Jen Minkman (1978) was als kind al dol op lezen en schrijven. Ze bleef schrijven, ook gedurende haar studie interculturele communicatie, waarvoor ze in veel verschillende landen woonde en tijdens de jaren dat ze Engels doceerde aan een middelbare school. Na veel levensveranderingen besloot ze het roer om te gooien en zich steeds meer met boeken bezig te gaan houden. In 2012 kwam Schaduw van de tijd uit in Amerika. Daarnaast zette ze een eigen uitgeverij op: Dutch Venture Publishing. Vanaf 2017 is ze fulltime schrijfster en uitgever. Ze schreef inmiddels 18 boeken, waarvan er vele in diverse talen vertaald zijn, meestal in het young adult-genre fantasy of science fiction. Daarin valt ook haar nieuwste boek Dromen in rood.

De vormgeving van Dromen in rood is een vermelding waard: een hardcover met een prachtige fantasieschildering van de aarde, gezien vanaf Mars, de rode planeet. 

In de toekomst, als de aarde onbewoonbaar is verklaard, gaat Marise met haar vader en zusje Sanna naar Mars om daar in 1 van de 20 koepels te gaan wonen. Het is wennen voor haar aan deze andere omgeving. Ze mist de aarde en haar moeder, die kort daarvoor overleden is.

Boven de normaal uitziende huizen strekt het met silica-aerogel beklede glas van de koepel zich uit. Gedurende de dag wordt er op het bovenste gedeelte, waar alle zonnepanelen staan, een neplucht met schapenwolkjes geprojecteerd. Dat houdt niemand echter voor de gek. We weten allemaal wat daarbuiten is. 

Terwijl ze nieuwe vrienden maakt, ontdekt ze dat er meer gaande is op Mars dan door de overheid wordt verteld. Samen met die nieuwe vrienden komt ze op het spoor van een vreselijke ontdekking en ze raakt vastbesloten het op te helderen en weer goed te maken, voor zover dat in haar macht ligt. 

Het verhaal wordt verteld vanuit Marise. Minkman heeft daarbij veel aandacht voor de beleving van wat er om haar heen gebeurt. De emoties en groei in relaties worden daarbij uitgebreid beschreven. Dit kan bij de lezer een gevoel van herkenning oproepen. 

Als ik thuiskom, staat mijn vader in de keuken fluitend verse macaroni te maken. Sanna is nergens te bekennen. Ik smijt mijn tas op de bank en haal diep adem om kalm te blijven. Hij kijkt op. ‘Hé, wat ben je laat thuis van school.’
De bezorgde blik in zijn ogen duwt me over de rand. Ik zak op de bank neer en begin onbedaarlijk te huilen. Snikkend en rillend rol ik mezelf op tot een balletje en als ik voel hoe mijn vader naast me komt zitten en zijn armen om me heen slaat, wordt het huilen alleen maar erger. 

De spanning loopt op en het wordt een zaak van leven en dood, van grote betekenis voor de hele planeet. Al met al is Dromen in rood een fijn leesbaar boek waar jongeren, maar zeker ook volwassenen, van zullen genieten! Het is een science fiction-avontuur wat de lezer bewust maakt van zijn eigen volgzaamheid.