Bij het openslaan van ieder boek van Rudy Soetewey is het altijd weer een verrassing welke maatschappelijke thema’s deze vriendelijke Vlaamse auteur onder de aandacht van zijn lezers wil brengen. Maar dit keer is er niet alleen verrassing maar ook verbazing, Soetewey voert niet alleen de protagonist uit zijn vorige boek Bewijs het maar ten tonele maar ook de titel van het boek verschijnt weer. De vraag dringt zich dan ook op of een auteur ook in zijn eigen verhalen de weg kwijt kan zijn. We zullen weldra tot de conclusie komen dat dit geenszins het geval is…..

Matthias De Wolf (inderdaad, protagonist in Bewijs het maar) is journalist en regelmatig leverancier van redactionele artikelen bij het blad Phlitz. Daarnaast is hij ook bezig om een schrijverscarrière op te bouwen. Zijn boek Bewijs het maar is geen bestseller maar wordt wel verkocht en gelezen.
De Wolf is verbaasd als hij een USB-stick in zijn bus vindt en walgt bij het zien van de beelden die erop staan. Er is een vastgebonden man te zien maar de draad is op een manier om zijn lichaam gewikkeld dat hij zichzelf wurgt als hij iets probeert. Na het zien van de film gaat hij, tegen het advies in van het bijgevoegde briefje, toch naar de politie maar daar wordt hij niet erg serieus genomen.
Even daarna ontvangt hij een ansichtkaart en weer wat later een cd met een filmpje waarop iemand wordt gedood d.m.v. het rollen van een bowlingbal. Als hij dan ook nog wordt benaderd door een priester die met een zwaar biechtgeheim rondloopt, vraagt hij zich af waar in terecht gekomen te zijn…

Van Rudy Soetewey is bekend dat hij altijd wel minstens een maatschappelijk probleem aansnijdt in zijn boeken. Dat is in Terecht niet anders. Alleen blijken hier drie puissant rijke mannen overleden te zijn waarbij achteraf vraagtekens bij de oorzaak gezet kan worden en niet direct helder is wat dat probleem nu is. Natuurlijke dood of zijn ze een handje geholpen en zo ja, door wie dan en waarom?
Dat is uiteindelijk de opdracht waar Soetewey zijn protagonist mee op weg stuurt. Maar natuurlijk niet zonder dat hij tegen talloze beren op zijn pad tegenkomt. Sommige zijn vriendelijk en lijken wel knuffelberen terwijl andere levensgevaarlijk zijn en beter ontweken kunnen worden. Soetewey heeft van Terecht een robuust en uiterst interessant verhaal gemaakt waarin veel gebeurt. En de lezers zijn gewaarschuwd, alles doet ertoe, hoe klein en onbelangrijk het ook lijkt. Want de Edegemse auteur is inmiddels een kei in misleiding en verwarring stichten geworden. Maar het geheel zit verpakt in een buitengewoon goed verteld verhaal dat een goede mix van spanning, informatie en romantiek blijkt te zijn. Het einde wekt de suggestie dat de lezers nog niet van Matthias De Wolf af zijn maar, zonder dat dit overigens een straf zou zijn, refereer ik nog maar even aan de kunst van het misleiden die bij Rudy een plaatsje tussen de oren heeft….

Niets is zeker en in de fantasie van Soetewey kan veel, zoniet alles. Dat bewijst Terecht maar weer. Een verhaal dat door de klank en kleur de potentie heeft om zeer hoog te eindigen in alle polls en ranglijsten van het komende jaar.