Rijan van Leest groeide op in Moerdijk, de brug over het Hollands Diep is ook naamdrager geworden van die gemeente. Van Leest studeerde sport, economie en communicatie en is momenteel freelance journalist. Al jaren rijpte het idee om een boek te schrijven waarin het dorp van haar jeugd voor de nodige inspiratie zorgde.
Uiteindelijk is haar debuut Eerste reserve tot stand gekomen en vertelt het verhaal van Simon van Wijk, inwoner van het dorp Veendijk, zo Nederlands als wat met vis, de kerk en voetbal als belangrijkste ingrediënten.
Simon wordt door de auteur als spilfiguur gebruikt in haar debuutroman. Voortdurend wisselend in de tijd komt de lezer langzaam steeds meer te weten hoe het leven van Simon zich door de jaren heen ontwikkelt. Al vroeg in het verhaal worden daarbij gebeurtenissen uit het verleden aangehaald die op dat moment niet verder toegelicht worden. Alleen dat ‘iets’ is gebeurd, daar moet de lezer het op dat moment mee doen. Door andere personages delen van hun levensverhaal te laten vertellen, vormt zich dat van Simon steeds meer, wordt de puzzel langzaam vollediger en verschijnen verklaringen over het waarom en hoe.
Omdat het zich voor het grootste deel tegen de lokale achtergrond van de gemeente Veendijk afspeelt lijkt Eerste reserve nu en dan op een streekroman. Voortgedreven door menselijke emoties die vaak aan bepaalde besluiten ten grondslag liggen, blijft het voor de lezer interessant om, dwars door verschillende levensfasen, achter de motieven te komen en begrip te krijgen voor het gedrag van de belangrijkste personages. In eerste instantie lijkt het dat de auteur wat nonchalant met de sprongen in de tijd omgaat. Naarmate het verhaal vordert blijkt het tegendeel waar te zijn. Met grote zorgvuldigheid doseert Van Leest de informatie die nodig is voor de beeldvorming en soms komt die pas mondjesmaat beschikbaar in meer dan een tijdsperiode. Op die manier meanderen sommige levens op dezelfde wijze als voor rivieren eigen is en is het verloop niet altijd wat ervan wordt verwacht. Dit alles maakt dat dit debuut uitstijgt boven de middelmaat waarbij het geëtaleerde schrijftalent ook zeker niet ongenoemd mag blijven.
Simon wordt door de auteur als spilfiguur gebruikt in haar debuutroman. Voortdurend wisselend in de tijd komt de lezer langzaam steeds meer te weten hoe het leven van Simon zich door de jaren heen ontwikkelt. Al vroeg in het verhaal worden daarbij gebeurtenissen uit het verleden aangehaald die op dat moment niet verder toegelicht worden. Alleen dat ‘iets’ is gebeurd, daar moet de lezer het op dat moment mee doen. Door andere personages delen van hun levensverhaal te laten vertellen, vormt zich dat van Simon steeds meer, wordt de puzzel langzaam vollediger en verschijnen verklaringen over het waarom en hoe.
++ ‘Mijn familie was afhankelijk van wat de rivier hun gaf, vrijwel het hele dorp beschouwde het water als hun bondgenoot. Maar het water eiste zo nu en dan iets terug. Soms een schip, soms een leven’ ++Van Leest heeft met haar debuutroman Eerste reserve een verrassend verhaal in een opvallende vorm op papier gezet. Ze laat de sprongen in de tijd volledig afhangen van de ontwikkeling lopende de geschiedenis. Zelfs gebeurtenissen uit WOII blijken indirect belangrijk te zijn voor de levensvorming van Simon. Een leven dat in eerste instantie dorps lijkt en schijnbaar weinig om het lijf heeft. Toch blijkt de fantasie van de auteur daar anders over te denken. Twee plaatselijke voetbalclubs, een boekwinkel en de particuliere visvangst zijn de belangrijkste pijlers waar het verhaal op leunt. De personages worden door hun karakterisering van de auteur het bindmiddel om alle gedachten, plannen, gebeurtenissen en ideeën vorm te geven en te concretiseren. Dat daarbij menselijke emoties als liefde, blijdschap, verlies en hoop een belangrijke rol spelen moge duidelijk zijn.
