Tibor Rode werd in 1974 in het Duitse Hamburg geboren. Op zijn twaalfde was hij de jongste deelnemer aan het ‘Creatief Schrijven programma’ van het Duitse ministerie van Onderwijs. Tegenwoordig werkt hij overdag als advocaat en ‘s nachts richt hij zich op het schrijven van zijn boeken. Het Mona Lisa-virus is zijn derde thriller maar zijn eerste boek dat in Nederlandse vertaling is verschenen.
De Amerikaanse wetenschapper Helen Morgan staat voor een raadsel: haar dochter is ontvoerd en het spoor leidt haar naar Europa. In Amerika verdwijnen de deelneemsters van een missverkiezing. Als ze worden teruggevonden zijn ze operatief zwaar verminkt. In Leipzig wordt het raadhuis opgeblazen en in Milaan wordt een muurschildering van Da Vinci vernietigd. Ook is er een wereldwijd computervirus actief dat fotobestanden op groteske wijze veranderd. Alles lijkt te leiden naar de bekende Mona Lisa van Leonardo da Vinci…
Het Mona Lisa-virus kent, zeker in het begin, vele verschillende verhaallijnen en personages en die maken het moeilijk om het grote geheel niet uit het oog te verliezen. De lezer zal steeds moeten blijven opletten, want voor je het weet ben je de draad kwijt en weet je niet meer wie nou ook alweer wie is. Door de vele personages en de telkens korte hoofdstukken die aan hen gewijd worden, blijven ze redelijk oppervlakkig en is het moeilijk om een band met ze te krijgen. Voordeel van de korte hoofdstukken is wel dat je het boek, ondanks de redelijke omvang, best snel uit hebt. Ook eindigen de hoofdstukken vaak met een mini-cliffhanger en dat zorgt er natuurlijk ook voor dat je door wilt blijven lezen. Rode heeft verder een soepele en beeldende schrijfstijl.
Hoewel alle verhaallijnen uiteindelijk netjes bij elkaar komen, blijven de schuingedrukte passages die zich afspelen ten tijde van Leonardo da Vinci redelijk vaag. Er wordt niet duidelijk wat ze nou met het grote geheel te maken hebben en zo bezien voegen ze dus niks toe aan het verhaal.
Mona Lisa, Leonardo da Vinci, wereldwijde complotten: dat roept natuurlijk al snel de vergelijking met Dan Brown op. Dit is helemaal niet erg, mits een verhaal iets nieuws of origineels brengt. In dit boek zitten zeker originele elementen, alleen de uitwerking daarvan laat helaas te wensen over, waardoor het boek niet boven de middenmoot gaat uitsteken. Het boek leest makkelijk weg en is met vlagen best spannend, maar om het predikaat topthriller te verdienen is nog wel wat meer nodig. Goed voor een paar uurtjes vertier, maar niet meer dan dat.
De Amerikaanse wetenschapper Helen Morgan staat voor een raadsel: haar dochter is ontvoerd en het spoor leidt haar naar Europa. In Amerika verdwijnen de deelneemsters van een missverkiezing. Als ze worden teruggevonden zijn ze operatief zwaar verminkt. In Leipzig wordt het raadhuis opgeblazen en in Milaan wordt een muurschildering van Da Vinci vernietigd. Ook is er een wereldwijd computervirus actief dat fotobestanden op groteske wijze veranderd. Alles lijkt te leiden naar de bekende Mona Lisa van Leonardo da Vinci…
Het Mona Lisa-virus kent, zeker in het begin, vele verschillende verhaallijnen en personages en die maken het moeilijk om het grote geheel niet uit het oog te verliezen. De lezer zal steeds moeten blijven opletten, want voor je het weet ben je de draad kwijt en weet je niet meer wie nou ook alweer wie is. Door de vele personages en de telkens korte hoofdstukken die aan hen gewijd worden, blijven ze redelijk oppervlakkig en is het moeilijk om een band met ze te krijgen. Voordeel van de korte hoofdstukken is wel dat je het boek, ondanks de redelijke omvang, best snel uit hebt. Ook eindigen de hoofdstukken vaak met een mini-cliffhanger en dat zorgt er natuurlijk ook voor dat je door wilt blijven lezen. Rode heeft verder een soepele en beeldende schrijfstijl.
Hoewel alle verhaallijnen uiteindelijk netjes bij elkaar komen, blijven de schuingedrukte passages die zich afspelen ten tijde van Leonardo da Vinci redelijk vaag. Er wordt niet duidelijk wat ze nou met het grote geheel te maken hebben en zo bezien voegen ze dus niks toe aan het verhaal.
Mona Lisa, Leonardo da Vinci, wereldwijde complotten: dat roept natuurlijk al snel de vergelijking met Dan Brown op. Dit is helemaal niet erg, mits een verhaal iets nieuws of origineels brengt. In dit boek zitten zeker originele elementen, alleen de uitwerking daarvan laat helaas te wensen over, waardoor het boek niet boven de middenmoot gaat uitsteken. Het boek leest makkelijk weg en is met vlagen best spannend, maar om het predikaat topthriller te verdienen is nog wel wat meer nodig. Goed voor een paar uurtjes vertier, maar niet meer dan dat.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
De Amerikaanse wetenschapper Helen Morgan staat voor een raadsel: haar dochter is ontvoerd en het spoor leidt haar naar Europa. In Amerika verdwijnen de deelneemsters van een missverkiezing. Als ze worden teruggevonden zijn ze operatief zwaar verminkt. In Leipzig wordt het raadhuis opgeblazen en in Milaan wordt een muurschildering van Da Vinci vernietigd. Ook is er een wereldwijd computervirus actief dat fotobestanden op groteske wijze veranderd. Alles lijkt te leiden naar de bekende Mona Lisa van Leonardo da Vinci…
Het Mona Lisa-virus kent, zeker in het begin, vele verschillende verhaallijnen en personages en die maken het moeilijk om het grote geheel niet uit het oog te verliezen. De lezer zal steeds moeten blijven opletten, want voor je het weet ben je de draad kwijt en weet je niet meer wie nou ook alweer wie is. Door de vele personages en de telkens korte hoofdstukken die aan hen gewijd worden, blijven ze redelijk oppervlakkig en is het moeilijk om een band met ze te krijgen. Voordeel van de korte hoofdstukken is wel dat je het boek, ondanks de redelijke omvang, best snel uit hebt. Ook eindigen de hoofdstukken vaak met een mini-cliffhanger en dat zorgt er natuurlijk ook voor dat je door wilt blijven lezen. Rode heeft verder een soepele en beeldende schrijfstijl.
Hoewel alle verhaallijnen uiteindelijk netjes bij elkaar komen, blijven de schuingedrukte passages die zich afspelen ten tijde van Leonardo da Vinci redelijk vaag. Er wordt niet duidelijk wat ze nou met het grote geheel te maken hebben en zo bezien voegen ze dus niks toe aan het verhaal.
Mona Lisa, Leonardo da Vinci, wereldwijde complotten: dat roept natuurlijk al snel de vergelijking met Dan Brown op. Dit is helemaal niet erg, mits een verhaal iets nieuws of origineels brengt. In dit boek zitten zeker originele elementen, alleen de uitwerking daarvan laat helaas te wensen over, waardoor het boek niet boven de middenmoot gaat uitsteken. Het boek leest makkelijk weg en is met vlagen best spannend, maar om het predikaat topthriller te verdienen is nog wel wat meer nodig. Goed voor een paar uurtjes vertier, maar niet meer dan dat.