Mitch Rapp is back! Deze keer moet de revolverheld van de CIA ervoor zorgen dat de Derde Wereldoorlog niet uitbreekt. Want de wereld staat op het randje van een all out strijd als de Russische president Kroepin gediagnosticeerd wordt met een hersentumor. De kans op revalidatie is zeer klein. Omdat hij bang is dat in zijn afwezigheid de interne concurrentie garen spint, zorgt hij ervoor dat die iets anders aan het hoofd hebben: een invasie van de Baltische staten. Ook rekent hij nog even een voor een af met zijn interne vijanden, te beginnen bij de Russische huurmoordenaar Grisha Azarov. Bij die aanslag in Costa Rica raakt diens vrouw zwaargewond en weet vriend Mitch Rapp hem het vege lijf te redden. Zo heeft de president opeens niet één, maar twee aartsvijanden die het op hem gemunt hebben... Vince Flynn overleed in 2013 aan prostaatkanker. Op dat moment was hij een van Amerika's meest gevierde auteurs van actiethrillers. Dat blijkt wel uit het feit dat American Assassin inmiddels ook verfilmd is. Na zijn dood verschenen de boeken opnieuw, én werden er een aantal nieuwe titels uitgebracht. Kyle Mills is de auteur die onder Flynn's vlag doorschrijft en dat doet hij niet onverdienstelijk. Red war is nummer vier in de collaboratie en nummer zeventien met Mitch Rapp in de hoofdrol.

In Red war staan Rapp en Azarov gebroederlijk naast elkaar, in plaats van tegenover elkaar. Want meer dan eens waren de twee in Flynn's boeken vijanden. In dit boek hoeven de twee het een keer niet op te nemen tegen moslimterroristen, maar tegen de Beer uit het Oosten. En dat is een verfrissing, na alle uitstapjes in Syrië en Saoedi-Arabië. De verhaallijn is best aardig, maar ook wat vergezocht; een president die op zijn ziektebed besluit het Westen uit te dagen en daar een wereldoorlog voor riskeert? Nou, dat lijkt ons niet. Toch heeft Mills wel een lijn te pakken die realistischer overkomt dan voorheen; de clash tussen Rusland en het Westen uit zich momenteel vooral door oplopende spanningen rondom Oekraïne. Het is wachten tot iemand een misstap begaat.

Het draait in Red war om de actie. En die is, zowel we van Flynn en Mills gewend zijn, in groten getale aanwezig. Er gaat vrijwel geen pagina voorbij of iemand moet het met de dood bekopen. Om al dat lood te verstouwen, vliegen onze helden van hot naar her. Zo zitten ze in Costa Rica, dan in de V.S., om daarna naar Letland te gaan en via onderzeeboot in Rusland te eindigen. De lezer krijgt geen tijd om op adem te komen en Mills heeft dat slim gedaan; gaten in het plot worden zo moeilijker opgemerkt. En die zijn er zeker.

Mitch Rapp is een actieheld die inmiddels zijn sporen wel heeft verdiend in de boekenwereld. Het is een ruwe bolster, blanke pit. Enige diepgang hoeft de lezer niet te verwachten en inmiddels is hij aanbeland bij vrouw nummer..? Toch zal de lezer zich met hem kunnen vermaken. Het is iemand die zich altijd uit netelige situaties weet te redden en kijkt niet op een lichaam meer of minder. En onmogelijke missies zijn op zijn lijf geschreven. Want welke Amerikaanse geweerheld kan nu zeggen dat hij een-op-een in gevecht raakt met de Russische president? Juist, Rapp. Je weet gewoon dat hij, ondanks de uitzichtloosheid van de situatie, de zon weer ziet opkomen. En da's voor de fans een fijn gevoel. De overige personages, die in de andere boeken van Flynn nog wel eens iets werden uitgediept, spelen in Red war niet meer dan een marginale bijrol. Dat Scott Coleman, een andere sidekick van Rapp, nog herstellende is van verwondingen uit een vorig boek, boeit de lezer dan ook geenszins. Rapp staat aan de bal en duldt geen mensen naast zich. Overigens is dat geen groot gemis, hooguit wordt de verhaallijn hier iets eenzijdiger door.

Concluderend mogen we stellen dat Mills de erfenis van Vince Flynn op strakke wijze doorzet. Rapp is een actieheld die nog wel een paar boeken mee kan; schietend, martelend, rollend en wegduikend voor kilo's lood. Dat is Mitch Rapp in zijn natuurlijke habitat en dus op zijn best!