Als de 12 jarige Emma spoorloos verdwenen is als haar moeder thuis komt van het boodschappen doen, gaan alle alarmbellen rinkelen. Zij is namelijk diabeet en verzot op haar gsm. Toch zijn dat juist de attributen die nog thuis liggen. Liese Meerhout en haar team nemen de verdwijning serieus. Als dan ook nog eens de 13 jarige Femke tijdens het nemen van natuurfoto´s verdwijnt, wordt het onderzoek extra serieus genomen. Is er verband tussen de twee verdwijningen? Het onderzoek vergt veel tijd en vordert maar moeizaam. Kunnen de twee meisjes nog op tijd gevonden worden?

Een boek met een duidelijke thrilleruitstraling op de cover. Heerlijk lettertype en een prettig formaat. Dat was mijn eerste indruk van het boek toen ik het vluchtig bekeek, nadat ik het ontvangen had voor de thriller leesclub. Een voor mij nog onbekende auteur tot ik dit boek las. Vanaf het begin werd ik enorm geboeid. De Vlaamse uitdrukkingen en woorden waren even wennen, maar wel aangenaam. Ook de vele namen maakten dat ik regelmatig even terug moest bladeren met de vraag: Wie was dat ook alweer? Als je al eerder een boek uit de Liese Meerhout serie gelezen hebt zul je hier zeker niet tegenaan lopen. Het verhaal wordt op een heel prettig leesbare manier verteld, zodat je het eigenlijk bijna als een film beleeft. Ik begrijp dan ook volledig dat de misdaadromans verfilmd worden. Eenmaal erin begonnen had ik moeite om het boek neer te leggen. En ja, dan denk je zeker te weten wat of wie er achter de verdwijning zit…nee hoor, helemaal mis. Toni Coppers wist mij er prima in te laten lopen. Het eerste deel van het boek lijkt heel erg veel op een detective. Onderzoek naar de verdwijning. Goed beschreven. Je denkt als lezer mee en zoekt zelf mee. Het eind van het boek ontwikkelt zich dan als een pittige thriller met voor mij toch wel lugubere details.

Ik heb enorm genoten van dit boek en ben dan ook heel benieuwd naar de andere boeken uit deze Liese Meerhout serie.