Thrillerliefhebbers kennen natuurlijk Melissa’s eerdere verhalen rond het rechercheurs-duo Sanne Philips en Luca Borra. Bekend geworden in de woonplaats Hoorn waar de auteur haar thuisbasis heeft, doet Melissa Skaye met regelmaat verslag van de meest merkwaardige misdaden die door deze vriendelijke speurders worden opgelost. Inmiddels zijn daar drie avonturen van verschenen en zal lezend Nederland en Vlaanderen, later dit jaar, deel vier kunnen aanschouwen.

Maar tussen dat derde en vierde deel, heeft ze zich de afgelopen periode ook op het schrijven van een standalone gestort. De enige overeenkomst die met de VT-serie is te maken, is de gemeente Hoorn dat ook in dit verhaal, In onschuld, weer een bescheiden rolletje heeft gekregen.

Yara de Best wordt in de vroege ochtend als een lappenpop in haar achtertuin gedropt, volledig van de wereld. De hond-uitlatende buurvrouw Lotte vindt haar en verleent eerste hulp. Weer enigszins helder van geest ontdekt Yara dat ze vier dagen in haar geheugen mist. Ze probeert een beeld van de afgelopen dagen te krijgen maar het is en blijft een groot zwart gat. Uiteindelijk neemt ze het besluit om een afspraak te maken met een hypnotherapeut, Kyle Hendriks.
Via hypnose-sessies zal Kyle proberen haar verdwenen verleden weer terug te halen. Op die manier hoopt Yara te weten te komen wie haar dit heeft aangedaan en, niet minder belangrijk, met welke reden. Eenmaal in trance, komen echter ook herinneringen uit een eerdere levensperiode naar boven die het voor haar niet makkelijker maakt. Ze zet toch door en herbeleeft een periode uit haar jeugd waar ze liever niet meer aan terugdenkt.

In onschuld is een sterk psychologisch beladen verhaal waarin het onbekende langzaam steeds meer beeld gaat krijgen. Skaye weet op formidabele wijze voortdurend willekeurige puzzelstukjes op tafel te brengen, alleen legt ze ze niet op de juiste plek. En dat ene alles-verklarende stukje dat het plaatje compleet moet maken, houdt ze angstvallig achter. Dat gegeven, gecombineerd met een schrijfstijl die niet alleen uitermate boeit maar tevens nieuwsgierig maakt, inspireert tot doorlezen.
Naast de verhaallijn die staat als een huis, kent Skaye ook de waarde van goed beschreven en verdiepte karakters en het belang ervan. Beide zijn bij de auteur in goede handen, dat wordt na het lezen van In onschuld wel duidelijk. Met feitelijk drie verhaallijnen die elkaar weten te versterken en ook langzaam opzoeken, wordt de puzzel steeds completer en het beeld duidelijker. Waarbij het neerleggen van het laatste stukje, het uiteindelijke beeld volledig anders laat zijn dan de meeste lezers dachten.

In onschuld is, zoals eerder aangehaald, een standalone. Auteurs die voornamelijk met vaste personages werken, hebben hier het voordeel van de herkenbaarheid maar tegelijk de beperking met de vaste personages. Het voordeel van een standalone is de creatieve vrijheid die de auteur heeft bij ieder verhaal. Melissa Skaye laat in deze eerste standalone zien dat haar fantasie en creativiteit vele malen groter is dan ze in de VT-serie toont. Thema’s en karakters zijn verrassend, anders dan lezers van haar gewend zijn. Dat deel van haar talent dat ze in In onschuld met succes aanspreekt, biedt haar veel nieuwe mogelijkheden waarbij de grens nog lang niet in zicht is. Om die verder te ontwikkelen en helemaal los te gaan in haar onuitputtelijke creativiteit en fantasie, zou het ideaal zijn als er, om en om, een VT-deel en een standalone verschijnt van haar hand. Dan is het spectrum volledig, enerzijds de helden uit de VT-serie die haar zeer na staan en anderzijds de vrijheid en vernieuwende mogelijkheden die een standalone kunnen bieden. Een idee? Doe er wat mee!