Hoe ik mijn eigen lot bezegelde

• 24 mei 2025
• Thriller
• Mads Bruynesteyn

Hoe ik mijn eigen lot bezegelde

• Serie

  Castle Knoll

• Auteur(s)

  Kristen Perrin

• Uitgeverij(en)

  Boekerij

• Jaar van uitgave

  2025

• Thrillzone score

  3
• Deel deze recensie

Wat als iemand je vertelde dat je ooit beschuldigd zal worden van een misdaad je nooit het gepleegd? In Hoe ik mijn eigen lot bezegelde neemt Kristen Perrin de lezer wederom mee naar het mysterieuze dorp Castle Knoll, waar oude voorspellingen en verborgen geheimen elkaar kruisen. In dit tweede boek, een vervolg op Hoe ik mijn eigen moord oploste, keert hoofdpersoon Annie Adams terug en wordt zij opnieuw geconfronteerd met profetieën uit het verleden. Kan de Britse auteur ook nu weer overtuigen met deze klassieke ‘whodunit’?

Wanneer Annie ontdekt dat haar oudtante Frances ooit werd gewaarschuwd door een waarzegster over haar eigen dood, besluit ze uit nieuwsgierigheid – en een groeiende onrust – deze mysterieuze vrouw, Peony Lane genaamd, op te zoeken. Bij een toevallig ontmoeting voorspelt Peony Annie een grimmige toekomst: ze zal zelf verantwoordelijk worden gehouden voor een misdaad die ze niet heeft gepleegd. Als Peony vervolgens dood wordt aangetroffen, valt de verdenking op Annie, aangezien zij als laatste met haar gezien is.

Om haar onschuld te bewijzen, duikt Annie in het verleden van Peony en haar oudtante, op zoek naar verbanden en verborgen motieven. Met hulp van rechercheur Cane en vriendin Jenny probeert ze de waarheid te achterhalen. Maar terwijl de klok tikt en het bewijs zich opstapelt, wordt het steeds duidelijker dat iemand haar tegenwerkt – en dat haar verleden meer geheimen verbergt dan ze dacht.

Hoewel Kristen Perrin in het dankwoord rept over de moeilijkheid van het schrijven een tweede boek, heeft zij het zichzelf – en daardoor ook de lezer – niet gemakkelijk gemaakt. Veel personages uit Hoe ik mijn eigen moord oploste keren terug, en als je dacht dat de meeste geheimen wel openbaard zijn, heb je het mis. Er blijken nog veel meer mysteries in de diverse levens van de bewoners van Castle Knoll te zijn, zowel in het verleden als het heden. En dat maakt het in een aantal opzichten lastig te volgen. Omdat enkele zaken uit het eerste boek toch niet afgesloten blijken te zijn, en er nog allerlei onuitgesproken verbanden zijn, maar ook omdat er in dit tweede deel maar liefst drie tijdslijnen lopen.

De rode draad is een noodlottig auto-ongeluk in 1961. Enkele jaren later onderzoekt Frances Adams dit fatale ongeval, waarvan ze verslag legt in een dagboek. En de verslagen in dat dagboek gebruikt Annie in het heden om er dieper in te duiken, geholpen door oude dossiers die Frances nagelaten heeft. Als lezer moet je goed kunnen knopen om alle draden aan elkaar te verbinden. Gelukkig helpt Perrin je daarbij, maar ze brengt je ook enkele malen op het verkeerde spoor of komt met een plottwist op de proppen. Tussen het lezen door duizelt het geregeld.

De personagekaarten worden soms doelbewust tegen de borst gehouden, maar alle karakters komen knap tot leven. Kristen Perrin toont opnieuw talent te hebben voor karakterontwikkeling, en tekent een sfeer passend bij de tijd en de situatie. De Swinging Sixties, de knusse dorpse gewoontes, de onheilspellende grootte van het geërfde landhuis en de beladen spanningen tussen de protagonisten: Perrin weet een overtuigende ambiance te creëren. 

Tegenwoordig heet het cosy crime, maar in de tijd van Agatha Christie en sir Arthur Conan Doyle was het gewoon een steengoede thriller. Kristen Perrin heeft de potentie dit ook te bereiken, en bewees in het eerste boek de grootheden van weleer te benaderen. Hoe ik mijn eigen lot bezegelde heeft ook zeker de capaciteiten, maar bevat teveel (uitgegumde) lijntjes door elkaar om tot volle wasdom te komen. Het is heerlijke suspense met een knap uitgedacht verhaal en geheimen die over elkaar buitelen, doch is het navertellen van de plot een schier onmogelijke taak.