Belinda Aebi werkte 26 jaar als manager van de juwelen afdeling bij de firma Rodania, het horlogebedrijf dat door haar Zwitserse vader in België werd opgericht en uitgebouwd. In het boek Swiss Made tekende ze zijn levensverhaal op. Tijdens het werken aan de biografie ontdekte ze haar “goesting” om te schrijven. Zelf woont Aebi in het Oost-Vlaamse Temse, wat meteen ook de locatie is van haar nieuwe thriller De verborgen vrouw. De twee voornaamste locaties in haar boek, de jutefabriek en de discotheek, zijn gebouwen die echt bestaan hebben. De jutefabriek is een imposant gebouw die omgebouwd is tot een gezellige wijnbar genaamd ‘De Correctie’. De discotheek wordt in het boek ‘De Steeg’ genoemd, de bewoners van Temse kennen deze als ‘’t Hekgat’.
“Vandaag is de dag. Knopen doorhakken wanneer je twijfelt. Altijd een worsteling. Op het werk lukt het mij beter dan hier. Nu is de hel.”
In de Correctie, de jutefabriek worden er in het garenmagazijn onder de betonvloer twee skeletten gevonden. Ze liggen hand in hand. Forensisch onderzoek wijst uit dat de skeletten ongeveer vijftig jaar oud zijn. Hoofdinspecteur Stef Michiels slaat samen met zijn team de handen in elkaar met het forensisch lab, om te ontdekken wie de twee skeletten zijn en wat er hen vijftig jaar geleden is overkomen. Al snel komen ze tot de conclusie dat de twee om het leven zijn gebracht. Maar door wie en waarom komen we geleidelijk aan te weten in het boek.
“Een harde bolster waar je niet zonder slag of stoot doorheen kwam of een beetje een binnenvetter, maar misschien was het een verkeerde inschatting.”
De Verborgen vrouw begint met een korte proloog die ons een inkijk heeft in het leven van M.L. vijftig jaar terug. Het geeft de lezer onmiddellijk een duidelijk omschrijving van een bloedmooie vrouw die wulpse kanten heeft. Gedurende het boek volgen we twee tijdlijnen. Zo volgen we het onderzoek van Hoofdinspecteur Stef Michiels, die ons stukje voor stukje dichter bij die identiteit van de twee skeletten brengt. Samen met het onderzoek die Stef voert krijgt de lezer ook een inkijk in zijn privéleven, waar we kennis maken met zijn dagelijkse bekommernis.
Aebi weet op een subtiele manier de lezer kennis te laten maken met het privéleven van de personages. Het is niet allesoverheersend en toch heb je na het boek gelezen te hebben het gevoel ieder personage goed te kennen. De uitwerking van de verhaallijnen van de personages doen ons vermoeden en vooral hopen dat dit geen afscheid is van Stef, Raf en Emmy.
“In het verhoorlokaal werd het muisstil, zoals vaak tijdens een moment van opheldering, van bekentenis, van emotie, van spijt maar ook soms van “geen commentaar””
De opbouw van het verhaal staat als een huis. Alles klopt van het begin tot het einde. De lezer wordt helemaal meegezogen tussen de twee tijdlijnen. Tijdens het lezen zit je zo in het verhaal dat je alles rondom je vergeet. Daarom lees je. Vooral het mysterie die het hele boek door als een onzichtbare sluier over het verhaal hangt zorgt ervoor dat De verborgen vrouw helemaal in het thrillergenre thuishoort. De lezer krijgt van Aebi een mooie kijk in hoe het onderzoek van zo’n cold case precies verloopt. Aan alles hoe ze het beschrijft merk je dat de schrijfster voor haar boek de nodige research heeft gedaan en dat geeft een extra diepte aan het boek.
Aebi is erin geslaagd om met De verborgen vrouw een sterke psychologische thriller neer te zetten die de lezer aan het boek gekluisterd houdt. Geen gruwel of bloederige toestanden in dit verhaal maar een sterk mysterieus plot die het boek compleet maakt.
Sinds 2020 recenseer ik voor ThrillZone. Mij zul je nooit zonder boek vinden; waar ik ook naartoe ga, ik neem een boek mee. Mijn favoriete genres zijn thriller en feelgood. Ook al lukt het door de drukte niet altijd om veel meters te maken per dag, iedere avond voor het slapen gaan moet ik een hoofdstuk gelezen hebben. Anders heb ik geen goede nachtrust.
