Menig recensie is er van Een vlaag van waanzin al verschenen. De ThrillZone heeft al meerdere recensie van Hartman gepubliceerd en is zeer te spreken over deze schrijfster. Voor mij als recensente is dit een eerste kennismaking met werk van Hartman. Ik heb me vol overgave en met hoge verwachtingen op dit boek gestort. Kan het voldoen aan mijn hooggespannen verwachtingen?
Anthonie en Romeé van Baerle lijken het allemaal goed voor elkaar te hebben. Ze wonen in een riante villa voorzien van zwembad, hebben drie kinderen en allebei een goede baan. Romeé is yogalerares en Anthonie zelfstandig ondernemer. Weinig te klagen zou je als buitenstaander denken. Dat niet alles koek en ei is blijkt al snel. Door de drukke baan, het gezinsleven en de hobby van met name Anthonie hebben de twee steeds minder tijd voor elkaar en lijken ze uit elkaar te groeien. Als Romeé op een reünie haar oude liefde tegen het lijf loopt slaan bij haar de twijfels toe over haar huidige bestaan. Zoals het nu gaat tussen haar en Anthonie is ze niet gelukkig. Daarnaast komen de gevoelens die ze in het verleden voor haar oude liefde Jelle voelde ook weer terug. Toch wil ze er alles aan doen om haar leven met Anthonie weer op de rit te krijgen, ze stelt voor om samen in therapie te gaan. Als Anthonie hier niet voor open lijkt te staan en ze steeds verder van elkaar verwijderd raken, besluit Romeé tijdens Kerst dat het tijd is om na de feestdagen afstand te nemen van elkaar, zodat ze alles op een rijtje kunnen zetten. 'We houden een illusie in stand', aldus Romeé. Als ze hierna ook nog haar trouwring op de tafel legt knapt er iets bij Anthonie. Die nacht slaan bij hem de stoppen volledig door en in 'een vlaag van waanzin' vermoordt hij zijn vrouw. Dit is het verhaal van hem en haar.
Corine Hartman weet in Een vlaag van waanzin een krachtige sfeer te creëren. Ze beschrijft het verhaal in korte, overzichtelijke hoofdstukken en heeft een vlotte schrijfstijl. Dit maakt dat je door heen boek heen vliegt. De personages, Anthonie en Romeé, zijn zorgvuldig uitgewerkt. Als lezer kun je door die uitgebreide introductie en beschrijving van deze persanges zowel sympathie als antipathie voor ieder van hen ontwikkelen.
Een vlaag van waanzin wordt vanuit de beide personages geschreven. De gebeurtenissen zijn realistisch. Zo zal er in menig gezin wel eens sprake zijn van aandachtstekort voor elkaar door werk, gezin en sociale activiteiten. Het verhaal is veelal gebaseerd op deze gebeurtenissen die stap voor stap plaatsvinden. We lezen veel over de hobby van Anthonie en de twijfels waar Romeé mee worstelt. Al jaren is ze met Anthonie getrouwd, hebben ze een zoon en tweelingdochter en hebben ze veel gelukkige jaren en activiteiten met elkaar mogen meemaken. Waarom wil het op dit moment dan niet zoals zij dat graag zou zien? Hoe moet het met de kinderen als ze uit elkaar gaan, wat zullen die van haar en de situatie denken en waarom voelt ze zich ook weer aangetrokken tot Jelle? Al deze overwegingen en bedenkingen worden uitvoerig beschreven, maar vertonen helaas weinig spanning. Wat voelbaar is, is de frustratie en irritatie van Romeé.
Corine Hartman bouwt de spanning in het verhaal door geregeld een korte vooruitblik te geven van Anthonie. Dit maakt dat je als lezer nieuwsgierig wordt naar de climax. Toch weet je van te voren waar deze climax naartoe gaat. Doordat ik dit wist merkte ik dat ik niet zoals bij andere thrillers hunkerde naar de ontknoping, maar enkel nieuwsgierig was naar de wijze waarop Anthonie gehandeld had. En de wijze waarop hij dat deed vond ik overigens gruwelijk. Hartman beschrijft ook dit weer erg gedetailleerd, waardoor je het als lezer voor je ogen ziet gebeuren. Onverstelbaar, maar ook eng dat een persoon in een vlaag van waanzin in staat is om zo te handelen. Zo kan door omgevingsfactoren in ieder mens een moordenaar schuilen. En dat is misschien wel de belangrijkste boodschap in Een vlaag van waanzin.
