Wie ‘Zuid-Afrikaanse thriller’ zegt, denkt meteen aan Deon Meyer. En dat is logisch, want de beste man bracht ons toppers als 13 Uur, Koorts en Icarus. Maar Zuid-Afrika brengt nog meer topauteurs: Chanette Paul, Lauren Beukes en ook Sarah Lotz is opgegroeid in Zuid-Afrika (en geboren in Groot-Brittannië). Ook Mike Nicol is afkomstig uit Zuid-Afrika. We maakten kennis met hem door zijn uitstekende Kaapstad-trilogie, gevolgd door de spin off Machtsvertoon. Inmiddels is er een nieuwe serie opgezet en Kaapse corruptie is hier het eerste deel van.
In Kaapse corruptie maken we kennis met privédetective Fish Pescado. Fish is een beetje een flierefluiter. Hij surft liever dan dat hij werkt, wat erin resulteert dat hij dan ook weinig omhanden heeft. Zijn vrienden, Vickie Kahn, is een succesvolle advocate met een gokgeschiedenis. Via haar krijgt hij de opdracht om in een street race ongeluk te duiken, waarbij een omstander zwaar gewond raakt. Al snel blijkt dat Fish te dicht bij ‘hogere’ kringen raakt, onder andere bij de gewezen politiecommissaris Jacob Mkezi, en wordt zijn onderzoek gedwarsboomd. In plaats van te stoppen, graaft hij juist dieper. En daardoor rakelt hij een verleden op dat liever verstopt had gebleven…
Mike Nicol staat bekend om zijn rauwe schrijfstijl en plots met een duister randje. In plaats van te focussen op de prachtige Zuid-Afrikaanse natuur, zoomt Nicol in op de keerzijde van de maatschappij. En die keerzijde is, zo blijkt uit Kaapse corruptie, gigantisch. Nicol schotelt een land voor waar de corruptie op elke straathoek voelbaar is, het geweld door weinigen wordt geschuwd, en waar het verleden klaar staat om je in de kont te bijten. Het zijn ingrediënten die de auteur door een broeiend, onderhuids voelbare thriller heeft getransformeerd. En het is een daardoor een beklemmende leeservaring geworden. In het land draait het eigenlijk om macht, corruptie en daaraan gelinkt rijkdom. Machtshebbers zitten er te vaak voor zichzelf in plaats van voor de burger. En die burger heeft het zwaar. De kans om vermoord te worden is hoog, en de kans om in de criminaliteit te geraken, idem.
Mike Nicol maakt slim gebruik van verschillende verhaallijnen. Zo is er die van Fish, die een onderzoek in duikt van het auto-ongeval. Tegelijkertijd vraagt zijn rijke moeder hem om onderzoek te doen naar een high risk deal met Chinese investeerders. Ook hier laat Nicol zien hoe corruptie in het land hoogtij viert; buitenlandse investeerders dreigen de macht over te nemen door gigantische hoeveelheden geld in te brengen. Ook maakt Fish bij toeval kennis met een stel kleine criminelen die neushoornivoor willen verhandelen, maar die zwendel blijkt groter dan voorzien. Via die verhaallijn blijkt duidelijk dat zelfs van de natuur in Zuid-Afrika misbruik wordt gemaakt om rijker te worden. In een interview dat wij in 2016 met Nicol hadden, gaf de auteur aan slechts hetgeen te beschrijven wat hij ziet. Dat maakt het des te realistischer.
Het verleden is precair, en doet nog steeds pijn. Nicol heeft een extra verhaallijn ingebracht die het verleden van de Apartheid laat zien; moordcommando’s werden op pad gestuurd om tegenstanders te doden. De verhaallijn blijkt ook in het heden nog tentakels te hebben, want een voor een worden deze mensen slachtoffer van iemand die het verleden stil wil houden.
Bovenstaande verhaallijnen pakken uiteindelijk allemaal in elkaar, waardoor de grootheid van de corruptie en de zwaarte van de duisternis nog beter overkomen. Ook is uiteindelijk wel duidelijk dat dit niet een op zichzelf staand boek is; Fish komt terug en dat is maar goed ook.
De schrijfstijl van Mike Nicol is rauw en past uitstekend bij het duistere verhaal dat Kaapse corruptie is. Soms doorspekt de auteur de prachtige dialogen met Zuid-Afrikaanse uitdrukkingen, wat de authenticiteit van Nicol nog hoger opstuwt. Hetzelfde geldt voor de personages. Ze zijn realistisch, kennen elk hun goede en zwakke kanten, en brengen het verhaal tot leven.
