Anna López Dekker (1970) is een auteur en docente met een multiculturele achtergrond, gevormd door haar Nederlandse moeder, Cubaanse vader en een jeugd in Barcelona. Deze mix van culturen inspireert haar verhalen, waarin ze werelden tot leven brengt die ze altijd al wilde delen.

Het schrijven van romans begon onverwacht, toen ze na jaren van lesgeven en muziekbeoefening haar eerste fantasyroman voor jongvolwassenen schreef, in het Spaans,  om samen met haar leerlingen te lezen. Het boek, gepubliceerd in 2016 in Spanje, was haar eerste stap in het creëren van een compleet eigen wereld en smaakte naar meer.

In Nederland debuteerde ze met het fantasy tweeluik Lathrain: De band (2019) en De tocht (20202). De Geestenmeesters (2022) werd een sciencefiction verhaal. 

Met Kweekvijver (2023) schreef Anna een boek wat deels onder fantasy, deels onder sciencefiction valt. Ook de term psychologische roman dekt de lading, kortom: een veelzijdig boek! Kweekvijver draait om hoe de hoofdpersonen in dit verhaal hun weg vinden in hun wereld, waar zij in lastige situaties het hoofd moeten bieden aan wat zij meemaken en hoe dit hen beïnvloedt. 

Er bestaan 2 parallelle dimensies, waarvan de inwoners met elkaar verbonden zijn, doordat elk van hen een ‘evenbeeld’ op de andere locatie heeft. De manier waarop deze dimensies zijn georganiseerd, de leefregels, wetten en kijk op het leven verschillen echter enorm. De uitgebreide beschrijvingen maken de lezer nieuwsgierig en zetten aan tot denken en vergelijken met onze eigen realiteit. 

In het boek wordt wisselend verteld vanuit de verschillende werelden en in elk worden enkele personen gevolgd. De sfeer komt aan bod, via beeldende weergaves van de omgeving. De hoofdpersonen komen tot leven door dialogen en aandacht voor hun denkbeelden en overwegingen. Dit alles gevat in toegankelijk taalgebruik en een prettige schrijfstijl maakt dat het vlot te lezen is. 

In Peiala, een wereld waar gelijkheid wordt gepromoot, waardoor het individu soms minder tot zijn recht komt, leven Aiona, een Parel die in de Tempel werkt en Estel , die op wonderlijke wijze met haar bevriend raakt. 

Korte tijd later komen de twee zussen aan in Saffier. De beroepscentra van elke steen liggen in een kring om de Tempelsector, waar ook het Parelpaleis staat, allemaal op gelijke afstand van het Tempel-plein. Voor de woonwijken geldt dat niet, die liggen als kleine dorpjes om de steenwijken heen. Alle stenen leven door elkaar, hoewel de meeste mensen proberen om zo dicht mogelijk bij hun werkplek te wonen. De enige uitzonderingen zijn Amethist, de dienstensector, en Kwarts, de landbouwers. De eerste werken overal waar men hen nodig heeft, de tweede op de landerijen buiten de stad. 

Inwoners van beide werelden hebben een edelsteen in hun voorhoofd, die hun beroep aanduidt. Hoe daar mee omgegaan wordt, dat verschilt nogal. In Mayika, een wereld vol technologie, heerst een zichtbare machtscultuur, waarbij mensen in rangen en standen leven. Gharen en Thira leven in deze wereld. 

Ze weet dat ze het makkelijk aankan. Het vierde jaar bestaat voor een derde uit de meesterproef en voor de rest voornamelijk uit verdieping van de stof, zodat een student die deze goed onder de knie heeft onmogelijk kan falen. Maar ze zal nog altijd hard moeten blokken om ervoor te zorgen dat ze bij de top tien blijft horen. Daarna zal ze zich uit de naad moeten werken om een zo hoog mogelijke plek in de ranglijst te behalen en als ze eenmaal een baan heeft, zal ze zich in allerlei bochten moeten wringen om vooruit te komen.

Thira en Estel worden beiden steeds ongelukkiger, in de wereld waarin ze leven. Er wordt hen een uitweg geboden, maar ten koste van wat?
Aiona en Gharen komen via spannende belevenissen achter de ontstaansgeschiedenis van beide maatschappijen. 

Op een kunstige wijze worden alle verhaallijnen tegen het einde van het boek ineengevlochten en wordt besloten met een passend einde. 

Kweekvijver is een veelzijdig boek, waarin het spannende, diepgaande avontuur de lezer uitnodigt tot reflectie op zijn eigen bestaan.