In een ver verleden waren ze vriendinnen, totdat het contact van de ene op de andere dag werd verbroken. Voorgoed. Sindsdien praten bestsellerauteur Gemma Kastelijn en de anderen niet meer met elkaar, zien ze elkaar niet meer. Maar dan zet een reeks vreemde gebeurtenissen de afspraken van vroeger op scherp. De vondst van een lichaam. Een stem uit het verleden. Iemand stalkt de vrouwen en ze denken te weten wie het is. Maar dat is niet mogelijk. Dat weten ze zeker… De vriendinnen van vroeger worden gedwongen weer contact met elkaar op te nemen. Op Sardinië, waar Gemma aan haar nieuwe thriller werkt, komen ze samen om hun gezamenlijke geheim onder ogen te zien.

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. De uitgever zet boeken onder dat pseudoniem voort, maar een onbekende auteur (of meerdere) schrijft de jaarlijkse zomer- en winterthriller. 

De eerste drie hoofdstukken van Het strandhuis gaan over Teresa Maas. Zij is journaliste bij Het Nieuwsblad van Midden-Nederland en papt aan met politieagent Bas de Haan om meer informatie los te krijgen over een lijk dat is gevonden in een loods. Hoofdstuk 4 t/m 6 gaat over Gemma Kastelijn die onwel wordt en in het ziekenhuis belandt. Haar uitgever Duco biedt haar zijn vakantiehuis op Sardinië aan om weer de oude te worden en de deadline van haar nieuwe boek te halen. De volgende drie hoofdstukken gaan over lobbyist Patricia van Santen in Brussel die pas weduwe is geworden en de zin in het leven verloren is. En daarna volgt de kennismaking met advocate Claire Verbeek. Zij is getrouwd met Tobias en moeder van de kleine Mattis. Ze krijgt een grote zaak toebedeeld over de brute verkrachting van de secretaresse van partijlid Helmut Hartmann. Dat zorgt voor wrijving thuis, omdat Tobias vindt dat hij haar toch al bijna nooit ziet.

Drie vrouwen met elk hun eigen problemen, die ooit vriendinnen waren, en die nu allemaal bloemen, bonbons en briefjes krijgen van ene S. Het maakt hun zo bang dat ze, tegen alle afspraken in, toch contact met elkaar opnemen. Patricia en Claire gaan ook naar Sardinië en de sfeer tussen de vriendinnen is weer zoals die vroeger was. Daar komt steeds meer aan het licht over wat er in hun jeugd is voorgevallen.

De boeken van Suzanne Vermeer hebben een gemakkelijk te lezen stijl. Het zijn geen topthrillers, maar boeken die je even weglegt en waarvan je het verhaal snel weer oppikt. In tegenstelling tot andere boeken van Vermeer die we hebben gelezen, is Het strandhuis een écht leuk boek om te lezen. De kennismaking met de vier hoofdpersonages is heel duidelijk en goed neergezet en daarna wordt het verhaal goed opgebouwd. Het vleugje vakantiesfeer is precies goed. De plot verraste mij en dat gebeurt ons niet snel. Het strandhuis, een lekker vakantieboek!