Eigenlijk is het wel duidelijk: door de meerlaagse en duistere plot, de authentieke en rauwe schrijfstijl én de interessante personages, is Kaapse corruptie een thriller die je gelezen moet hebben!
In Kaapse corruptie maken we kennis met privédetective Fish Pescado. Fish is een beetje een flierefluiter. Hij surft liever dan dat hij werkt, wat erin resulteert dat hij dan ook weinig omhanden heeft. Zijn vrienden, Vickie Kahn, is een succesvolle advocate met een gokgeschiedenis. Via haar krijgt hij de opdracht om in een street race ongeluk te duiken, waarbij een omstander zwaar gewond raakt. Al snel blijkt dat Fish te dicht bij ‘hogere’ kringen raakt, onder andere bij de gewezen politiecommissaris Jacob Mkezi, en wordt zijn onderzoek gedwarsboomd. In plaats van te stoppen, graaft hij juist dieper. En daardoor rakelt hij een verleden op dat liever verstopt had gebleven…
Mike Nicol staat bekend om zijn rauwe schrijfstijl en plots met een duister randje. In plaats van te focussen op de prachtige Zuid-Afrikaanse natuur, zoomt Nicol in op de keerzijde van de maatschappij. En die keerzijde is, zo blijkt uit Kaapse corruptie, gigantisch. Nicol schotelt een land voor waar de corruptie op elke straathoek voelbaar is, het geweld door weinigen wordt geschuwd, en waar het verleden klaar staat om je in de kont te bijten. Het zijn ingrediënten die de auteur door een broeiend, onderhuids voelbare thriller heeft getransformeerd. En het is een daardoor een beklemmende leeservaring geworden. In het land draait het eigenlijk om macht, corruptie en daaraan gelinkt rijkdom. Machtshebbers zitten er te vaak voor zichzelf in plaats van voor de burger. En die burger heeft het zwaar. De kans om vermoord te worden is hoog, en de kans om in de criminaliteit te geraken, idem.
Mike Nicol maakt slim gebruik van verschillende verhaallijnen. Zo is er die van Fish, die een onderzoek in duikt van het auto-ongeval. Tegelijkertijd vraagt zijn rijke moeder hem om onderzoek te doen naar een high risk deal met Chinese investeerders. Ook hier laat Nicol zien hoe corruptie in het land hoogtij viert; buitenlandse investeerders dreigen de macht over te nemen door gigantische hoeveelheden geld in te brengen. Ook maakt Fish bij toeval kennis met een stel kleine criminelen die neushoornivoor willen verhandelen, maar die zwendel blijkt groter dan voorzien. Via die verhaallijn blijkt duidelijk dat zelfs van de natuur in Zuid-Afrika misbruik wordt gemaakt om rijker te worden. In een interview dat wij in 2016 met Nicol hadden, gaf de auteur aan slechts hetgeen te beschrijven wat hij ziet. Dat maakt het des te realistischer.
Het verleden is precair, en doet nog steeds pijn. Nicol heeft een extra verhaallijn ingebracht die het verleden van de Apartheid laat zien; moordcommando’s werden op pad gestuurd om tegenstanders te doden. De verhaallijn blijkt ook in het heden nog tentakels te hebben, want een voor een worden deze mensen slachtoffer van iemand die het verleden stil wil houden.
Bovenstaande verhaallijnen pakken uiteindelijk allemaal in elkaar, waardoor de grootheid van de corruptie en de zwaarte van de duisternis nog beter overkomen. Ook is uiteindelijk wel duidelijk dat dit niet een op zichzelf staand boek is; Fish komt terug en dat is maar goed ook.
De schrijfstijl van Mike Nicol is rauw en past uitstekend bij het duistere verhaal dat Kaapse corruptie is. Soms doorspekt de auteur de prachtige dialogen met Zuid-Afrikaanse uitdrukkingen, wat de authenticiteit van Nicol nog hoger opstuwt. Hetzelfde geldt voor de personages. Ze zijn realistisch, kennen elk hun goede en zwakke kanten, en brengen het verhaal tot leven.
Eigenlijk is het wel duidelijk: door de meerlaagse en duistere plot, de authentieke en rauwe schrijfstijl én de interessante personages, is Kaapse corruptie een thriller die je gelezen moet hebben!