De moord op polygamist Blake Nelson, die geloofde dat het hebben van meerdere vrouwen hem dichter bij Christus bracht, stimuleert het debuut Drie weduwen van de Britse auteur Cate Quinn. Nelson werd verminkt aangetroffen, hangend aan zijn riem in de buurt van zijn favoriete visplek buiten Salt Lake City. Welke van zijn drie vrouwen heeft hem vermoord? Als het gaat om een gecompliceerd huwelijk, maakt de familie Nelson iedereen absoluut te schande. Zelfs in Utah wordt het meervoudig huwelijk afgekeurd door de gemeenschap, die Blake met zijn vrouwen Rachel, Emily en Tina naar een extreem afgelegen boerderij in de woestijn heeft gedreven.

Blake's eerste vrouw, Rachel, is een toegewijde mormoon met een traumatisch verleden die volledig in de leer van het meervoudig huwelijk gelooft. Bovendien is Rachel iemand die haar emoties in dozen in haar hoofd heeft weggestopt. Compartimenteren noemt ze dat. Emily, de tweede vrouw van Blake, is jong, timide en naïef, maar is echt twijfelachtig in elke betekenis van het woord. Tina, de derde vrouw van Blake, is brutaal, seksueel expliciet en een herstellend drugsverslaafde uit Las Vegas. Alle drie hebben ze een ingewikkelde relatie met elkaar, en ze zijn allemaal verdachten.

Naarmate hun achtergrondverhalen zich in Drie weduwen ontvouwen, beginnen Rachel, Tina en Emily elkaar en de band te begrijpen en te waarderen. De lezer leert veel over de fundamentalistische cultuur en religie van de ‘Heiligen der Laatste Dagen’ terwijl het plot werkt aan een onverwacht antwoord op de whodunnit. Daarnaast hebben alle drie de weduwen hun eigen verleden met de nodige geheimen. Het wordt interessant wanneer het gruwelijke geheim dat Rachel al jarenlang met zich meedraagt, beetje bij beetje aan de oppervlakte komt door het uitpakken van de ‘dozen’ in haar hoofd. Hierdoor wordt een situatie gecreëerd wat de moord op Blake naar de achtergrond doet verdwijnen.

Cate Quinn weet in Drie weduwen op een meesterlijke manier te misleiden en de –bijna voelbare- spanning op de pagina’s te vergroten. Quinn heeft haar uiterste best gedaan om vanaf het begin drie zeer verschillende personages neer te zetten. Ze beschrijft gedetailleerd het uiterlijk en de karaktertrekken van de drie vrouwen, zodat zij meteen gaan leven voor de lezer. De lezer geniet van het feit dat elk van de vrouwen hun eigen verhaal heeft, en dat ze allemaal diepgaand onderzocht worden met een paar heerlijk schokkende onthullingen. Het meest onverwachte is dat naast het feit dat het boek aangrijpend was ook op bepaalde momenten grappige vertellingen aanwezig zijn. De cultushoek is voor de lezer ook interessant en verschrikkelijk verdrietig. Omdat zoveel ervan deels op waarheid lijkt te berusten komt dit extra naar voren. Al deze vrouwen lijden anders, maar hun pijn is de eenheid. Een echte ‘whodunit’ vanuit een ander perspectief.