Sandra J. Paul is een Vlaamse schrijfster die van alle markten thuis is. Ze heeft in zowat alle genres al een boek geschreven. Thriller, jeugdboeken, Young Adult en Feel good; niets lijkt deze schrijfster niet te kunnen. Ook in is ze actief in het Engels onder de pseudoniem Joanne Carlton. Naast al het schrijfwerk heeft ze met haar partner haar eigen uitgeverij Hamley Books. Haar nieuwste psychologische thriller Verknipt mochten we recenseren.
In Verknipt raakt Zoey zwaar gewond bij een uit de hand gelopen roofoverval. Het gevolg van dit drama is dat ze vervreemdt van haar man Philip. Ze is zwaar depressief. Wanneer ze na een avond dwalen door Central Park Vivian tegenkomt, brengt deze nieuwe vriendin moed, kracht en herwonnen zelfvertrouwen in haar leven.
Wanneer haar man haar op straat zet, moet ze zich zien te redden. Ze tracht de scherven van haar leven bij elkaar te rapen, alleen raakt ze meer een meer verwikkeld in de duisternis die al zolang om haar heen sluimert.
We starten Verknipt met een sterke proloog die meteen de toon zet voor de rest van het verhaal. Deze zorgt er onmiddellijk voor dat de lezer geïnteresseerd raakt door het verhaal. Het geeft direct weer dat er iets niet klopt. Maar wat dit precies is, ontdekt de lezer pas bij het verder lezen van het verhaal.
Verknipt is volledig geschreven uit het perspectief van Zoey die iets duisters en mysterieus over haar heeft hangen. Sandra J. Paul laat gedurende het verhaal hints achter om het mysterie te gaan ontrafelen waardoor bepaalde onthullingen niet echt als een verrassing komen. Wanneer je denkt te weten hoe alles exact in elkaar, zit komt er toch weer een plotwending die alles verandert. Hierdoor behoudt ze het mysterie die rond het verhaal hangt tot het einde en dat is knap.
“Alles in me schreeuwde om te vluchten nu het nog kon, maar het was te laat.”
Het einde van Verknipt is typisch wat je van Sandra J. Paul kunt verwachten. Het is overigens niet het einde waar wij op gehoopt hadden. Maar dat is oké; het is een einde die typerend is voor het verhaal en er volledig bij hoort. Je blijft nog met vragen zitten na het lezen van het boek. Dit lijkt precies de bedoeling te zijn van de schrijfster, om de lezer verder te doen nadenken over het verhaal.
Verknipt is een sterke psychologische thriller waar niet is wat het lijkt. Je wordt zo mee getrokken in de duisternis die om Zoey hangt, dat het boek moeilijk opzij te leggen is. Sandra J. Paul weet de gemoedstoestanden van Zoey goed over te brengen op de lezer. Net als haar eenzaamheid, deze druipt gewoon van de pagina’s af.
“Mensen gingen door na een tragedie, en dat kon ik ook. Zeker weten.”
Met Verknipt wordt een mooi thema aangesneden dat wie niet geholpen wil worden, niet kan geholpen worden. Hiermee kunnen we zonder te spoilen niet teveel in detail treden, maar wie het boek gaat lezen zal vlug begrijpen wat hiermee bedoeld wordt. Qua personages is het zeer beperkt in verknipt. De vrienden Viviane en Mac die een grote rol spelen in het leven van Zoey, worden goed uitgediept.
Sandra J. Paul doet het met Verknipt weer; ze heeft een sterke psychologische thriller neergezet om van te smullen.
Sinds 2020 recenseer ik voor ThrillZone. Mij zul je nooit zonder boek vinden; waar ik ook naartoe ga, ik neem een boek mee. Mijn favoriete genres zijn thriller en feelgood. Ook al lukt het door de drukte niet altijd om veel meters te maken per dag, iedere avond voor het slapen gaan moet ik een hoofdstuk gelezen hebben. Anders heb ik geen goede nachtrust.
Ik lees heel veel auteurs en ontdek ook graag nieuwe auteurs. Natuurlijk heb ik ook favoriete auteurs. Voor het thrillergenre zijn dit Karin Slaughter en Anja Feliers. Voor het feelgood genre zijn dit Rachel Hore en Lucinda Riley.
Verknipt
Recensie van:
Verknipt
Wanneer ze alles verliest, blijft enkel duisternis over
Auteur: Sandra J.Paul debuteerde in 2015 met haar psychologische thriller Azerty, gevolgd door de thrillers Moordspel, Kwijt, Mijn Waarheid en Paniek. De rechten van meerdere titels werden intussen verkocht aan verschillende landen. Verknipt is haar zesde psychologische thriller.
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar paperback ontvangen van uitgeverij Hamley Books in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij: Hamley Books
Genre: Psychologische thriller
Cover en flaptekst:
Ik zie een donker bos met in het midden op een bospad een vrouw onder een witte paraplu. Wie is zij? Waarom is ze in het bos?