Een vlaag van waanzin is een gedetailleerde thriller over het leven van Anthonie en Romeé. Het staat niet bol van constante spanning, maar heeft een goede sfeer, realistische personages en gebeurtenissen die toewerken naar de ontknoping, waarvan je van te voren al weet hoe deze afloopt. De climax is gruwelijk en hoop je als lezer nooit in je nabije omgeving mee te maken.
Anthonie en Romeé van Baerle lijken het allemaal goed voor elkaar te hebben. Ze wonen in een riante villa voorzien van zwembad, hebben drie kinderen en allebei een goede baan. Romeé is yogalerares en Anthonie zelfstandig ondernemer. Weinig te klagen zou je als buitenstaander denken. Dat niet alles koek en ei is blijkt al snel. Door de drukke baan, het gezinsleven en de hobby van met name Anthonie hebben de twee steeds minder tijd voor elkaar en lijken ze uit elkaar te groeien. Als Romeé op een reünie haar oude liefde tegen het lijf loopt slaan bij haar de twijfels toe over haar huidige bestaan. Zoals het nu gaat tussen haar en Anthonie is ze niet gelukkig. Daarnaast komen de gevoelens die ze in het verleden voor haar oude liefde Jelle voelde ook weer terug. Toch wil ze er alles aan doen om haar leven met Anthonie weer op de rit te krijgen, ze stelt voor om samen in therapie te gaan. Als Anthonie hier niet voor open lijkt te staan en ze steeds verder van elkaar verwijderd raken, besluit Romeé tijdens Kerst dat het tijd is om na de feestdagen afstand te nemen van elkaar, zodat ze alles op een rijtje kunnen zetten. 'We houden een illusie in stand', aldus Romeé. Als ze hierna ook nog haar trouwring op de tafel legt knapt er iets bij Anthonie. Die nacht slaan bij hem de stoppen volledig door en in 'een vlaag van waanzin' vermoordt hij zijn vrouw. Dit is het verhaal van hem en haar.
Corine Hartman weet in Een vlaag van waanzin een krachtige sfeer te creëren. Ze beschrijft het verhaal in korte, overzichtelijke hoofdstukken en heeft een vlotte schrijfstijl. Dit maakt dat je door heen boek heen vliegt. De personages, Anthonie en Romeé, zijn zorgvuldig uitgewerkt. Als lezer kun je door die uitgebreide introductie en beschrijving van deze persanges zowel sympathie als antipathie voor ieder van hen ontwikkelen.
Een vlaag van waanzin wordt vanuit de beide personages geschreven. De gebeurtenissen zijn realistisch. Zo zal er in menig gezin wel eens sprake zijn van aandachtstekort voor elkaar door werk, gezin en sociale activiteiten. Het verhaal is veelal gebaseerd op deze gebeurtenissen die stap voor stap plaatsvinden. We lezen veel over de hobby van Anthonie en de twijfels waar Romeé mee worstelt. Al jaren is ze met Anthonie getrouwd, hebben ze een zoon en tweelingdochter en hebben ze veel gelukkige jaren en activiteiten met elkaar mogen meemaken. Waarom wil het op dit moment dan niet zoals zij dat graag zou zien? Hoe moet het met de kinderen als ze uit elkaar gaan, wat zullen die van haar en de situatie denken en waarom voelt ze zich ook weer aangetrokken tot Jelle? Al deze overwegingen en bedenkingen worden uitvoerig beschreven, maar vertonen helaas weinig spanning. Wat voelbaar is, is de frustratie en irritatie van Romeé.
Corine Hartman bouwt de spanning in het verhaal door geregeld een korte vooruitblik te geven van Anthonie. Dit maakt dat je als lezer nieuwsgierig wordt naar de climax. Toch weet je van te voren waar deze climax naartoe gaat. Doordat ik dit wist merkte ik dat ik niet zoals bij andere thrillers hunkerde naar de ontknoping, maar enkel nieuwsgierig was naar de wijze waarop Anthonie gehandeld had. En de wijze waarop hij dat deed vond ik overigens gruwelijk. Hartman beschrijft ook dit weer erg gedetailleerd, waardoor je het als lezer voor je ogen ziet gebeuren. Onverstelbaar, maar ook eng dat een persoon in een vlaag van waanzin in staat is om zo te handelen. Zo kan door omgevingsfactoren in ieder mens een moordenaar schuilen. En dat is misschien wel de belangrijkste boodschap in Een vlaag van waanzin.
