Niets is wat het lijkt in maart 2045…
Romy Bell werd vier jaar geleden ontslagen als projectleider bij het hightechbedrijf X-COM. Anno 2045 staat ze aan het hoofd van De Federatie, een internationale organisatie die toeziet op de ethische richtlijnen bij medische ontwikkelingen. Tijdens een undercoveroperatie in een Londens DNA-lab ontdekken Romy en haar team hoe ver de wetenschap werkelijk is. In het lab doen ze de schokkende ontdekking dat er wordt gewerkt aan virussen op maat. De consequenties voor de gehele mensheid zijn niet te overzien. Wanneer er in Parijs de eerste dode valt, moet Romy een strijd tegen de klok aangaan om de daders te vinden, het virus te stoppen en daarmee de wereld te redden.
Steven van Belleghem is ondernemer, actief als spreker in binnen- en buitenland en een autoriteit op het gebied van klantgerichtheid in een digitale wereld. Hij pakte al regelmatig de pen op om te schrijven over zijn vakgebied. Zo publiceerde hij een breed scala aan marketing- en managementboeken. In 2020 besloot hij om zijn kennis over wetenschap en technologie te gebruiken voor andere doeleinden; Van Belleghem maakte zijn fictiedebuut met Eternal. In oktober 2021 keerde hij terug met De upgrade.
De upgrade is het vervolg op Eternal en daarmee het tweede boek in de Romy Bell-reeks. Aangezien De upgrade een losstaand verhaal is, hoef je Eternal niet perse te hebben gelezen. Alhoewel er soms wordt gerefereerd aan gebeurtenissen in het vorige boek die je dan niet helemaal kunt plaatsen. Toch hoef je niet bang te zijn voor grote gaten in het plot en blijft de verhaallijn dus goed te volgen.
Als je altijd als eens hebt willen weten hoe de wereld er over pakweg 20 jaar uitziet, dan krijg je daar dankzij De upgrade eindelijk de kans voor. Steven van Belleghem neemt ons op realistische wijze mee in de toekomst, waarbij hij clichés weet te mijden. Van Belleghem schetst dit toekomstbeeld namelijk op basis van onderzoeken en uitvindingen die echt bestaan en die op dit moment nog in de kinderschoenen staan of in volle ontwikkeling zijn. Daardoor kan de lezer zich een uitstekende voorstelling maken van het geschetste decor in De upgrade. Ondanks dat de futuristische setting van het verhaal in het begin wennen kan zijn, spreekt deze wel aan en zorgt het meteen voor een flinke dosis originaliteit.
In het verhaal botsen ethiek en politiek regelmatig snoeihard met elkaar. De scènes waarin Romy om de tafel zitten met de machtigste wereldleiders der aarde leveren interessante en verhelderende passages op over het balanceren tussen maatschappelijke verantwoordelijkheid en handelen uit eigen belang. De ethische vraagstukken van de toekomst die worden aangeroerd in De upgrade zijn erg boeiend en bieden stof tot nadenken.
Romy Bell is een personage die frequent deze vraagstukken belicht. Als hoofd van De Federatie is zij er namelijk op gebrand om alle technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen zo goed mogelijk te reguleren. Ze wil wel progressie, maar alleen zolang de gevolgen zijn te overzien. Romy is dan ook een karakter waarmee je je steeds meer verbonden zult voelen naarmate het verhaal vordert. In een wereld met AI-brillen, koffierobots en zelfrijdende auto’s kunnen het verhaal en de personages wellicht onrealistisch aanvoelen. Maar Romy is een prettig tegengeluid in een boek met zoveel innovatie en modernisering. Door bovendien haar kwetsbare kanten goed uit de diepen heeft Van Belleghem een erg sterk personage gecreëerd.
Het plot van De upgrade is weldoordacht en realistisch vormgegeven. Bovendien leest het boek makkelijk weg door de korte hoofdstukken en vlotte vertelstijl van Van Belleghem. Echter had de spanning in deze thriller een upgrade kunnen gebruiken. Het plot komt aanvankelijk wat traag op gang. Wanneer Romy en haar team op het spoor komen van het gepersonaliseerde virus verwacht je dat het tempo en daarmee de urgentie zich opbouwt. De beloofde ‘race tegen de klok’, zoals beschreven op de achterflap is eigenlijk geen moment aan de orde. Er wordt getracht om de hoofdstukken te laten eindigen met een cliffhanger, maar de passages prikkelen je te weinig om hoofdstuk na hoofdstuk te lezen. De daders worden al heel snel in het verhaal onthuld, wat dus ook niet de gewenste tensie en meeslependheid oplevert. Wanneer het boek dan eindelijk afstevent op een climax is deze in een oogwenk voorbij. De verhaallijnen die nog openstonden, worden vervolgens ietwat slordig aan elkaar geschreven.
Van Belleghem houdt te weinig de druk op de juiste plekken, waardoor een sterk plot helaas regelmatig inzakt. Dat de zaak voor Romy op een bepaald punt een persoonlijk tintje krijgt, is een erg goede keuze geweest. Daardoor word je wel degelijk meegevoerd in de missie van Romy om de dreiging te stoppen. Bovendien is het fascinerend om te lezen over de gedachtespinsels van de mensen die achter de creatie van het gepersonaliseerde virus zitten. Van Belleghem weet haarfijn de perceptie en gedachtegang van zijn personages vorm te geven. En daarmee weet hij desondanks de aandacht van de lezer regelmatig vast te houden. De plottwist aan het eind is nog een welkome toevoeging, waarmee de eerder beschreven minpunten enigszins worden rechtgetrokken.
Steven van Belleghem heeft een weldoordachte en originele thriller geschreven, waarin hij een fascinerend, maar ook een beklemmend toekomstbeeld schetst. Hopelijk kan hij de spanning in het vervolg upgraden, waarmee hij de lezer meer zal binden en entertainen.