Porter Smalls heeft een probleem. De senator die op jacht is naar de presidentszetel, wordt betrapt met kinderporno op zijn computer. En dat is een doodzonde, ook in de politiek. Gevolg: hij wordt opgepakt en aan de publieke schandpaal genageld. Maar is het terecht? Het lijkt erop dat Smalls erin is geluisd. Tegelijkertijd wordt een politieke 'fixer', ene Tubbs, vermist. Hij blijkt te zijn vermoord. Hebben de twee zaken met elkaar te maken? Lucas Davenport, hotshot bij het Bureau Misdaadbestrijding, krijgt de opdracht de zaak tegen het licht te houden. Het is het begin van het ontrafelen van een politieke gierput. Het schandaal is alweer nummertje 23 in de reeks rondom hoofdpersoon Lucas Davenport. De eerste thriller met deze agent die wij lazen, was Kille woede. Deze kennismaking smaakte naar meer, maar tegelijkertijd wisten we ook dat de thrillers van Sandford niet altijd pieken. En dat geldt helaas ook voor Het schandaal. Het ontbeert dit boek aan nagenoeg alles wat een degelijke thriller moet bevatten, op een aansprekende hoofdpersoon na. Want Lucas Davenport is de bijdehante, intelligente en onafhankelijke rechercheur die Het schandaal nog een beetje leesbaar maakt. Want helaas is Het schandaal verre van spannend. De enigszins oplettende lezer die nog niet in slaap is gesukkeld ziet de plot en climax van mijlenver aankomen. Van enige suspense is dan zeker ook geen sprake. Het verhaal sukkelt maar door en zonder enige verrassing sla je de laatste bladzijde om, om direct te vergeten wat je hebt gelezen. Dit komt mede ook door de verklarende schrijfstijl van Sandford, die letterlijk niets aan de verbeelding over laat. Werkelijk alles wordt tot in de details beschreven waardoor Sandford de fantasie geen enkel moment weet te prikkelen. Het schandaal is dan ook zonder enige greintje oplettendheid te lezen. Nee, in de rebound heeft Sandford ons deze keer teleurgesteld. Was Kille woede geweldig om te lezen; Het schandaal is eigenlijk een schande voor de oplettende, goedwillende thrillerlezer.