Als je in tien jaar meer dan twintig volwaardige en goedverkopende thrillers op de markt brengt, is dat niet alleen een bewijs van een bijzonder creatieve geest maar die ook wordt aangevuld met een breed aansprekende schrijfwijze. De in Noord-Holland woonachtige Loes den Hollander vierde afgelopen jaar haar tienjarig schrijversjubileum. Het gebeurde vanzelfsprekend allemaal in haar provincie en de feestdag lag in de buurt van de verschijningsdatum van haar 21e thriller, Duivelspact. Inmiddels is bij de uitgever de teller van de verkoop van haar boeken de miljoen exemplaren ruim overschreden. Een formidabel aantal dat voor veel Nederlandse auteurs nog een droom is.

De proloog van Duivelspact hakt er meteen al flink in. Marijn gooit moedwillig het kristallen glasservice van haar moeder in gruzelementen. Wat eraan vooraf ging wordt niet helemaal duidelijk maar het schetst een beeld van de verhouding tussen moeder en dochter. En die dochter is op 6 mei 2010 helemaal verheugd want ze gaat afscheid nemen van haar ouderlijk huis (en haar moeder) om een nieuw leven te starten met de liefde van haar leven, Roelof Waarland. Haar toekomstige man heeft lak aan de snobistische ideeën van zijn aanstaande schoonmoeder en wil zijn lief op een verrassende en originele wijze naar de huwelijksvoltrekking gaan vervoeren. Hij zal echter nooit bij haar aanbellen en Marijn zal ook niet met hem in het huwelijk treden.

Als Marijn na enige tijd haar leven zo goed en kwaad als onder de omstandigheden voor haar mogelijk is, bij elkaar heeft geraapt, ontvangt ze informatie dat het voorval dat als een dramatisch ongeluk is afgedaan, geen ongeluk zou zijn. Ze staat voor een duivels dilemma. Wetend dat ze haar verloren liefde er niet mee terug zal krijgen is ze wel nieuwsgierig naar de oorzaak achter het gebeuren. Ze zet een eerste stap op een weg waarvan voor haar de route en het einde nauwelijks te voorspellen zijn.

Met Duivelspact is het de auteur wederom gelukt haar lezers opnieuw te verrassen en strak in de ban van het verhaal te houden. Binnen een gemêleerde groep personages waarin er niet een kan bogen op een onbesmet verleden, vinden en vonden de meest bizarre gebeurtenissen plaats. Haat, schijnliefde, echte liefde, geestelijke en lichamelijk mishandeling, alcoholmisbruik, je kunt het niet bedenken of het heeft deze groep mensen op een of andere wijze wel meer of minder geraakt. Het is Den Hollander die als een bedreven stuurman op het water, strak de regie over het verhaal voert en zorgt dat haar lezers niet verdwalen.

Duivelspact is een interessant verhaal waarin veel gebeurt en een vrij dynamisch verloop heeft. Geen eindeloze maar wel scherpe en voornamelijk korte dialogen vormen het bindmiddel tussen de talloze plotwendingen. Sommige zijn logisch, andere weer uiterst verrassend maar een ding hebben ze met elkaar gemeen, ze zijn allen uit het leven gegrepen en volledig herkenbaar. En dat is dan ook tevens de emotionele lading die de auteur in het verhaal toelaat. Bijna driehonderd pagina’s menselijk overleven zijn opgetekend waarin uiteindelijk twee dingen zullen gaan zegevieren, eerlijkheid en liefde.

Eigenlijk zou een klein diamantje op de cover van Duivelspact niet misstaan!