De strijd tegen ISIS was gruwelijk en bruut. De barbaarse daden van de terroristische groep gingen de wereld over. Wie in hun handen viel tijdens de strijd tegen hen in het kalifaat, stierf een pijnlijke dood. De verbranding van de Jordaanse piloot die neerstortte en gevangen werd genomen in een stalen kooi, ging de wereld over. De coalitie, onder leiding van de Verenigde Staten, vocht vanuit de lucht tegen ISIS. De strijd op de grond was een stuk heviger en werd vooral gevoerd door Koerdische vrijwilligers. De stad Kobani werd eind 2014 symbool voor de onverzettelijkheid van deze groep. Azad Cudi streed aan hun zijde als scherpschutter en schreef Schot in het duister. 

Azad Cudi is een geboren Koerd, die jarenlang woonde in Iran. Na het gevoel van onderdrukking vluchtte hij naar Engeland, waar hij jarenlang in Leeds woonde. Toen hij las over de Koerdische strijd tegen Turkije en ook ISIS, besloot Cudi terug te gaan naar zijn geboortegrond om er te vechten voor zijn volk. Eind 2014 werd hij ingezet in Kobani, een stad in het noorden van Syrië.

Duizenden IS’ers staan op de drempel van de stad en slechts een paar honderd Koerdische strijders moeten hen zien tegen te houden. Cudi wordt ingezet als scherpschutter in de ruïnes van de stad. Hij doodt letterlijk honderden IS’ers, voordat de ijzeren greep van de terroristen rond de stad na maanden pas verslapt.

Cudi schreef dit boek met behulp van zijn eigen aantekeningen uit de strijd, ooggetuigenverslagen van kameraden en officiële documenten. Het boek is een rijk verslag geworden van een volk in onderdrukking dat letterlijk voor het eigen leven moet vechten.

De auteur springt voor zijn verhaal heen en weer in de tijd. Zo begint het boek met de strijd in Kobani, waarna hij een aantal keren door- en terugschakelt naar de strijd elders in Syrië. Tevens blikt Cudi terug op zijn jeugd in Iran alsook naar de vlucht naar Engeland. Daarmee is Schot in het duister een bijzonder afwisselend boek geworden, temeer omdat Cudi ook aandacht besteed aan de historie en achtergrond van het Koerdische volk.

Waar dit boek om gelezen wordt, is natuurlijk de beschrijving van de scherpschuttersstrijd van Azad Cudi tegen de terroristen van ISIS. En die strijd wordt gedetailleerd en soms op bijna claustrofobische wijze beschreven. Want iedereen weet hoe barbaars de strijders van ISIS omgaan met krijgsgevangenen, iets wat constant in het achterhoofd van de lezer gonst. Het gevoel dat de dood op elke straathoek loert, weet Cudi door zijn pakkende schrijfstijl helder over te brengen. Vooral interessant is het gemanoeuvreer van de schutter om de best mogelijke positie te vergaren in de puinhopen van Kobani. Het gebruik van kleden, bedden, gaten in muren; alles is geoorloofd om zelf onzichtbaar te blijven én de tegenstander in de kruisharen te krijgen.

Het Koerdische ‘leger’ waarin Cudi strijdt, is geen conventioneel leger. Het zijn geen dienstplichtigen of gedwongen jongemannen, nee; het zijn allemaal vrijwilligers én minstens de helft bestaat uit vrouwen. Ze strijden aan de zijde van hun mannelijke collega’s en sterven net zo goed, iets waar Cudi -terecht- extra de aandacht op weet te vestigen.

Al met al is Schot in het duister geen conventionele oorlogsbiografie. Ten eerste omdat Cudi een vrijwilliger is en ten tweede omdat het de oorlog tegen ISIS op de grond op pakkende en indrukwekkende wijze beschrijft. Verplichte kost voor de liefhebbers van biografieën over ervaringen in de strijd.