De Engelse auteur Robert Goddard heeft een indrukwekkende boekenlijst achter zijn naam staan. Met een universitaire studie geschiedenis op zak is het niet zo moeilijk te voorspellen dat zijn geschreven producten voornamelijk historische thrillers omvat. Of minstens tegen een historische achtergrond zijn geschreven en veelal spionage als thema hebben. Vanaf 2013 is hij druk met de ‘Wijde Wereld Trilogie’ waarin beide onderwerpen de belangrijkste ingrediënten zijn. Intrige in Parijs en Tegen wil en dank zijn het afsluitende verhaal Het einde van de wereld voorafgegaan dus zullen in dit finale deel alle losse stukjes nog een plaats moeten krijgen. Het woord is aan Goddard….
Sam Twentyman, Schools Moraham en Malory Hollander zijn het spoor helemaal bijster als ze horen dat hun vriend voor het leven James Maxted, alias Max, overleden zou zijn. Hun missie om spion Fritz Lemmer te verhinderen zijn internationaal spionagenetwerk aan de Japanners te verkopen loopt hierdoor ernstige vertraging op.
Maar wat voor de drie vrienden nog niet bereikte informatie is, is dat de dood gewaande Max druk is om in de jarenlange relatie tussen Lemmer en de Japanse graaf Tomura meer duidelijkheid te krijgen. Ook Max gaat uiteindelijk de Japanse grens over om op alle nog openstaande vragen een definitief antwoord te krijgen en het spionagenetwerk definitief op te rollen. Het rijtje met internationale vraagstukken is inmiddels uitgebreid met een paar vragen die van zeer persoonlijk aard zijn en met zijn afkomst te maken hebben.
Het einde van de wereld speelt zich af in 1919. De wereld is net bekomen van WO-I en de internationale spionagenetwerken floreren als nooit tevoren. Goddard laat in dit laatste deel Max het spoor volgen naar de moordenaars van zijn vader, voormalig diplomaat sir Henry Maxted. De bijvangst van dit onderzoek is onverwacht veel informatie die voor Max nog onbekend was. Dat betekent dat de onderzoekpiste niet alleen belangrijk wordt vergroot maar ook het aantal openstaande vragen onverwacht stijgt.
Spionageverhalen kenmerken zich door veel onduidelijkheden en constant laaghangende mist. Die mist heeft Goddard ook tussen de pagina’s terecht laten komen want wat al bekend was over de andere twee delen, ook voor ‘Het einde van de wereld’ geldt: koppie er goed bij houden tijdens het lezen. Het podium overstroomt letterlijk van de personages waarvan een flink aantal door het leven gaan met Japanse namen. Soms lijkt het of de auteur zichzelf een beetje kwijt is in het verhaal tot met een denkbeeldige vingerknip alles weer door hem tot de orde wordt geroepen.
Voor deze trilogie geldt in belangrijke mate dat het lezen van alle drie de delen in de goede volgorde wel een verstandig advies is. Als daarnaast de belangstelling voor de internationale spionagewereld ook nog aanwezig is dan is deze ‘Wijde Wereld Trilogie’ een mooie serie voor de lange donkere wintermaanden. Met op het einde toch nog een paar onbeantwoorde vragen en dat is jammer.
Sam Twentyman, Schools Moraham en Malory Hollander zijn het spoor helemaal bijster als ze horen dat hun vriend voor het leven James Maxted, alias Max, overleden zou zijn. Hun missie om spion Fritz Lemmer te verhinderen zijn internationaal spionagenetwerk aan de Japanners te verkopen loopt hierdoor ernstige vertraging op.
Maar wat voor de drie vrienden nog niet bereikte informatie is, is dat de dood gewaande Max druk is om in de jarenlange relatie tussen Lemmer en de Japanse graaf Tomura meer duidelijkheid te krijgen. Ook Max gaat uiteindelijk de Japanse grens over om op alle nog openstaande vragen een definitief antwoord te krijgen en het spionagenetwerk definitief op te rollen. Het rijtje met internationale vraagstukken is inmiddels uitgebreid met een paar vragen die van zeer persoonlijk aard zijn en met zijn afkomst te maken hebben.