Ik lees heel veel auteurs en ontdek ook graag nieuwe auteurs. Natuurlijk heb ik ook favoriete auteurs. Voor het thrillergenre zijn dit Karin Slaughter en Anja Feliers. Voor het feelgood genre zijn dit Rachel Hore en Lucinda Riley.
Wat vinden lezers...
Een mooie thriller
Ik mocht het boek gaan lezen voor de leesclub van Thrillzone, hiervoor mijn dank.
Het verhaal start met het vinden van 2 skeletten die hand in hand liggen bij de afbraak van een oude jutefabriek onder het beton. Inspecteur Stef en zijn team gaan onderzoeken wie deze 2 mensen waren en hoe zij daar terecht waren gekomen. Forensisch antropoloog Emmy helpt hen daarbij en ze komen tot de ontdekking dat het hier gaat om een misdaad.
Er zijn 2 verhaallijnen, 1 die gaat over het onderzoek naar deze misdaad en 1 over een vrouw die na een hersenoperatie in een verzorgingshuis terecht komt. Wie deze vrouw is, was niet direct duidelijk. Maar achteraf was dit ook niet echt een belangrijke schakel. Hoewel, een beetje wel door de mensen om haar heen.
Door de korte hoofdstukken en prettige schrijfstijl is het boek vlot leesbaar. De plot was niet echt enorm verrassend, maar het zat wel leuk in elkaar. Het is meer een tussendoor boek om te lezen.
Niet echt super spannend, maar wel leuk om te gaan lezen.
De verborgen vrouw
In een oude jutefabriek die zo’n vijftig jaar geleden werd gesloten worden twee lijken: een man en een jongere vrouw gevonden die schijnbaar nooit als vermist zijn opgegeven. Wie zijn het, waarom liggen ze daar en wie heeft dit op zijn of haar geweten. Vragen die door middel van een uitgebreide identificatiemethode en daaruit voortvloeiende aanknopingspunten wellicht een antwoord kunnen geven op de vele vragen waar de rechercheur :Stef zich met zijn team mee gaat bezig houden.
Wil jij het weten
Een boek wat zich afspeeld in een bijzondere omgeving. Er worden 2 lijken gevonden. Waarom liggen die daar? Wat weten de mensen nog over deze twee personen? Krijgen ze een naam. Stef en Raf gaan het onderzoeken. Een mooi boek met een verrassend einde.
Verleden en heden gecombineerd tot een mooi verhaal.
In “De verborgen vrouw” schets Belinda Aebi het onderzoek naar een moord uit het verleden. Tijdens graafwerken bij de afbraak van een oude fabriekshal worden beenderen van een vrouw en een man gevonden. Wie zijn ze en waarom zijn hun lichamen onder de vloer van de fabriekshal verborgen? Hoofdrechercheur Stef Michiels en inspecteur Raf De Roover zetten hun beste beentje voor om de zaak uit het verleden uit te zoeken. Emmy Verdonck van het forensisch team steekt ook een handje toe en geeft Stef een speciaal gevoel. Stap voor stap worden stukjes van de puzzel gelegd.
Ondertussen volgen we ook het verhaal van de zieke moeder van Stef. Een emotioneel verhaal dat op het eerste zicht niets met de opsporingszaak te maken heeft, maar uiteindelijk toch een belangrijke rol zal spelen.
In een aangename schrijfstijl weet Belinda Aebi verleden en heden te combineren tot een mooi verhaal.
Twee lijken gevonden, spanning gezocht
De auteur
Belinda Aebi woont in Temse, Oost-Vlaanderen aan de oever van de Schelde. Voordat zij misdaadauteur werd, werkte zij als fysiotherapeute en in een commerciële functie in het horlogebedrijf van haar oud Zwitserland afkomstige vader. Haar leven als schrijfster begon ze met een biografie over het leven van haar vader met de titel ‘Swiss made’. Hierna verschenen 11 thrillers van haar hand en De verborgen vrouw is nummer 12. Voor mij was dit boek een kennismaking met Belinda Aebi.
