Stel je voor. Je bent een vrouw die te kampen heeft met ernstige obesitas en je woont en werkt als een pastoor op een booreiland ergens in de Noordelijke IJszee vlakbij Franz Jozefland, een eilandengroep op een paar honderd kilometer ter noorden van Rusland te midden van enkele tientallen mannen die vol zitten met testosteron terwijl op het vasteland wereldwijd een plaag uitbreekt die mensen in zombies verandert. De voedselvoorraden zijn nauwelijks voldoende om het een hele winter uit te houden en dat geldt zeker nu ze niet meer op hulp van buitenaf hoeven te rekenen. Zie je het plaatje voor je? Het klinkt als iets wat Quentin Tarantino of een Robert Rodriguez verzonnen zouden kunnen hebben. Zoiets pakt of geniaal uit of het slaat de plank helemaal mis. Alles valt of staat dus met de uitvoering. In dit geval zit het daarmee wel snor. De manier waarop Adam Baker het booreiland en haar bemanning beschrijft, de onzekerheid over wat hen te wachten staat en de spanningen die daardoor uitbreken, je ziet het allemaal zonder moeite voor je plaatsvinden.
Adam Baker heeft het aangedurfd om een verhaal neer te zetten dat ontzettend bleek en duister van toon is. Er komt nauwelijks enige relativerende humor in voor en enige hoop op een betere toekomst lijkt er absoluut niet in te zitten. Het verhaal is compromisloos en de verschillende personages krijgen het zwaar te verduren. Geen heldenverhalen hier dus, maar mensen die feilbaar zijn en karakterologisch gezien gebrekkig beslist hun gebreken hebben. Natuurlijk zijn er al voldoende boeken in het zombiegenre uitgebracht, maar deze springt er wat mij betreft gezien de vorengenoemde elementen er echt een eind boven uit. Als je dan toch iets in dit genre wil lezen, laat het dan in elk geval dit boek zijn.
De enige reden waarom ik niet tot een volle beoordeling van 5 sterren kom is de wat onwaarschijnlijke plotontwikkeling naar het einde waarin een verloren gewaande personage op onverklaarbare wijze een herintrede doet in het verhaal die voor mij niet helemaal plausibel aanvoelde en waarvoor ook nauwelijks enige uitleg wordt gegeven.
Het is jammer dat uitgeverij Boekerij tot op heden geen nieuw deel heeft uitgebracht. Adam Baker heeft namelijk over de Apocalyps inmiddels vier delen geschreven, waar ik mij bijzonder op had verheugd. Het ziet er echter vooralsnog naar uit dat het bij dit ene vertaalde deel blijft. Ik wil daar wel aan toevoegen dat dit eerste deel een afgerond verhaal betreft en de personages in dit boek niet in de volgende delen terugkomen. Dat is dan weer een schrale troost.
Adam Baker heeft het aangedurfd om een verhaal neer te zetten dat ontzettend bleek en duister van toon is. Er komt nauwelijks enige relativerende humor in voor en enige hoop op een betere toekomst lijkt er absoluut niet in te zitten. Het verhaal is compromisloos en de verschillende personages krijgen het zwaar te verduren. Geen heldenverhalen hier dus, maar mensen die feilbaar zijn en karakterologisch gezien gebrekkig beslist hun gebreken hebben. Natuurlijk zijn er al voldoende boeken in het zombiegenre uitgebracht, maar deze springt er wat mij betreft gezien de vorengenoemde elementen er echt een eind boven uit. Als je dan toch iets in dit genre wil lezen, laat het dan in elk geval dit boek zijn.
De enige reden waarom ik niet tot een volle beoordeling van 5 sterren kom is de wat onwaarschijnlijke plotontwikkeling naar het einde waarin een verloren gewaande personage op onverklaarbare wijze een herintrede doet in het verhaal die voor mij niet helemaal plausibel aanvoelde en waarvoor ook nauwelijks enige uitleg wordt gegeven.
Het is jammer dat uitgeverij Boekerij tot op heden geen nieuw deel heeft uitgebracht. Adam Baker heeft namelijk over de Apocalyps inmiddels vier delen geschreven, waar ik mij bijzonder op had verheugd. Het ziet er echter vooralsnog naar uit dat het bij dit ene vertaalde deel blijft. Ik wil daar wel aan toevoegen dat dit eerste deel een afgerond verhaal betreft en de personages in dit boek niet in de volgende delen terugkomen. Dat is dan weer een schrale troost.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Adam Baker heeft het aangedurfd om een verhaal neer te zetten dat ontzettend bleek en duister van toon is. Er komt nauwelijks enige relativerende humor in voor en enige hoop op een betere toekomst lijkt er absoluut niet in te zitten. Het verhaal is compromisloos en de verschillende personages krijgen het zwaar te verduren. Geen heldenverhalen hier dus, maar mensen die feilbaar zijn en karakterologisch gezien gebrekkig beslist hun gebreken hebben. Natuurlijk zijn er al voldoende boeken in het zombiegenre uitgebracht, maar deze springt er wat mij betreft gezien de vorengenoemde elementen er echt een eind boven uit. Als je dan toch iets in dit genre wil lezen, laat het dan in elk geval dit boek zijn.
De enige reden waarom ik niet tot een volle beoordeling van 5 sterren kom is de wat onwaarschijnlijke plotontwikkeling naar het einde waarin een verloren gewaande personage op onverklaarbare wijze een herintrede doet in het verhaal die voor mij niet helemaal plausibel aanvoelde en waarvoor ook nauwelijks enige uitleg wordt gegeven.
Het is jammer dat uitgeverij Boekerij tot op heden geen nieuw deel heeft uitgebracht. Adam Baker heeft namelijk over de Apocalyps inmiddels vier delen geschreven, waar ik mij bijzonder op had verheugd. Het ziet er echter vooralsnog naar uit dat het bij dit ene vertaalde deel blijft. Ik wil daar wel aan toevoegen dat dit eerste deel een afgerond verhaal betreft en de personages in dit boek niet in de volgende delen terugkomen. Dat is dan weer een schrale troost.