillers. Ze debuteerde in 2014 met de thriller Ongrijpbaar. Dit boek werd genomineerd voor zowel de Schaduwprijs 2015 als de Hebban Thriller Debuutprijs.
Een bijna vierkante paperback met op het omslag een vrouw die met haar handen voor haar ogen zit. Het verhaal begint met Ralf op zaterdag 6 augustus. Met zijn vriend Janiek belandt hij in een aanslag waarbij Janiek overlijdt. Zes maanden later, op 1 februari, gaat het boek verder bij Evelien. Ze denk terug aan de explosies en aanslagen in Amsterdam. Een actueel onderwerp, dat Bianca goed beschrijft maar dat verder niet echt meer in het verhaal aan bod komt. De schrijfster heeft de aanslagen slim gebruikt om de personages in haar verhaal met elkaar te verbinden. Op pagina zestien volgt drie maanden na de aanslag een fragment van 30 oktober uit het dagboek van Lieke. Dan ga je weer terug naar Evelien op 1 februari. En op pagina 25 volgt Ralf weer op 31 oktober; Liekes dagboek van 1 november en daarna Evelien op 6 februari. Dat switchen in de tijd kan verwarrend overkomen op de lezer, die alle zeilen bij moet zetten om het te volgen. Ook in de rest van het boek moest je goed op de data letten. Dan lees je over Evelien op 14 maart 15.15 uur en twee bladzijden verder over Ralf op dezelfde dag om 15.10 uur. Het zijn nuances die voor het verhaal een groot kunnen zijn.
Nederlof heeft actuele thema’s in haar boek verwerkt zoals pesten op school, zelfmoorden en terroristische aanslagen. Onderwerpen waar je niet vrolijk van wordt, die gepaard gaan met angst, verdriet en teleurstellingen in medemensen. Een boek dat je niet even snel tussendoor leest, omdat je goed de verschillende data in de gaten moet houden. Dat deed uw recensent in eerste instantie te weinig, wat het volgen lastig maakte. Het verhaal is niet echt verrassend of spannend, omdat je als lezer al snel weet hoe alles in elkaar steekt. Voor een thriller blijft meepuzzelen of spanning essentieel. De korte hoofdstukken en de verschillende personages zorgen er echter voor dat je snel doorleest en de stijl van Nederlof is bijzonder prettig!
Ongrijpbaar is een goed geschreven boek, wel met wat weinig spanning, voor een breed lezerspubliek.