Een vlaag van waanzin is een gedetailleerde thriller over het leven van Anthonie en Romeé. Het staat niet bol van constante spanning, maar heeft een goede sfeer, realistische personages en gebeurtenissen die toewerken naar de ontknoping, waarvan je van te voren al weet hoe deze afloopt. De climax is gruwelijk en hoop je als lezer nooit in je nabije omgeving mee te maken.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Anthonie en Romeé van Baerle lijken het allemaal goed voor elkaar te hebben. Ze wonen in een riante villa voorzien van zwembad, hebben drie kinderen en allebei een goede baan. Romeé is yogalerares en Anthonie zelfstandig ondernemer. Weinig te klagen zou je als buitenstaander denken. Dat niet alles koek en ei is blijkt al snel. Door de drukke baan, het gezinsleven en de hobby van met name Anthonie hebben de twee steeds minder tijd voor elkaar en lijken ze uit elkaar te groeien. Als Romeé op een reünie haar oude liefde tegen het lijf loopt slaan bij haar de twijfels toe over haar huidige bestaan. Zoals het nu gaat tussen haar en Anthonie is ze niet gelukkig. Daarnaast komen de gevoelens die ze in het verleden voor haar oude liefde Jelle voelde ook weer terug. Toch wil ze er alles aan doen om haar leven met Anthonie weer op de rit te krijgen, ze stelt voor om samen in therapie te gaan. Als Anthonie hier niet voor open lijkt te staan en ze steeds verder van elkaar verwijderd raken, besluit Romeé tijdens Kerst dat het tijd is om na de feestdagen afstand te nemen van elkaar, zodat ze alles op een rijtje kunnen zetten. 'We houden een illusie in stand', aldus Romeé. Als ze hierna ook nog haar trouwring op de tafel legt knapt er iets bij Anthonie. Die nacht slaan bij hem de stoppen volledig door en in 'een vlaag van waanzin' vermoordt hij zijn vrouw. Dit is het verhaal van hem en haar.
Corine Hartman weet in Een vlaag van waanzin een krachtige sfeer te creëren. Ze beschrijft het verhaal in korte, overzichtelijke hoofdstukken en heeft een vlotte schrijfstijl. Dit maakt dat je door heen boek heen vliegt. De personages, Anthonie en Romeé, zijn zorgvuldig uitgewerkt. Als lezer kun je door die uitgebreide introductie en beschrijving van deze persanges zowel sympathie als antipathie voor ieder van hen ontwikkelen.
Een vlaag van waanzin wordt vanuit de beide personages geschreven. De gebeurtenissen zijn realistisch. Zo zal er in menig gezin wel eens sprake zijn van aandachtstekort voor elkaar door werk, gezin en sociale activiteiten. Het verhaal is veelal gebaseerd op deze gebeurtenissen die stap voor stap plaatsvinden. We lezen veel over de hobby van Anthonie en de twijfels waar Romeé mee worstelt. Al jaren is ze met Anthonie getrouwd, hebben ze een zoon en tweelingdochter en hebben ze veel gelukkige jaren en activiteiten met elkaar mogen meemaken. Waarom wil het op dit moment dan niet zoals zij dat graag zou zien? Hoe moet het met de kinderen als ze uit elkaar gaan, wat zullen die van haar en de situatie denken en waarom voelt ze zich ook weer aangetrokken tot Jelle? Al deze overwegingen en bedenkingen worden uitvoerig beschreven, maar vertonen helaas weinig spanning. Wat voelbaar is, is de frustratie en irritatie van Romeé.
Corine Hartman bouwt de spanning in het verhaal door geregeld een korte vooruitblik te geven van Anthonie. Dit maakt dat je als lezer nieuwsgierig wordt naar de climax. Toch weet je van te voren waar deze climax naartoe gaat. Doordat ik dit wist merkte ik dat ik niet zoals bij andere thrillers hunkerde naar de ontknoping, maar enkel nieuwsgierig was naar de wijze waarop Anthonie gehandeld had. En de wijze waarop hij dat deed vond ik overigens gruwelijk. Hartman beschrijft ook dit weer erg gedetailleerd, waardoor je het als lezer voor je ogen ziet gebeuren. Onverstelbaar, maar ook eng dat een persoon in een vlaag van waanzin in staat is om zo te handelen. Zo kan door omgevingsfactoren in ieder mens een moordenaar schuilen. En dat is misschien wel de belangrijkste boodschap in Een vlaag van waanzin.
Een vlaag van waanzin is een gedetailleerde thriller over het leven van Anthonie en Romeé. Het staat niet bol van constante spanning, maar heeft een goede sfeer, realistische personages en gebeurtenissen die toewerken naar de ontknoping, waarvan je van te voren al weet hoe deze afloopt. De climax is gruwelijk en hoop je als lezer nooit in je nabije omgeving mee te maken.