De ‘Meer boek voor Mannen’ lijn van uitgeverij Karakter wint aan kwantiteit en populariteit. Er verschijnen bijvoorbeeld steeds meer nieuwe boekenseries die voorheen niet werden uitgegeven. Een voorbeeld is Hoogverraad van Joshua Hood, het eerste deel in de ‘Search & Destroy serie’. Het enige dat nog miste, is Nederlandse inbreng in deze lijn van Karakter. Maar nu is er Wouter Helders, die debuteert met zijn Machtstrijd. Helders is opgeleid aan de Koninklijke Militaire Academie en is werkzaam als militair journalist.

Chris Hurkman werkt al jarenlang als geoloog bij De Graaf & Hurkman (kortweg DGH), een grote multinational die onder andere zaken doet in mijnen in Afrika. Chris’ vader richtte het bedrijf ooit samen met Anthonie de Graaf op, maar werd later gedood. Anthonie de Graaf schrikt de wereld op door zelfmoord te plegen. Ongewild, of misschien wel gewild, roept de Graaf hiermee een concurrentiestrijd op over de overname van het bedrijf. Want wie gaat nu verder met DGH? Chris, of misschien wel dochter Victoria de Graaf? Of de egocentrische aan drugs verslaafde Cecil de Graaf, die lijdt aan grootheidswaanzin? Cecil gaat niets of niemand uit de weg om zijn positie te handhaven.

Het debuut van Wouter Helders is dus verschenen onder de vlag van ‘Meer boek voor mannen’. De verwachting is dan ook dat het verhaal bol staat van bloedvergieten en rondvliegend lood. Dat is op zich ook wel aanwezig in Machtsstrijd, maar niet in de mate die je bij dit label zou verwachten. Wat Helders heeft neergezet, is een soort multinationalthriller. Het verhaalt over de handel in onder andere coltan, een zeer kostbaar metaal dat in onze mobiele telefoons verwerkt wordt. Dit erts wordt met name gewonnen in Afrika en dat gebeurt niet altijd legaal. De westerse wereld gaat door met zijn ‘ontwikkeling’, maar wel ten koste van mensenlevens. Juist daarom is het sterk dat Helders deze problematiek aanstipt. Coltan is de spil in Machtsstrijd, een titel die overigens zeer toepasselijk is. Want de kern van het boek draait nadrukkelijk om de erfstrijd tussen Chris Hurkman en Cecil de Graaf. Hurkman is de avontuurlijke, ongeschoren vrije erfgenaam die het liefst niet in duffe vergaderingen zit maar voor het bedrijf in de zandduinen van Namibië aan de slag is. Zijn ouders zijn op mysterieuze wijze om het leven gekomen in Afrika, maar de echte reden is nooit boven water gekomen. Aan de andere kant zien we Cecil de Graaf, een over het paard getild rijkeluiszoontje die het liefst feest, drinkt en vrouwen bespringt. Het contrast kan niet groter zijn en Hurkman werkt dit op goede wijze uit. De karakters zijn groots en nergens is echt ruimte voor subtiliteit. Goed is goed in het verhaal en slecht dan ook direct door en door slecht. Geen ruimte voor nuances in Machtsstrijd dus.

Het plot is goed neergezet en er zit genoeg interessants in om als lezer geïntrigeerd te raken. De miljarden die omgaan in de business van het erts is een mooie achtergrond voor een thriller over het grote geld. Wel wijdt Helders richting het midden van Machtsstrijd wat teveel uit in zijverhaaltjes, die uiteindelijk weinig toevoegen aan het plot. Dat was niet nodig geweest en haal onnodig de snelheid uit het boek. Helders schrijft overigens op fijne wijze en weet de dialogen speels en levendig te houden. Wel kan het soms wat minder uitgebreid en met wat minder woorden, maar het zij Helders vergeven.

De lezer moet niet rekenen op kilo’s lood of liters bloed met deze thriller in de lijn ‘Meer boek voor mannen’, maar kan wel een intrigerende thriller over machtslust verwachten die ook nog eens de pijnlijke business in coltan blootlegt.

Een goed debuut, dat benieuwd maakt naar meer werk met Chris Hurkman in de hoofdrol.