Chris Ryan (1961) is een voormalige soldaat die jarenlang bij de SAS (Engelse speciale legereenheid) zat. Hij vocht in Irak en andere uithoeken van de wereld. Na zijn actieve legerloopbaan besloot hij zich te wagen aan een schrijfcarrière. En dat legde hem geen windeieren: inmiddels zijn de boeken van Ryan miljoenen keren over de toonbank gegaan en heeft hij een vaste schare fans weten te verzamelen. In oktober komt in Nederland een nieuw boek van Chris Ryan uit bij de Boekerij (Chris Ryan - Schietschijf). Voor de mensen die hem nog niet kennen: maak kennis met een van zijn beste boeken.
In Killzone volgen we twee personages die ogenschijnlijk maar weinig met elkaar van doen hebben. Jack Harker is een SAS-soldaat die in Helmand, Afghanistan, op zoek is naar drie gestolen Stingerraketten. Dit zijn wapens die vanaf de schouder afgevuurd een vliegtuig op grote hoogte kunnen neerhalen. De missie loopt echter niet volgens plan, iets waar Harker al bang voor was. De heli waar Harker en zijn achtkoppige team inzitten wordt neergehaald en Harker wordt door de Taliban gevangen genomen. Hoe kan het dat de Taliban van hun komst wisten? Zijn ze verraden? De tweede verhaalijn betreft Siobhan Byrne, een politieagente in Belfast die op dat moment bezig is met een zaak rond een IRA man die ook nog eens drugssmokkelaar is. Wat hebben deze twee verhaallijnen met elkaar te maken? Op het eerste oog niets, totdat de Amerikaanse president een bezoek besluit te brengen aan Londen. Het complot blijkt omvangrijk en Byrne en Harker moeten alles op alles zetten om te voorkomen dat er een allesomvattende aanslag wordt gepleegd. Maar zijn ze op tijd?
Killzone uit 2011 is anders dan de voorgaande Ryan boeken. Het is beter geschreven, neemt meer tijd voor de verhaallijn die ook nog eens beter in elkaar zit dan de andere Ryan boeken. Overigens zet hij deze lijn door in de daaropvolgende thrillers, zoals Bloedbroeders en Osama. Zoals al vaker is vermeld, weet Ryan waar hij het over heeft. Net als bijvoorbeeld Andy McNab en Brad Taylor (Hard tegen hard) is hij een veteraan die dus goed weet hoe de actie op het slagveld in elkaar zit. Dat merk je duidelijk, ook weer in Killzone.
Voor de liefhebbers van actiethrillers een aangename verrassing, ook voor de liefhebbers van thrillers in het algemeen het proberen waard.
In Killzone volgen we twee personages die ogenschijnlijk maar weinig met elkaar van doen hebben. Jack Harker is een SAS-soldaat die in Helmand, Afghanistan, op zoek is naar drie gestolen Stingerraketten. Dit zijn wapens die vanaf de schouder afgevuurd een vliegtuig op grote hoogte kunnen neerhalen. De missie loopt echter niet volgens plan, iets waar Harker al bang voor was. De heli waar Harker en zijn achtkoppige team inzitten wordt neergehaald en Harker wordt door de Taliban gevangen genomen. Hoe kan het dat de Taliban van hun komst wisten? Zijn ze verraden? De tweede verhaalijn betreft Siobhan Byrne, een politieagente in Belfast die op dat moment bezig is met een zaak rond een IRA man die ook nog eens drugssmokkelaar is. Wat hebben deze twee verhaallijnen met elkaar te maken? Op het eerste oog niets, totdat de Amerikaanse president een bezoek besluit te brengen aan Londen. Het complot blijkt omvangrijk en Byrne en Harker moeten alles op alles zetten om te voorkomen dat er een allesomvattende aanslag wordt gepleegd. Maar zijn ze op tijd?
Killzone uit 2011 is anders dan de voorgaande Ryan boeken. Het is beter geschreven, neemt meer tijd voor de verhaallijn die ook nog eens beter in elkaar zit dan de andere Ryan boeken. Overigens zet hij deze lijn door in de daaropvolgende thrillers, zoals Bloedbroeders en Osama. Zoals al vaker is vermeld, weet Ryan waar hij het over heeft. Net als bijvoorbeeld Andy McNab en Brad Taylor (Hard tegen hard) is hij een veteraan die dus goed weet hoe de actie op het slagveld in elkaar zit. Dat merk je duidelijk, ook weer in Killzone.
Voor de liefhebbers van actiethrillers een aangename verrassing, ook voor de liefhebbers van thrillers in het algemeen het proberen waard.