Ontwakende goden is het tweede deel van de zogeheten The Themis Files trilogie. Een trilogie over buitenaards leven waarmee de Canadese schrijver Sylvain Neuvel momenteel wereldwijde furore maakt. Zo vanzelfsprekend was het overigens niet dat hij schrijver werd. Hij stopte al op zijn vijftiende met de middelbare school, waarna zijn leven een lappendeken van allerlei activiteiten werd. Hij was een tijdje journalist, werkte in de bodemsanering, verkocht ijs in Californië en handelde in meubels in Canada. Door zijn liefhebberij in robotica, zijn wens om astronaut te zijn en zijn plan om een verhaal voor zijn zoon te schrijven ontstond Slapende reuzen (lees hier onze recensie), het eerste verhaal van de Themis trilogie.

Speculatieve thriller staat er op de voorkaft van Ontwakende goden. Dat is natuurlijk een mooie aanduiding voor de boeken van Sylvain Neuvel. Speculeren over ander leven in de ruimte is van alle tijden. Waarom zouden we in een oneindig universum immers de enige intelligente levensvormen zijn? De kans dat we de enigen zijn zou welbeschouwd kleiner moeten zijn dan de kans dat er ook nog anderen zijn. En hoe zou een ontmoeting tussen ons en een buitenaards ras uitpakken? De kans is groot dat het om een ras gaat dat technologisch superieur is aan dat van ons en dat ze ons niet perse vriendelijk gezind zijn. In het vorige deel Slapende reuzen ontdekte Rose Franklin de hand van een reusachtige buitenaardse robot, waarvan de overige delen verspreid over de aarde lagen. Wat volgde was een zoektocht om alle delen bij elkaar te krijgen en het ontdekken wat de éénmaal geassembleerde robot eigenlijk allemaal kon.

Slapende reuzen was heel duidelijk als een set up bedoeld voor de volgende twee delen van de trilogie. Daar waar in het actie-segment eigenlijk nog te weinig gebeurde is het bij Ontwakende goden meteen raak. Sylvain Neuvel gaat dit keer namelijk vol op het Independence Day orgel. Een introductie van de personages wordt overgeslagen. De hoofdrolspelers Rose Franklin, Kara Resnick en Vincent Couture worden door Sylvain inmiddels als bekend verondersteld en ze mogen meteen aan de slag. En er valt dit keer behoorlijk wat te doen. Overal op aarde zijn reusachtige robots in wereldsteden als Parijs, Londen, Moskou en Calcutta verschenen. Veel tijd om uit te vogelen wat de intenties van al die robots zijn krijgen ze niet, want het Britse leger besluit niet af te wachten en trekt haar troepen samen rond de robot die in Londen staat. Daar blijkt de robot echter niet van gediend en hij legt een groot deel van Londen in as met als gevolg meer dan honderdduizend doden. Dit is echter nog maar de opmaat tot meer destructie, want algauw laten de diverse andere robots dodelijke gassen los en vallen er honderden miljoenen doden wereldwijd.

Ten opzichte van Slapende reuzen bevat Ontwakende goden niet alleen veel meer actie, het is ook veel naargeestiger van toon. Niet elke hoofdrolspeler uit de trilogie haalt dit keer de eindstreep en dat is wel even slikken voor de meeste lezers. Nu blijkt de uitgebreide introductie door Sylvain Neuvel van de diverse personages in het vorige deel goed uit te pakken. Doordat hij veel tijd in ze heeft geïnvesteerd viel er weliswaar op het tempo van Slapende reuzen nog wel wat aan te merken, maar dat betaalt zich nu uit. Een aantal gebreken uit het vorige deel zijn wél blijven staan. Soms verliest Sylvain Neuvel zich wat te veel in technisch wetenschappelijke uitweidingen die soms moeilijk zijn te volgen en ook niet echt nodig zijn voor de voortgang van het verhaal. Maar al met al is Ontwakende goden een flinke vooruitgang op het vorige deel. Sylvain Neuvel bouwt op een slimme manier aan zijn trilogie en rijdt net als de schaatser Sven Kramer een goed opgebouwde race. Rustig aan in het eerste deel starten, dan doorpakken in het tweede deel en hopelijk in het laatste deel van de trilogie met een knal eindigen.