Martin Österdahl is een Zweedse auteur die Russisch, Oost-Europese Cultuur en Economie studeerde. Hij werkte twintig jaar in de televisiewereld en woonde jarenlang in Rusland. Hij schreef eerder Vraag niet om genade, een boek dat uitstekend werd ontvangen en in thuisland Zweden een bestselller werd. Dodenlijst is het tweede deel in de trilogie rond hoofdpersoon Max Anger en dit is onze recensie.

In een boerderij wordt een lichaam in een antieke doodskist gevonden. Het is een lugubere vondst: het lijk is doormidden gezaagd en in het voorhoofd staan oude symbolen gekerfd. Uiteindelijk blijkt het het hoofd van de Zweedse immigratiedienst te zijn. daarna volgt al snel een volgende moord, ook op een hoogwaardigheidsbekleder. Zweden wordt onrustig; wie volgt? Max Anger, lid van de denktank Vektor, wordt door de politie gevraagd mee te doen aan het onderzoek. Hij loopt al snel tegen muren aan; een duistere Zweedse geschiedenis blijkt de weg naar boven te hebben gevonden.

Ondertussen vaart de Russische onderzeeboot Koersk in de Oostzee. De boot doet mee aan een grote oefening van Rusland om de spierballen te kunnen tonen. Met de Koersk loopt het verkeerd af; een explosie aan boord zorgt ervoor dat het een stalen doodskist wordt. Wat heeft de Koersk met de moorden te maken?

Martin Österdahl schreef met Vraag niet om genade een bestseller die alles in zich had; een spannend en duister verhaal, realistische personages en een goed plot. Met Dodenlijst zet Österdahl deze lijn voort. Dodenlijst is namelijk een Scandi-thriller die geschreven is met de ‘verplichte’ ingrediënten en dat op kwalitatief hoogstaand niveau.

Het is het tweede deel in de serie rond Max Anger, maar is uitstekend los te lezen. Österdahl grijpt namelijk niet al te vaak terug op het verleden, en als hij dat doet dan is de manier waarop laagdrempelig. De plot dit Österdahl voorschotelt grijpt de lezer direct bij de kladden. Een aantal heftige moorden, maar ook gebeurtenissen na de Tweede Wereldoorlog spelen een belangrijke rol. Het is een onbekende historie, en terecht een zwarte pagina in de Zweedse geschiedenis en daarmee een maatschappelijke doofpot. Ook politieke intriges spelen een belangrijke rol in Dodenlijst. Het is mooi om te zien hoe Österdahl fictie en non-fictie met elkaar verweeft. Dat geldt ook voor de crash van de Koersk, die in 2000 ook echt gebeurde. Österdahl weet die ramp een fictioneel sausje mee te geven. Dit geeft Dodenlijst een hogere realiteitswaarde.

De personages gaan goed de diepte in in Dodenlijst. Het zijn realistische karakters met menselijke trekjes. Zo is de relatie van Max met zijn vrouw niet bijster goed, omdat ze een kinderwens hebben die niet lijkt uit te komen. Ze zoeken het beiden in hun werk en dat zorgt voor grotere spanningen en miscommunicatie. Ook de andere personages komen goed uit de verf en zorgen voor een goede balans tussen spanning en menselijkheid.

Mooi is ook om te zien hoe Martin Österdahl erin is geslaagd met slechts twee boeken een belangrijke plek -althans volgens ThrillZone- te vergaren in het alsmaar uitdijende Scandi-thriller genre. Waar collega’s meer aan de oppervlak blijven, duikt Österdahl op alle fronten de diepte in. Dit resulteert in een fors boek, maar laat je daartoe niet afschrikken; Dodenlijst is een van de betere Scandi-thrillers van de laatste tijd en daarmee een echte aanrader.