Rolf Österberg is het pseudoniem voor een schrijver die niet in de publiciteit wil komen. Hij is de zoon van een Zweedse moeder en een Nederlandse vader. Tot zijn 10e woonde hij in Zweden en daarna in Nederland. Hij ging als vrijwilliger het Nederlands leger in en met het Korps Commandotroepen verbleef hij onder andere in Afrika, Zuid-Amerika, het Midden-Oosten en Azië. 

Österberg schrijft in twee heel verschillende genres: fantasy en thrillers. Hij schreef tot nu toe acht thrillers; zie hier bijvoorbeeld de recensie van De Al Qaeda-aanval. Zijn fantasy-epos De afgrond beslaat 5 boeken. Met Verboden magie start de nieuwe fantasy-trilogie De Kronieken van Varingholt . Zijn lezerspubliek groeit gestaag en de kritieken zijn over het algemeen lovend. Vinden wij dat ook?

In het koninkrijk Varingholt zwaait koning Danakrong de scepter. Hij bestuurt met harde hand; rijken worden steeds rijker, magie is verboden, tempels zijn verwoest en er heerst onvrede bij de bevolking. Als hij zijn zoon op aanraden van zijn raadsman erop uit stuurt om andere volken in te lijven, is dat tegen de zin van zijn vrouw. Hun dochter Nanali gaat de Waituri waarschuwen…

Nanali trekt het rapier uit de schede, maar weet dat het een futiel gebaar is. Ze kan met het slanke zwaard een beetje omgaan, maar daar houdt het mee op. De kruisboog zit in haar zadeltas. Een van de ruiters trekt zijn zwaard en komt naar haar toe. 
Mijn magie, flitst het door haar heen. Ze concentreert zich, maar de angst blokkeert dat ze die kan oproepen. 

Österberg schrijft Verboden magie beeldend. Zowel de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt, de gebeurtenissen, als de spelers krijgen veel aandacht. Door dialogen en het weergeven van gedachtes komen de karakters tot leven en maakt de lezer hun ontwikkeling mee door de geschiedenis heen. Er is bijvoorbeeld geen sprake van zomaar een ‘slechterik’. Ook deze heeft zo zijn redenen om te doen zoals hij doet en dit wordt goed uitgewerkt. Dit levert een mooie psychologische diepgang op. De thema’s machtsmisbruik en politieke ontwikkelingen in een rijk worden meegenomen en uitgewerkt in de vorm van de betrokkenen die daar hun mening over delen met elkaar. Dat doet Österberg zodoende op een speelse manier. 

Verboden magie leest als een prachtig fantasy-epos. Voor je het weet zit je uren te lezen, want het verhaal is lastig te onderbreken. De toegankelijke schrijfstijl, vergelijkbaar met Nora Roberts en Wilbur Smith, werkt hier goed aan mee. De spanningsboog golft door het boek op en neer. Soms is de sfeer magisch, vol emoties, dan weer gewelddadig. 

Arif is ervan overtuigd dat de Wijze hen in deze situatie heeft gebracht. Hij ziet een slijmerige, bruine arm met zuignappen die zich over de reling naast hem aan de boot vastklampt. Hij slaat er met zijn zwaard naar. Een deel van de arm valt kronkelend in de boot. Donkerrood bloed, vermengd met een zwarte substantie, spuit over zijn kleding. De regen spoelt het weg.

Het verhaal ontvouwt zich als een niet te stoppen verhaal voor de ogen van de lezer. Stoppen is simpelweg niet mogelijk. Ondanks de dikte van het boek (589 bladzijdes!) is het jammer als het uit is -en dat is een groot compliment aan de auteur- en laat de lezer met moeite Varingholt  en zijn bewoners los. Gelukkig komen er nog twee vervolgboeken om deze geschiedenis tot leven te wekken! 

Een trilogie waarbij een rijk vol magie en strijd prachtig tot leven komt!