Shelley Burr (34) won met haar debuutthriller In de schaduw de CWA Debut Dagger Award. Als ze niet schrijft, werkt ze op het ministerie van Landbouw, Water en Milieu. Ze woont in Canberra, Australië, en groeide op in Newcastle en Glenrowan. In de schaduw is gebaseerd op de gevoelens die ze heeft overgehouden aan het plotselinge verlies van haar broer. Hij overleed aan een infectie op nieuwjaarsdag 2000. 

Haar hoofdpersonage Mina McCreery wordt met eenzelfde soort leed geconfronteerd; negentien jaar geleden verdween haar zus Evelyn zonder een spoor achter te laten. Destijds was de publieke belangstelling voor de zaak enorm, maar die is tegenwoordig helemaal weggeëbd, ook al staat er nog een geldbedrag van 1 miljoen dollar open voor de gouden tip. Mina leidt een teruggetrokken bestaan op de boerderij waar ze is opgegroeid, in een afgelegen dorp in Australië. Dan biedt privédetective Lane Holland aan de zaak opnieuw te onderzoeken, maar Mina weigert omdat ze uit ervaring weet dat dat opnieuw veel ongewenste aandacht met zich zal meebrengen en omdat ze er weinig vertrouwen in heeft. Toch weet Lane haar zover te krijgen toestemming te geven, al verzwijgt hij dat hij zijn eigen duistere redenen heeft om de zaak te heropenen…

De Australische outback vormt het decor van In de schaduw. De afgelegen en desolate locaties geven een idee van hoe groot en weids ‘het land Down Under’ werkelijk is. Dorre vlaktes, gebrek aan faciliteiten en kilometers moeten rijden om in de bewoonde wereld te komen. Een saaie setting voor een thriller zou je denken, maar het geeft In de schaduw juist een uniek tintje.   

Toen Evelyn werd ontvoerd was de zaak het enige onderwerp van gesprek in heel Australië. Maar door deze massale aandacht doen er tot de dag van vandaag nog altijd de wildste theorieën de ronde over de McCreery zaak. Een stel complotdenkers en ramptoeristen hebben zich verzameld op een online form voor onopgeloste moordzaken en Burr neemt ons mee in de akelige gedachtenspinsels en conversaties die in deze online omgeving uitgewisseld worden. De online chats voegen een interessante dimensie toe aan het boek. Burr had daarom deze invalshoek meer mogen verkennen, maar ze weet de ware toedracht van de berichten op het forum wel op een logische en verrassende manier in het plot te verweven.

Met alle pijn die de verdwijning van Evelyn teweeg heeft gebracht en het feit dat er mensen zijn die geloven dat de familie McCreery iets met haar vermissing te maken heeft, is het goed voor te stellen dat Mina niet zit te wachten op de hulp van privédetective Lane Holland. Wanneer Lane Mina toch zo ver krijgt om een onderzoek te starten, kan het verhaal echt gaan beginnen. De relatie tussen de twee personages maakt vervolgens een mooie ontwikkeling door in de loop van het boek.

De schrijfstijl van Burr is toegankelijk en ze heeft duidelijk de moeite genomen om vooral Lane uit te diepen. Zijn persoonlijke redenen om de zaak op te lossen geven zijn missie meer urgentie mee waardoor je betrokken raakt bij zijn personage. Ze laat echter kansen liggen in de uitwerking van Mina. Ondanks dat ze haar jongere zusje op tragische en mysterieuze wijze is verloren, voel je niet de pijn. Ze is afgestompt, stug en sociaal ongemakkelijk, maar je voelt geen emotie bij haar, waardoor het heel moeilijk is om je in haar te verplaatsen. 

Burrs debuutthriller kent vervolgens een plot dat zich gedurende de loop van het verhaal moet ontvouwen. Wat er precies met Evelyn is gebeurd en waarom Lane een specifieke interesse heeft in de zaak wordt naarmate het verhaal vordert steeds duidelijker. De puzzelstukjes vallen echter zo traag in elkaar dat de antwoorden waar de lezer zo naar smacht een lange tijd mijlenver weg lijken. Mede daardoor mist In de schaduw een flinke dosis suspense. Burr prikkelt de lezer te weinig om verder te lezen, wat he boek tot een een stroperige leeservaring zonder spannende wendingen of onthullingen maakt. Zowel de structuur als opbouw van het verhaal is bij vlagen inconsistent en onsamenhangend. De manier waarop ze toewerkt naar de climax zit niet goed in elkaar en de plotlijnen vloeien regelmatig onlogisch in elkaar over. De hoofdstukken zijn onafhankelijk van elkaar goed geschreven maar als één geheel klopt het net niet. 

Bovendien duwt Burr je al snel een richting op met betrekking tot een verdachte. Ze lijkt vanaf het begin een beeld in haar hoofd te hebben gehad van hoe het verhaal zou moeten eindigen. Maar ze is zo bezig dat plaatje kloppend te maken dat ze vergeet om de lezer mee te laten speuren en waar nodig op het verkeerde been te zetten. Uiteindelijk weet Burr toch alles uitstekend samen te brengen. Het einde is spannend, meeslepend en zelfs een beetje ontroerend, maar uiteindelijk nogal abrupt en niet erg verrassend. 

De eindconclusie is dat Shelley Burr een auteur is met talent die echter een ondermaatse thriller heeft neergezet. Haar thrillerdebuut zal helaas in de schaduw van veel boekenkasten verdwijnen, maar hopelijk doet ze in de toekomst nog een poging, want er zit meer in.