Ik werd vooral getriggerd om het boek te gaan lezen door de mooie Sephia-kleurige cover van het boek. Hierop is het gezicht van een jonge vrouw te zien met op de achtergrond een oude, verlaten, vervallen fabriekshal. Het maakte me direct nieuwsgierig naar wie die vrouw is. En in combinatie met de titel en de tekst op de achterflap vraag je je af of zij de verborgen vrouw die op de cover is afgebeeld en die dood wordt aangetroffen samen met een ander lichaam in een oude jutefabriek.
Het verhaal
Het verhaal begint als twee skeletten worden aangetroffen tijdens het afbreken van een oude jutefabriek, de Correctie, in Temse. Deze kleine gemeente in Oost-Vlaanderen is in het echte leven vooral bekend van het oude inmiddels opgegeven scheepsbouwbedrijf Boelwerf en van de Scheldebrug, omdat deze brug met 365 meter de langste brug is van België. In het verhaal staan echter twee andere locaties centraal. Namelijk de oude jutefabriek en een discotheek die in het verhaal de naam ‘De Steeg’ heeft gekregen, maar vroeger eigenlijk ’t Hekgat heette.
De politierechercheurs Stef Michiels en Raf de Roovere gaan in samenwerking met o.a. Emmy van het forensisch lab op onderzoek om te achterhalen wie ze hebben gevonden, hoe lang ze er al liggen en wat er met hen gebeurd kan zijn. Met behulp van diverse bot-/bloed- en dna-analyses ontdekken ze dat het een man en een vrouw betreft die hier al zeker 50 jaar ‘hand in hand’ liggen. Ook worden diverse voorwerpen in de buurt van de slachtoffers gevonden die hen aanknopingspunten bieden voor verder onderzoek en die aannemelijk maken dat de slachtoffers zijn vermoord. O.a. wordt een foto aangetroffen die na nader onderzoek gelinkt kan worden aan de discotheek ‘De Steeg’ die in de jaren ’60 de ‘place to be’ was voor de Temsenaren.
Ze duiken in de geschiedenis van de oude jutefabriek en de oude discotheek en spreken met diverse mensen die nog iets over deze reeds lang vervlogen tijden weten. Ze spreken met de voormalige discotheekeigenaar, de barman en de uitsmijter (in het Vlaams buitenwipper) en met diverse medewerkers van jutefabriek. Zo wordt langzaam duidelijk wat er is gebeurd en wie het tweetal heeft vermoord en waarom.
Beoordeling
Hoewel het plot van De verborgen vrouw goed in elkaar zit, heeft het boek mijn verwachtingen niet kunnen waarmaken. Enerzijds heeft dit te maken met de wat mij betreft te trage start van het boek, en anderzijds door het ontbreken van echte spanning. In het onderzoek stuit de politie nauwelijks op tegenslag of tegenwerking en zijn er geen onverwachte wendingen waardoor je als lezer niet wordt verrast. Er zit wel spanning in het willen weten wat er 50 jaar geleden is gebeurd. Maar de personages komen in het heden niet meer in gevaarlijke/spannende situaties terecht. Dat is wel jammer.
In het boek maken we kennis met diverse personages die interessant, geloofwaardig en menselijk zijn en goed zijn uitgewerkt. Wat mij betreft had ik wel de uiteindelijke dader nog wat beter willen leren kennen waardoor ik wat ze heeft gedaan en nagelaten nog beter had kunnen begrijpen.
Belinda Aebi heeft een verzorgde schrijfstijl, waardoor het boek prettig leest. Maar wat mij betreft is het hier en daar ook wat te recht aan. Zowel qua voortgang van het verhaal als qua taalgebruik. Wat ik wel interessant vind is dat echte, oude locaties uit het verleden zijn gebruikt als decor voor dit verhaal.
Een boek derhalve met plussen en minnen. Qua spanning zou ik niet verder komen dan 2 sterren voor dit boek. Maar vanwege het goed uitgewerkte plot, het geloofwaardige verhaal en de menselijke personages maak ik er toch 3 van
Heel veel dank aan Thrillzone voor het organiseren van de leesclub rond dit boek en Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar van ‘De verborgen vrouw´.
De verborgen vrouw
Ik heb het boek gelezen als een e-pub voor de leesclub van thrillzone. Dank hiervoor.
Tijdens het slopen van een oude jutefabriek worden twee skeletten gevonden onder de betonvloer van het garenmagazijn. Ze liggen hand in hand.
Het boek behandelt 2 verhaallijnen/tijdslijnen.