Het einde van de wereld speelt zich af in 1919. De wereld is net bekomen van WO-I en de internationale spionagenetwerken floreren als nooit tevoren. Goddard laat in dit laatste deel Max het spoor volgen naar de moordenaars van zijn vader, voormalig diplomaat sir Henry Maxted. De bijvangst van dit onderzoek is onverwacht veel informatie die voor Max nog onbekend was. Dat betekent dat de onderzoekpiste niet alleen belangrijk wordt vergroot maar ook het aantal openstaande vragen onverwacht stijgt.
Spionageverhalen kenmerken zich door veel onduidelijkheden en constant laaghangende mist. Die mist heeft Goddard ook tussen de pagina’s terecht laten komen want wat al bekend was over de andere twee delen, ook voor ‘Het einde van de wereld’ geldt: koppie er goed bij houden tijdens het lezen. Het podium overstroomt letterlijk van de personages waarvan een flink aantal door het leven gaan met Japanse namen. Soms lijkt het of de auteur zichzelf een beetje kwijt is in het verhaal tot met een denkbeeldige vingerknip alles weer door hem tot de orde wordt geroepen.
Voor deze trilogie geldt in belangrijke mate dat het lezen van alle drie de delen in de goede volgorde wel een verstandig advies is. Als daarnaast de belangstelling voor de internationale spionagewereld ook nog aanwezig is dan is deze ‘Wijde Wereld Trilogie’ een mooie serie voor de lange donkere wintermaanden. Met op het einde toch nog een paar onbeantwoorde vragen en dat is jammer.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Sam Twentyman, Schools Moraham en Malory Hollander zijn het spoor helemaal bijster als ze horen dat hun vriend voor het leven James Maxted, alias Max, overleden zou zijn. Hun missie om spion Fritz Lemmer te verhinderen zijn internationaal spionagenetwerk aan de Japanners te verkopen loopt hierdoor ernstige vertraging op.
Maar wat voor de drie vrienden nog niet bereikte informatie is, is dat de dood gewaande Max druk is om in de jarenlange relatie tussen Lemmer en de Japanse graaf Tomura meer duidelijkheid te krijgen. Ook Max gaat uiteindelijk de Japanse grens over om op alle nog openstaande vragen een definitief antwoord te krijgen en het spionagenetwerk definitief op te rollen. Het rijtje met internationale vraagstukken is inmiddels uitgebreid met een paar vragen die van zeer persoonlijk aard zijn en met zijn afkomst te maken hebben.
Het einde van de wereld speelt zich af in 1919. De wereld is net bekomen van WO-I en de internationale spionagenetwerken floreren als nooit tevoren. Goddard laat in dit laatste deel Max het spoor volgen naar de moordenaars van zijn vader, voormalig diplomaat sir Henry Maxted. De bijvangst van dit onderzoek is onverwacht veel informatie die voor Max nog onbekend was. Dat betekent dat de onderzoekpiste niet alleen belangrijk wordt vergroot maar ook het aantal openstaande vragen onverwacht stijgt.
Spionageverhalen kenmerken zich door veel onduidelijkheden en constant laaghangende mist. Die mist heeft Goddard ook tussen de pagina’s terecht laten komen want wat al bekend was over de andere twee delen, ook voor ‘Het einde van de wereld’ geldt: koppie er goed bij houden tijdens het lezen. Het podium overstroomt letterlijk van de personages waarvan een flink aantal door het leven gaan met Japanse namen. Soms lijkt het of de auteur zichzelf een beetje kwijt is in het verhaal tot met een denkbeeldige vingerknip alles weer door hem tot de orde wordt geroepen.
Voor deze trilogie geldt in belangrijke mate dat het lezen van alle drie de delen in de goede volgorde wel een verstandig advies is. Als daarnaast de belangstelling voor de internationale spionagewereld ook nog aanwezig is dan is deze ‘Wijde Wereld Trilogie’ een mooie serie voor de lange donkere wintermaanden. Met op het einde toch nog een paar onbeantwoorde vragen en dat is jammer.