Nick Stone is een gelouterde actieheld die menigmaal terugkomt in de boeken van ex-SAS militair en auteur Andy McNab. Inmiddels is deel 18 uit de reeks verscheen, met de titel Koud bloed. Weet Stone ook deze keer te overleven?
De protagonist van McNab wordt deze keer gebeld door zijn oud-commandant Cauldwell. Hij heeft een bijzonder verzoek; zijn zoon Jack is gehandicapt geraakt in de oorlog in Afghanistan en wil met zijn maten een louterende voettocht maken richting de Noordpool. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, en daarom moet Stone mee om de groep te begeleiden. Na het dramatische einde in #17 is Stone wel toe aan een verzetje. Daarom stemt hij toe en vliegt naar Longyearbyen, gelegen op Spitsbergen. Daar ontmoet hij de groep die hij dient te begeleiden. Maar al vanaf het begin is niets wat het lijkt. Zo is de reis slecht voorbereid en lijkt alles direct al in de soep te lopen. Om toch de benodigde financiën bij elkaar te krijgen, schiet McNab bij én worden er onderzoekers aan de loopgroep toegevoegd. Wat hun doel is? Nadat dan eindelijk de groep richting de Noordpool loopt, komen ze in een strijd tussen grootmachten terecht. Een strijd om iets dat zich onder het ijs bevindt. Het is ieder voor zich...
McNab staat bekend om zijn to-the-point actiethrillers met gedetailleerde beschrijvingen van gebeurtenissen. Dat is in Koud bloed niet anders. Wel heeft de auteur (te) lang nodig om de zo lang verwachte voettocht in gang te krijgen. En daarmee dus ook het eigenlijke verhaal, want dit boek wordt gelezen om de actie die wordt beloofd. McNab gebruikt voor de aanloop bijna 2/3 van het boek, wat voor een actiethriller wel een érg lange aanvliegroute is.
In Koud bloed is de eigenlijke vijand van Stone niet Rusland of een andere mogendheid, maar moedertje natuur. Op de Noordpool is de natuur erg vijandig en dodelijk bij slechte voorbereiding. En dat blijkt wanneer Stone en zijn gehandicapte loopgroep van start gaat. Van meet af aan is de wind ijzig en zijn de omstandigheden verre van ideaal. McNab weet dit uitstekend aan de lezer over te brengen en beschrijft de gebeurtenissen als een wilderness expert. Hieruit blijkt eens temeer dat McNab kan putten uit eigen ervaring als SAS-militair, wat Koud bloed ten goede komt.
Van spanning is echter nauwelijks sprake, wat met name komt door de dunne verhaallijn en de te lange voorbereiding die de groep in het verhaal nodig heeft. Wel is het onderwerp enorm actueel en zal de lezer zeker interesseren. De nieuwe oorlog tussen en Oosten en Westen vindt blijkbaar plaats verre van camera's en media maar gaat wel degelijk om leven en dood. Ook schenkt McNab veel aandacht aan oorlogsslachtoffers en het leven wat ze gedwongen zijn te leven, inclusief de alom aanwezige PTSS. Het siert de auteur dat hij voor zijn legermaatjes dit onderwerp wederom aan het voetlicht brengt.
Koud bloed is een actiethriller met een interessant onderwerp en dito locatie, maar heeft een wel erg lange startbaan nodig om op gang te komen. Niet McNab's beste, wel eentje die de fans zal bekoren.
De protagonist van McNab wordt deze keer gebeld door zijn oud-commandant Cauldwell. Hij heeft een bijzonder verzoek; zijn zoon Jack is gehandicapt geraakt in de oorlog in Afghanistan en wil met zijn maten een louterende voettocht maken richting de Noordpool. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, en daarom moet Stone mee om de groep te begeleiden. Na het dramatische einde in #17 is Stone wel toe aan een verzetje. Daarom stemt hij toe en vliegt naar Longyearbyen, gelegen op Spitsbergen. Daar ontmoet hij de groep die hij dient te begeleiden. Maar al vanaf het begin is niets wat het lijkt. Zo is de reis slecht voorbereid en lijkt alles direct al in de soep te lopen. Om toch de benodigde financiën bij elkaar te krijgen, schiet McNab bij én worden er onderzoekers aan de loopgroep toegevoegd. Wat hun doel is? Nadat dan eindelijk de groep richting de Noordpool loopt, komen ze in een strijd tussen grootmachten terecht. Een strijd om iets dat zich onder het ijs bevindt. Het is ieder voor zich...
McNab staat bekend om zijn to-the-point actiethrillers met gedetailleerde beschrijvingen van gebeurtenissen. Dat is in Koud bloed niet anders. Wel heeft de auteur (te) lang nodig om de zo lang verwachte voettocht in gang te krijgen. En daarmee dus ook het eigenlijke verhaal, want dit boek wordt gelezen om de actie die wordt beloofd. McNab gebruikt voor de aanloop bijna 2/3 van het boek, wat voor een actiethriller wel een érg lange aanvliegroute is.
In Koud bloed is de eigenlijke vijand van Stone niet Rusland of een andere mogendheid, maar moedertje natuur. Op de Noordpool is de natuur erg vijandig en dodelijk bij slechte voorbereiding. En dat blijkt wanneer Stone en zijn gehandicapte loopgroep van start gaat. Van meet af aan is de wind ijzig en zijn de omstandigheden verre van ideaal. McNab weet dit uitstekend aan de lezer over te brengen en beschrijft de gebeurtenissen als een wilderness expert. Hieruit blijkt eens temeer dat McNab kan putten uit eigen ervaring als SAS-militair, wat Koud bloed ten goede komt.
Van spanning is echter nauwelijks sprake, wat met name komt door de dunne verhaallijn en de te lange voorbereiding die de groep in het verhaal nodig heeft. Wel is het onderwerp enorm actueel en zal de lezer zeker interesseren. De nieuwe oorlog tussen en Oosten en Westen vindt blijkbaar plaats verre van camera's en media maar gaat wel degelijk om leven en dood. Ook schenkt McNab veel aandacht aan oorlogsslachtoffers en het leven wat ze gedwongen zijn te leven, inclusief de alom aanwezige PTSS. Het siert de auteur dat hij voor zijn legermaatjes dit onderwerp wederom aan het voetlicht brengt.
Koud bloed is een actiethriller met een interessant onderwerp en dito locatie, maar heeft een wel erg lange startbaan nodig om op gang te komen. Niet McNab's beste, wel eentje die de fans zal bekoren.