Bij de Iraaks-Syrische grens wordt een gijzelaar bruut door IS-militanten onthoofd. Degene die de onthoofding uitvoerde, is een Brit van origine. Wereldwijd wordt hij al snel bekend als Jihadi Jim (does it ring a bell?). Zijn opdrachtgever: De Kalief, en nietsontziende terroristenleider die de Westerse wereld op zijn grondvesten wil doen schudden.

In Nigeria worden de Britse ambassadeur en zijn rechterhand ontvoerd door leden van Boko Haram. De inlichtingendienst is ze al snel op het spoor en stuurt hoofdrolspeler Danny Black en zijn SAS-team eropaf. Maar als ze het kamp van de terroristen aanvallen, wordt hun ergste angst bewaarheid. Ze blijken op het spoor zijn gekomen van een ophanden zijnde terreuraanval die zijn weerga niet kent. Een race tegen de klok begint om deze aanslag te voorkomen.

Brute actie: check. Liters bloed: check. Een terreuraanval: check. Een stoere personage die deze aanval moet voorkomen: check. Chris Ryan is het lijstje voor ingrediënten voor actiethrillers punctueel afgegaan en heeft alles in zijn nieuwste thriller Spervuur verwerkt. Toch heeft deze actiethriller nog meer in petto voor de liefhebber. Zo is Spervuur enorm actueel. IS speelt een prominente rol en ook een nieuwe manier van aanslagen plegen wordt geïntroduceerd door de ex-SAS soldaat Chris Ryan. “Aanslagen plegen met bommen is van gister. De nieuwe manier is goedkoper én efficiënter,” aldus De Kalief, waarvan de identiteit overigens lang geheim blijft. De oplettende lezer zal echter halverwege het boek een vermoeden hebben wie deze persoon is.

De actie is snel en de beschrijvingen van verwondingen bruut. De lezer zal meer dan eens moeten slikken, wanneer iemand wordt onthoofd of door een kogel wordt geveld. Maar met name de beschrijvingen van de uitwerking van de pest op een menselijk lichaam zijn misselijkmakend. Ryan heeft zeker niet op deze expliciete beschrijvingen bezuinigd, maar dat is inmiddels wel bekend van hem. De auteur zelf was jarenlang elitesoldaat bij de Special Air Service en was onder andere betrokken bij de beruchte patrouille Bravo Two Zero. Hij put nog steeds uit eigen ervaring en dat is in Spervuur ook weer te merken. Tactieken, het gebruik van wapens en de gevechten: het doet waarheidsgetrouw aan.

Overigens is Chris Ryan afgestapt van het per thriller gebruikmaken van nieuwe personages. Danny Black is een blijvertje en doet denken aan Nick Stone van Andy McNab. Wel is hij nog redelijk eendimensionaal en daar kan het feit dat hij vader wordt, niets aan veranderen. Wellicht komt de verdieping nog in opvolgende actiethrillers.

Spervuur is een uitstekende actiethriller die alle ingrediënten bevat die een thriller van dit genre moet hebben: snelheid, brute actie en een dreigende aanslag die voorkomen moet worden. Heerlijk.