De Zweedse Stefan Ahnhem is naast auteur ook scenarist. Sinds de jaren ’90 schrijf hij mee aan scenario’s voor films en tv-series, zoals Irene Huss en Wallander. In 2014 debuteerde hij als thrillerschrijver met Zonder gezicht, het eerste deel met Fabian Risk in de hoofdrol. Dit boek werd meteen een bestseller. Inmiddels zijn we toe aan deel vier in de serie (lees hier onze recensie van het eerdere deel Negen), Motief X, dat samen met deel vijf in de serie een tweeluik zal vormen.

In Helsingborg vindt een reeks ogenschijnlijk willekeurige reeks moorden plaats. De moord op de jonge vluchteling lijkt niet gepleegd uit vluchtelingen haat en de moord op de man in het winkelcentrum was een wrede executie. Aan hoofdinspecteur Fabian Risk de taak om uit te zoeken wat deze moorden met elkaar gemeen hebben. Maar wat als moorden het enige doel is van deze moordenaar? Naast deze zaak heeft Fabian echter ook nog te maken met een corrupte collega en een gezinsleven dat uit elkaar dreigt te vallen.

Het voelt voor de lezer als een warm bad om weer terug te zijn bij Risk en zijn collega's Tuvesson, Molander, Klippan en Lilja. Het is voor de karakterontwikkeling aan te raden om bij deel één te beginnen, maar omdat Motief X het eerste boek van een tweeluik is, zou dit een goed moment zijn om in te stappen. Zoals altijd besteedt Ahnhem veel tijd aan de privélevens van zijn karakters: zo probeert Risk, na de heftige gebeurtenissen uit deel drie, uit alle macht zijn gezin bij elkaar te houden. Ook het leven van Lilja krijgt in dit deel veel aandacht: zij krijgt te maken een rechtse politieke partij. Zoals we gewend zijn van deze schrijver speelt het verhaal zich wederom in zowel Zweden als Denemarken af, alhoewel de collega’s uit Denemarken dit keer een beduidend kleinere rol spelen.

Motief X bestaat uit twee delen en 84 redelijk korte hoofdstukken. De schrijfstijl van Ahnhem is kort, krachtig en beeldend. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven, waarvan dat van Fabian het belangrijkste is. Naast de verhaallijn van Fabian, zijn er echter nog een aantal andere verhaallijnen te onderscheiden. Gelukkig beheerst Ahnhem de kracht om deze lijntjes uit elkaar te houden en het verhaal nergens te gecompliceerd te maken. Verder is het interessant dat we af en toe mee kijken over de schouder van de moordenaar.

Ahnhem weet de spanning prima te doseren waardoor de lezer het boek moeilijk weg kan leggen. Klein minpuntje is dat het verhaal hier en daar iets beknopter had gekund: Ahnhem heeft af en toe de neiging iets te ver uit te weiden. Laat dit echter geen beletsel zijn om het boek op te pakken!

Motief X eindigt met een kanjer van een cliffhanger en het enige dat wij dan nog kunnen zeggen is: is het al herfst? Dan verschijnt namelijk deel twee van dit tweeluik. Ahnhem laat met dit boek zien een kracht te zijn in het Scandithriller-genre waar rekening mee gehouden moet worden.