Mariette Lindstein (1958) groeide op in Halmstad, Zweden. Op 19-jarige leeftijd raakte ze betrokken bij de Scientologybeweging. Jarenlang was Lindstein de rechterhand van Scientologyleider David Miscavige. Na 27 jaar lid te zijn geweest ontsnapte ze in 2004 op dramatische wijze. Ze besloot haar ervaringen te gebruiken als inspiratie voor een thrillertrilogie. Kinderen van de sekte is het laatste deel van deze uiterst verslavende trilogie (lees hier onze recensies van de eerdere delen). Van de eerste twee delen werden ruim 100.000 exemplaren verkocht en De sekte verdrong zelfs Het meisje in de trein van de eerste plaats in de Zweedse bestsellerlijst. In 2016 won Lindstein met De sekte de Crimetime Specsavers Award voor het beste thrillerdebuut. Mariette Lindstein woont in Zweden met haar man Dan Koon, eveneens een schrijver en voormalig Scientologylid.

Vijftien jaar zijn verstreken sinds Sofia Bauman ontsnapte uit ViaTerra. Sinds die tijd is de sekteleider Franz Oswald niet meer in het openbaar gezien. Na een verwoestende storm, die over de Zweedse kust raast, komt hij ineens uit de schaduw tevoorschijn en wordt populairder dan ooit. Hij werpt zich op als weldoener en zet zich in voor de wederopbouw. Op Dimön zette hij een school voor de kinderen van de sekte op. Ook Thor en Vic, Oswalds zonen, werden klaargestoomd om als trouwe soldaten ViaTerra te dienen. Thor twijfelt steeds meer. Is dit wel normaal wat zijn vader doet? Wil hij dit wel?

Het opvangcentrum, dat door Sofia gerund wordt voor jongeren die willen loskomen van sektes, is door de storm met de grond gelijkgemaakt. Ze probeert uit Franz zijn buurt te blijven, maar dat blijkt moeilijker dan ze dacht…

Kinderen van de sekte is het afsluitende en tevens spannendste deel van deze trilogie. Twee verhaallijnen lopen naast elkaar. Het verhaal wordt deels verteld vanuit Sofia en haar dochter Julia, en de lijn ernaast door een vooralsnog onbekend personage. Gaandeweg het verhaal wordt duidelijk wie deze persoon is. Het boek begint met een spannende proloog die ons meteen kippenvel bezorgt.

‘De schreeuw van het meisje snijdt door het gejank van de wind. Hij houdt haar polsen in een ijzeren greep vast en sleept haar op haar rug over het schrale terrein. Ik wil hem tegenhouden, maar ik kan niets doen als hij zo’n bui heeft. Hij bezit een bruisende energie die ik maar al te goed ken. Hij heeft vaak gemene invallen en bezit een bijna onmenselijke kracht die wordt gevoed door haat. Ze zijn nu boven op Hin Håle, op de plek waar de rots boven de zee uitsteekt. ‘Kom je me nog helpen?’ roept hij tegen me. ‘We gooien haar in zee en dan zijn we van haar af. Kijk niet zo angstig. Niemand zal het ooit te weten komen.’ Zijn ogen zijn als zwarte wormen die in mijn ziel kruipen.’

We volgen Sofia die inmiddels met Benjamin getrouwd is, en hun puberdochter Julia waar ze heel wat mee te stellen hebben. Sofia probeert het opvangcentrum weer van de grond te krijgen na een verwoestende storm. Ze wordt benaderd door Franz Oswald die zijn spijt betuigt over de gebeurtenissen die tussen hen twee zijn voorgevallen. Hij biedt aan om het opvangcentrum te herbouwen en financieren. Sofia verzet zich hier heftig tegen en probeert hem op afstand te houden. Franz werd volledig in beslag genomen door een aantal projecten en toekomstvisies. Een van deze projecten was Kinderen der Aarde, een school voor de kinderen van de sekte. Lijfstraffen en uitbuiting zijn aan de orde van de dag. Na de storm werpt hij zich op als weldoener, hij zou het Zweedse volk uit de crisis helpen.

Lindstein hanteert een fijne schrijfstijl met niet al te lange hoofdstukken. Ze weet als geen ander om je aandacht tijdens het lezen vast te houden. Kinderen van de sekte is een thriller die je in no-time uitleest en je verbijsterd achterlaat. Het verhaal zit vol met verrassende ontwikkelingen en spannende plotwendingen, we vallen van het een in het ander. Alle personen en gebeurtenissen in dit boek zijn fictief. Franz Oswald, West-Dimön en ViaTerra zijn producten van de fantasie van de auteur schrijft ze in haar nawoord. Toch heeft ze zich in al haar boeken laten inspireren door werkelijke gebeurtenissen uit de vijfentwintig jaar waarin ze zelf een sektelid is geweest. Lindstein heeft ons wederom een kijkje achter de schermen laten nemen van een sekte waar gruwelijke gebeurtenissen schering en inslag zijn.

Met Kinderen van de sekte heeft Mariette Lindstein een geweldige en waardige afsluiter van deze trilogie geschreven!