Amerika is hard getroffen door een terroristische aanslag waarbij honderden mensen omkwamen. De westerse wereld is geschokt en men weet wie er achter zit: Saladin, de meesterterrorist waarvan de inlichtingendiensten in het duister tasten wie het is. Dan slaat hij nogmaals toe en nu in Londen. Ook daar vallen honderden doden als zelfmoordterroristen dood en verderf zaaien in het uitgaansleven van de City. Er wordt echter één foutje gemaakt door Saladin en dat had hij beter niet kunnen doen.

In Israël is een nieuwe spionnenbaas geïnstalleerd. Het is spion en kunstrestaurateur Gabriel Allon, die met zijn grijze haren en groene ogen een bijzonder verschijning is. Zijn vijanden zijn doodsbang voor hem, want Allon staat bekend als een van de beste inlichtingenmensen die ooit op deze aardkloot rondliepen. Allon wordt door zijn Engelse collega’s gevraagd om het spoor naar Saladin te volgen. En wat volgt is een heftige ontknoping…

Het huis der spionnen is het nieuwe deel in de reeks rond spion Gabriel Allon. Het is een serie van de Amerikaanse auteur Daniel Silva en het blijkt maar eens opnieuw; hij heeft goud in handen. Het boek is dan wel de opvolger van Het zwarte gif, het is uitstekend los te lezen. En mocht je dus kennis willen maken met Gabriel Allon (en dat wil je!), dan kun je perfect instappen.

De plot borduurt losjes voort op het ontkomen van Saladin in Het zwarte gif, maar de inlichtingendiensten pakken zijn spoor opnieuw op. Daartoe moeten ze samenwerken en dat gaat -net als in de realiteit- niet zonder slag of stoot. Vooral de Amerikanen willen vooroplopen, daar waar Allon en consorten veel meer gevoel bij de operatie blijken te hebben dan Uncle Sam. Het levert irritaties op die het verloop van de zoektocht regelmatig onder druk zet. Maar gelukkig is Gabriel Allon, ook al is hij de baas van de Mossad, niet te lui om ook zelf de handen uit de mouwen te steken. Gelukkig maar, want als hij alles van achter het bureau zou gaan bestieren, zouden de boeken direct een stuk saaier worden.

Allon gebruikt in het boek wederom zijn vaste team. Natuurlijk is zijn vrouw Chiara van de partij, maar ook Christopher Keller -ooit huurmoordenaar in dienst van de Corsicaanse Don Orsati- krijgt een belangrijke rol in Het huis der spionnen toegedicht. En dat is genieten geblazen, want de Engelsman is een ware artiest in het ombrengen van terroristen.

Wat vooral beklijft, is de hoge mate van realisme in de boeken van Daniel Silva. De zoektocht naar Saladin lijkt enorm op die naar Osama bin Laden. Er worden valse identiteiten opgezet, en stukje bij beetje komt het team dichterbij de meesterterrorist. Maar dat valt nog niet mee en er zijn heel wat intriges nodig. Met name die van het opzetten van een miljardairsduo aan de Middellandse Zeekust is geweldig om te lezen. En: het levert ook nog eens echte spanning op. Want hoe dichterbij Allon bij Saladin komt, hoe groter de kans wordt dat de missie wordt ontdekt. Het is daarmee een echte race tegen de klok en dat wordt overgebracht op de lezer.

Eigenlijk doet Daniel Silva alles goed in Het huis der spionnen. Het boek is spannend, realistisch en wordt bevolkt door personages waar de lezer van zal houden. Eigenlijk is het nog maar eens aangetoond: Daniel Silva is de echte meester(spion) in het spionagegenre en hij laat zien dat het genre meer leeft dan ooit!