Fleur heeft een prachtig leven. Ze woont in Kroatië, heeft een mooi groot huis, een luxe levensstijl en staat op het punt om in het huwelijksbootje te stappen met haar liefde Tibor. Met haar familie in Nederland is het contact verbroken, maar haar vriendinnen uit Nederland zijn haar erg dierbaar. Ze kan dan ook niet wachten om haar Tibor aan Sanne, Noa en Milou voor te stellen. De meiden komen een aantal dagen voor de bruiloft om er een gezellige tijd van te maken en om kennis te maken met de aanstaande van hun vriendin.

Tibor heeft het druk met zijn werk, hij runt een horecabedrijf en laat het daarom een paar keer afweten tijdens een afgesproken kennismaking. Noa wordt een beetje achterdochtig en lijkt er het hare van te vinden, maar geeft Tibor het voordeel van de twijfel. Ze wil haar vriendin Fleur niet kwetsen. Als Fleur tijdens een avond wordt ontvoerd, geeft Tibor te kennen dat dit een Kroatisch gebruik is, waarbij de bruid vlak voor de bruiloft wordt ontvoerd door vrienden. De bruidegom moet haar binnen 24 uur vinden. De vriendinnen zijn razend en trekken zijn verhaal in twijfel. Want waarom worden Tibor en Fleur eigenlijk beveiligd door twee bodyguards? Is Tibor wel de man die Fleur hen heeft geschetst? Is hij alleen maar met de zaak bezig of heeft hij nog andere belangen? Ze willen maar één ding, hun Fleur terug! en antwoorden op de vragen: Waar is Fleur, waarom wordt zij ontvoerd en wat heeft Tibor hier mee te maken?

Suzanne Verheer heeft Goudkust geschreven vanuit twee perspectieven Fleur en Noa. Fleur is het hoofdpersonage en haar levensstijl wordt uitvoerig beschreven. Je leert haar kennen als een vlotte jonge meid, met een heerlijk Kroatisch leven. De omgeving is goed neergezet. Je waant je aan de warme stranden van Kroatië en het luxe leven dat Fleur leidt, daar zou een ieder van ons van dromen.

De vriendinnen krijgen ieder hun eigen karakter en zijn geloofwaardige Hollandse dames. Je proeft een hechte vriendschap. Het verhaal leest lekker door, doordat het korte hoofdstukken heeft en doordat de regels vlot zijn geschreven. Het personage Tibor blijft op de achtergrond, wat maakt dat het verhaal zijn spanning behoudt. Als lezer wil je net als de vriendinnen, antwoorden op een aantal vragen die natuurlijk niet zomaar gegeven worden. De zoektocht van de vriendinnen is geloofwaardig en Tibor lijkt hier niet zo van gediend te zijn. De spanningen tussen hen lopen op. Vooral de eerste helft van het boek is spannend geschreven. In de tweede helft probeert Vermeer de spanning erin te houden door het contact tussen Fleur en haar ontvoerders in te brengen, wat af en toe iets van de spanning te wensen over laat. Richting het plot wordt de spanning weer opgevoerd. En krijg je als lezer antwoorden waar je naar snakte. Wie zijn de ontvoerders van Fleur en wat heeft Tibor hier mee te maken?

Goudkust is een heerlijk boek om te lezen. Je waant je op een vakantiebestemming, het heeft geloofwaardige personages en het leest lekker vlot weg. Iets meer spanning was niet misplaatst geweest. Een goed tussendoortje.