Flaptekst:
Hartverscheurende en indrukwekkende flaptekst die gelijk de sfeersetting van het verhaal duidt.
Mooie auteursfoto met waardevolle auteurs informatie.
Mooie teksten:
‘There is a price to pay for speaking the truth. There is a bigger price for living a lie.’ Cornel West
‘The truth will set you free, But first it will make you miserable.’ James A. Garfield
‘Truth is always the most important thing, Even when it leads us into dark places.’ Deborah Ellis
Het verhaal:
Zoey raakt zwaargewond bij een roofoverval die compleet uit de hand loopt. Als gevolg van het drama vervreemdt haar man Philip van haar, en lijdt ze zelf aan een zware depressie. Zoey raakt zwaargewond bij een roofoverval die compleet uit de hand loopt. Als gevolg van het drama vervreemdt haar man Philip van haar, en lijdt ze zelf aan een zware depressie. Avond na avond dwaalt ze rond in Central Park, tot ze op een dag Vivian tegenkomt. Zij geeft haar moed, kracht en zelfvertrouwen. Tot Philip aankondigt dat hij haar gaat verlaten, en het sprankeltje hoop dat ze nog over heeft om haar huwelijk te redden, vervliegt. Zoey wordt aan de deur gezet en moet zich noodgedwongen beredderen. Terwijl ze de scherven van haar leven tracht op te rapen, geraakt ze alsmaar dieper verwikkeld in de duisternis die al zolang om haar heen sluimert.
Mijn leesbeleving:
Nadat ik het boek Mijn Waarheid las van Sandra J. Paul raakte ik verknocht aan haar zeer beeldende en rijke schrijfstijl. Ook het psychologische aspect in haar verhalen is een krachtige aanwezige en constante factor in haar verhalen.
Toen ik begon te lezen in dit verhaal kon ik moeilijk stoppen. Je leest geen verhaal maar je stapt een parallelle wereld in. Die geschapen is door de auteur. De personages zijn allemaal gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. De emoties die zij doormaken voel je zelf ook. Dat maakt het verhaal gelijk zo aangrijpend en ongelooflijk intens. Het kruipt onder je huid en blijft daar. De duisternis die het hoofd personage ervaart voel jezelf tot in je botten en in de uiterste krochten van je brein. Mij greep het extra aan omdat het allemaal zo herkenbaar was.
De schrijfstijl is rijk en beeldend. Voor mij leest dit verhaal alsof je in de horror versie van je eigen leven bent belandt. De intense gevoelens van verlatenheid, de moedeloosheid, de vlammende woede die je verteert, de achtbaan van verdriet maar ook de waarde van vriendschap die je verwarmd en weer laat zien dat jij het leven waard bent om te leven. Continu raakt de auteur de juiste snaar, presenteert ze de gebeurtenissen in de juiste sfeer. De spanningsboog is continu gespannen. De zucht naar gerechtigheid en heling is duidelijk en voelbaar. De auteur ontroerde me tot tranen, liet me de intense pijn voelen van verlies, het alles verterende gevoel van woede maar ook de ontluikende vonken van mogelijk een nieuwe liefde.
De opbouw vind ik logisch en geloofwaardig. Het psychologische aspect is uitvoerig uitgewerkt in de dialogen tussen de personages. Maar ook in hun gedachtegang, gedragingen en handelingen. Als je denkt ik zie het hele plaatje helder dan zorgt de auteur ervoor dat je nadenkt over wat is waarheid en wat niet. Heb ik het verhaal goed geïnterpreteerd of juist niet? De plot zelf vormt een geweldige plottwist. Dat vind ik subliem gedaan. Wederom is Sandra J. Paul erin geslaagd mij aan een verhaal gekluisterd te houden van A tot Z. En het op een zeer beeldende, filmische, zeer voelbare manier te presenteren.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
De opbouw is geloofwaardig, de spanningsboog is er continu hetzij sluimerend of bloedstollend hartkloppingen veroorzakend explosief, de beeldende schrijfstijl laat dit verhaal heel diep tot je inwerken. Het laat je niet los. De personages zijn gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. Ik zag ze voor me en voelde en zag alles wat zij beleefden. Dat zorgde bij mij voor heftige emoties die met een snelheid van het licht van hartverscheurend verdriet naar vonkende, vlammende woede weer naar melancholische moedeloosheid ging. Maar die ook hoop bleef aanwakkeren dat de gitzwarte duisternis overwonnen zou worden door het warme, stralende licht. En dat liefde pijnlijk kan zijn maar ook troostend, helend en van een ongekende schoonheid. De plot laar je nadenken over waarheid, leugen en hoe je alles interpreteert in de wereld om je heen.
Ik heb wederom genoten. Ik maak een diepe buiging voor Sandra J. Paul.