David Baldacci. Het is een naam die onlosmakelijk met het thrillergenre verbonden is. De Amerikaanse auteur verkocht letterlijk tientallen miljoenen exemplaren van zijn boeken. Baldacci is ook iemand met een gigantische schrijfdrang. Minimaal een boek per jaar belandt steevast in de Bestseller 60. Hij bedient verschillende reeksen; Robie & Reel, John Puller, sinds kort Atlee Pine en natuurlijk ‘de geheugenman’ Amos Decker (lees hier alle recensies). Die laatste groeit qua kwaliteit naarmate er meer boeken uitkomen. De nieuwste is Verlossing en dit is de ThrillZone recensie.

Decker behoefte eigenlijk geen introductie, maar we doen het toch nog even. Hij was ooit een beloftevolle American Footballer, maar bij zijn debuut werd hij hard op het hoofd geraakt met een hersenbeschadiging als gevolg. Maar het pakte voor hem grotendeels goed uit; opeens onthield hij alles en zag hij kleuren rondom mensen die aangaven wat er met hen aan de hand was. Hij gebruikt zijn talenten tegenwoordig voor de FBI. Als hij terug is in het stadje Burlington waar hij ooit woonde, komt er een oude man op hem af. Hij herkent hem niet, maar wanneer de man vertelt wat hij komt doen, schrikt Decker wakker. Meryl Hawkins was de eerste man die Decker veroordeelde en het leek een koud kunstje; een vierdubbele moord met vingerafdrukken van Hawkins op het plaats delict. Maar Hawkins blijft aangeven het niet te hebben gedaan. Omdat hij doodziek is, wil Decker hem helpen door nog eenmaal in de zaak te duiken. Had hij dat maar niet gedaan…

Verlossing van David Baldacci is het vijfde deel in de Amos Decker-serie. In dit deel gaat Decker terug naar zijn verleden, want hij groeide op in het stadje Burlington. Voor de liefhebbers is dit enorm interessant, want Verlossing is hét boek als je meer wil weten over Decker en zijn beweegredenen. Er wordt door Baldacci veel aandacht besteed aan de psychologische overwegingen van de hoofdpersoon en dat maakt hem in een klap veel menselijker. Vooral zijn verdriet om de dood van zijn vrouw en 14-jarige dochter in het stadje, borrelt regelmatig op. Zij werden destijds vermoord en Decker heeft dat niet kunnen voorkomen.

De plot is er eentje zoals in deze reeks thuishoort. Een ogenschijnlijke moord met een duidelijke dader blijkt in eerste instantie helemaal niet zo interessant. Maar Baldacci brengt direct veel mensen ten tonele die allemaal iets met de moord te maken hadden. En allemaal lijken ze een reden te hebben om Decker een loer te draaien in zijn zoektocht naar de waarheid. Dat maakt Verlossing tot een boek waarin je de ene pagina nog niet hebt omgeslagen, om de andere alweer te willen lezen. En dat is waarom je een thriller als deze leest.

Het boek is geschreven met een snelle schrijfstijl. Regelmatig wordt de speurderij afgewisseld met achtervolgingen en schietpartijen. Het maakt Verlossing afwisselend en daardoor zal de lezer het boek snel lezen. Ook mooi; de usual suspects in de Decker-serie keren terug. Waar het in eerste instantie lijkt alsof Amos Decker er alleen voor staat, komen collega’s als Melvin Mars ook ten tonele en dat is voor de vaste fans een mooie constatering.

Doet Baldacci dan alles goed? Niet alles. Soms lijken de wendingen in het plot wat té ondenkbaar, wat het realiteitsgehalte van Verlossing soms ter discussie stelt. Dat is jammer en was niet nodig geweest.

Resumé: Verlossing is een snelle thriller, waarin Baldacci nog eens te meer laat zien waarom hij een grootheid is; door de plot en de fijne personages weet hij de lezer tot aan de laatste pagina aan zich te binden.