Omdat het zich voor het grootste deel tegen de lokale achtergrond van de gemeente Veendijk afspeelt lijkt Eerste reserve nu en dan op een streekroman. Voortgedreven door menselijke emoties die vaak aan bepaalde besluiten ten grondslag liggen, blijft het voor de lezer interessant om, dwars door verschillende levensfasen, achter de motieven te komen en begrip te krijgen voor het gedrag van de belangrijkste personages. In eerste instantie lijkt het dat de auteur wat nonchalant met de sprongen in de tijd omgaat. Naarmate het verhaal vordert blijkt het tegendeel waar te zijn. Met grote zorgvuldigheid doseert Van Leest de informatie die nodig is voor de beeldvorming en soms komt die pas mondjesmaat beschikbaar in meer dan een tijdsperiode. Op die manier meanderen sommige levens op dezelfde wijze als voor rivieren eigen is en is het verloop niet altijd wat ervan wordt verwacht. Dit alles maakt dat dit debuut uitstijgt boven de middelmaat waarbij het geëtaleerde schrijftalent ook zeker niet ongenoemd mag blijven.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Simon wordt door de auteur als spilfiguur gebruikt in haar debuutroman. Voortdurend wisselend in de tijd komt de lezer langzaam steeds meer te weten hoe het leven van Simon zich door de jaren heen ontwikkelt. Al vroeg in het verhaal worden daarbij gebeurtenissen uit het verleden aangehaald die op dat moment niet verder toegelicht worden. Alleen dat ‘iets’ is gebeurd, daar moet de lezer het op dat moment mee doen. Door andere personages delen van hun levensverhaal te laten vertellen, vormt zich dat van Simon steeds meer, wordt de puzzel langzaam vollediger en verschijnen verklaringen over het waarom en hoe. Van Leest heeft met haar debuutroman Eerste reserve een verrassend verhaal in een opvallende vorm op papier gezet. Ze laat de sprongen in de tijd volledig afhangen van de ontwikkeling lopende de geschiedenis. Zelfs gebeurtenissen uit WOII blijken indirect belangrijk te zijn voor de levensvorming van Simon. Een leven dat in eerste instantie dorps lijkt en schijnbaar weinig om het lijf heeft. Toch blijkt de fantasie van de auteur daar anders over te denken. Twee plaatselijke voetbalclubs, een boekwinkel en de particuliere visvangst zijn de belangrijkste pijlers waar het verhaal op leunt. De personages worden door hun karakterisering van de auteur het bindmiddel om alle gedachten, plannen, gebeurtenissen en ideeën vorm te geven en te concretiseren. Dat daarbij menselijke emoties als liefde, blijdschap, verlies en hoop een belangrijke rol spelen moge duidelijk zijn.
Omdat het zich voor het grootste deel tegen de lokale achtergrond van de gemeente Veendijk afspeelt lijkt Eerste reserve nu en dan op een streekroman. Voortgedreven door menselijke emoties die vaak aan bepaalde besluiten ten grondslag liggen, blijft het voor de lezer interessant om, dwars door verschillende levensfasen, achter de motieven te komen en begrip te krijgen voor het gedrag van de belangrijkste personages. In eerste instantie lijkt het dat de auteur wat nonchalant met de sprongen in de tijd omgaat. Naarmate het verhaal vordert blijkt het tegendeel waar te zijn. Met grote zorgvuldigheid doseert Van Leest de informatie die nodig is voor de beeldvorming en soms komt die pas mondjesmaat beschikbaar in meer dan een tijdsperiode. Op die manier meanderen sommige levens op dezelfde wijze als voor rivieren eigen is en is het verloop niet altijd wat ervan wordt verwacht. Dit alles maakt dat dit debuut uitstijgt boven de middelmaat waarbij het geëtaleerde schrijftalent ook zeker niet ongenoemd mag blijven.