De rechercheurs en de pathologe werken samen om deze "vondst" uit te zoeken Dat wordt in korte hoofdstukken goed beschreven.
Het boek is in een prettige schrijfstijl geschreven; korte hoofdstukken maakt dat het vlot leest. Ook hoe er vroeger in de fabriek gewerkt werd wordt goed en gedetaileerd beschreven.
Het was geen spannend boek, maar wel een boek wat je toch uit wil lezen. Voor mij zou het zomaar een film kunnen worden.
Toch heb ik het boek maar 3 sterren gegeven omdat het verhaal niet echt blijft "hangen" bij mij.
De verborgen vrouw
Tijdens werken aan een oude jutefabriek worden er twee skeletten onder een betonnen vloer aangetroffen. Ze liggen hand in hand en kwamen op een gewelddadige manier om het leven. Het team van Stef Michiels gaat op zoek naar de identiteit van de twee personen en de manier waarop ze stierven.
Belinda Aebi schreef al heel wat mooie psychologische thrillers. Ook 'De verborgen vrouw' leest aardig weg. Aebi schetst een zeer gedetailleerd relaas van het onderzoek. Tegelijkertijd geeft ze ook informatie over de geschiedenis van Temse. De gemeente is vooral gekend voor zijn scheepswerven, maar tot de jaren zestig van de vorige eeuw was er ook een jutefabriek die voor veel tewerkstelling zorgde. Het verhaal mist soms wat tempo, maar enkele onverwachte wendingen en de degelijke karaktertekening maken veel goed.
Niets blijft verborgen in deze prachtige zoektocht
Met ThrillZone lees ik De verborgen vrouw van Belinda Aebi. Het is haar dertiende boek en haar twaalfde thriller. Ze is bekend van haar serie rondom onderzoeksrechter Maud Gelderman, waarvan al 7 boeken bestaan. Het nieuwe seriepersonage profiler Kaya De Regge heeft twee titels op haar naam. De verborgen vrouw is een stand alone, net als Troebel Water en Het Dorp. De cover is ontworpen door Sly Fox Cover Designs. Op de website vind je veel covers van andere bekende schrijvers zoals Monica Haak, Joanne Carlton, Petra Doom, Esther Boek en Mel Hartman. Het laat een vrouwengezicht zien met op de achtergrond een verlaten(?) gebouw. De kleuren zijn lichtbeige en grijze tinten. Verder alleen de schrijfster, titel, dat het een thriller is en uitgeverij Hamley Books. Geen schreeuwerige quotes die mij afstoten.
Bij de afbraak van een jutefabriek worden twee skeletten gevonden die hand in hand liggen. Langzaam ontrafelt hoofdrechercheur Stef Michiels wat er gebeurd is.
Belinda is voor mij een schrijfster die verhalen schrijft waar ik als lezer in meegezogen word. Ik word een personage in het boek dat - weliswaar buiten beeld - over de schouders meekijkt en de zoektocht van dichtbij meemaakt. Het hoeft voor mij niet nagelbijtend spannend te zijn. Ik houd van hoe zij haar verhaal opbouwt, laat zien gedegen kennis te hebben van waar ze over schrijft en mooie uitgewerkte karakters. Alles werkt mee naar een slotstuk waarbij alle lijnen samenkomen en ik als lezer tevreden het boek dichtsla.
Ieder personage draagt iets bij aan het verhaal. Zijn of haar expertise en kennis leiden uiteindelijk tot de oplossing: we leren wie het heeft gedaan en waarom. En zeker Stef, Raf en Emmy leren we beter kennen. De hoofdstukken zijn afwisselend in hun perspectief. Dat maakt dat je dichtbij ze komt; in hun hoofd kruipt bijna. Je merkt dat ze steeds meer emotioneel betrokken raken bij hun zoektocht naar de gevonden lichamen.
Ook de mooie beschrijvingen van de omgeving (Het leukste is zoeken via Google Maps en dan met Streetview zien waar alles gebeurt) en de technische kanten van het onderzoek maken het plot compleet.
Voor lezers die houden van een mooie langzame opbouw, het leren kennen van de personen en de mooie beschrijvingen van de omgeving, zijn de boeken van Belinda Aebi een aanrader. De verborgen vrouw is hierop geen uitzondering.
(Geen onderwerp)