Chris Houtman is een Nederlandse thrillerauteur die in 2017 debuteerde met Akte van berouw. Het was een debuut die op veel lovende kritieken kon rekenen. Hetzelfde gold voor Het negende gebod, de tweede thriller van Houtman. Beide boeken zijn gestoeld op uitgebreide research rond religie. Daarmee is een link naar Dan Brown snel gelegd, maar Houtman heeft laten zien een compleet eigen stijl te hanteren. Zijn thrillers zijn nog beter gefundamenteerd en voelen 'serieuzer'. Geldt dat ook voor Getal van het beest?

Hannah Soehari is een Nederlandse journaliste die tijdelijk in Amerika verblijft. Daar doet ze research naar megakerken. Daarnaast heeft ze vroeger een jaar als uitwisselingsstudent in Ohio vertoefd, alwaar ze aanpapte met haar eerste liefde Rick Hurley. Als ze opnieuw in Ohio is voor haar onderzoek, verblijft ze dan ook bij haar toenmalige 'pleegfamilie'. Én ze loopt opnieuw Rick Hurley tegen het lijf. Rick is een getormenteerde ex-commando met PTSS, maar hij besluit haar te helpen in haar onderzoek naar de mega churches.

Ongeveer ten tijde van bovenstaande ontmoeting, vluchten scherpschutter Alec Hayes en de Koerdische strijdster Jinah uit Syrië, waar ze tegen IS en Turkije vochten. Hun vlucht is niet voor niets, want in het westen moeten ze journalistieke aandacht vragen voor de hardvochtige strijd in Syrië.

Bovenstaande verhaallijnen lijken op het eerste oog niets met elkaar van doen te hebben, maar gaandeweg het boek blijkt opnieuw het grote intrigetalent (althans, in boekvorm) van Chris Houtman. De plot die hij uit zijn hoge hoed tovert, is opnieuw van fenomenaal niveau én afmetingen. Via de perspectieven van bovenstaande personages ontvouwt het verhaal zich gedurende de kleine 400 pagina's die Getal van het beest telt. Houtman houdt de snelheid er evenwel tijdens het complete boek goed in en dat komt door de snelle perspectiefwisselingen die hij gebruikt. Kritiekpuntje is dat hij in de beschrijvingen die hij heeft opgetekend, soms wel érg gedetailleerd over komt. Hij laat daardoor weinig aan de verbeelding over. De personages zijn overigens stuk voor stuk goed uitgewerkt en worden aangevuld door echt bestaande personages zoals de tv-dominees, Amerikaanse politici inclusief Donald Trump.

De verhaallijnen zijn gedurfd. Maar dat weten we van Chris Houtman; hij houdt zich niet in en geeft verschillende gevoelig liggende thema's een plek in Getal van het beest. Door de research die de auteur deed, gaat het hier goed de diepte in en dat is des te interessanter. Met name de realiteit rondom de Amerikaanse megakerken, hun invloed op de bevolking én politiek zijn soms stuitend om te lezen. Dat het niet best ging met Trump en Amerika, dat kan de lezer elke dag op het journaal zien. Maar de invloed van tv-dominees, het geld wat ze ophalen én de louche sfeer die hieromheen hangt, dat wisten veel Nederlanders nog niet. Het zorgt voor een gespleten samenleving aan de andere kant van de grote plas. Alleen dat item is al een reden om Getal van het beest te lezen. Maar Houtman pakt ook de strijd in Syrië op en geeft daarmee terrorisme een belangrijke rol in het boek. Zoals gezegd blijken de verhaallijnen uiteindelijk met elkaar verweven en in een spetterend slot krijgt de lezer zelfs nog een inkijkje in de suggestieve nabije toekomst die Houtman in petto heeft voor de lezer. De gebruikte thema's geven het boek een hoog realiteitsgehalte mee, alsof het morgen zou kunnen gebeuren. Laten we hopen dat Houtman niet al te dicht bij de realiteit komt, maar we weten wel beter...

Getal van het beest is een boek van hoogstaand niveau. Dit komt door de zeer interessante, actuele thema's, uitgewerkte verhaallijn én de fijne schrijfstijl van Chris Houtman. Dit alles maakt het een Nederlandse thriller van absoluut internationale allure!