Chris Kyle diende vier keer in Irak als Navy SEAL. In die befaamde eenheid was hij van 1999 tot 2009 werkzaam. Kyle staat bekend als de meest dodelijke sluipschutter uit de Amerikaanse legergeschiedenis. Hij kan bogen op een officieel kill record van 160 tegenstanders. Helaas werd hij zelf gedood door een medeveteraan in 2013. Voor die tijd schreef hij echter het boek American Sniper, nu ook verfilmd door Clint Eastwood.
Kyle is niet de eerste en zeker niet de laatste Navy SEAL die zijn carrière aan het papier toevertrouwd heeft. Het meest recent is wellicht Mark Owen, die Geen gemakkelijke dag en Geen held schreef. Vooral die eerste werd wereldberoemd, omdat hij erbij was toen Osama bin Laden werd gedood. Kyle heeft dus concurrentie, maar hij hoeft niet ongerust te zijn. Zijn eigen carrière is minstens even boeiend. Net als zijn voorgangers, begint Kyle met het beschrijven van zijn jeugd. Een geboren Texaan die niets liever wil dan ranches beheren en rodeo's rijden. Maar het loopt anders als hij zich aanmeldt voor BUD/S, het beruchte selectietraject voor de Navy SEAL's. Kyle blijkt een echte doorzetter en slaagt met vlag en wimpel. Daarna wordt hij toegevoegd aan Team Three, waarna hij de sluipschuttersopleiding mag volgen. En daar blijkt hij een natuurtalent te zijn op de lange afstand.
American sniper werd al in 2013 uitgebracht door Boekerij en gerecenseerd door Richard; het boek dat ik las is een filmeditie met op de cover de fillmposter. Het boek is zoals gezegd opgezet zoals zijn voorgangers dat ook deden: kinderjaren, opvoeding, selectie en daarop volgende de carrière bij de SEAL's. Kyle heeft echter zo'n fijne schrijfstijl, dat je als lezer door de pagina's heen vliegt. Dit komt mede door het feit dat Kyle schrijft alsof hij het uit de losse pols vertelt. "Laat ik nog even zeggen..." en "o ja, ik vergat dit nog te vertellen..." waardoor je als lezer als het ware over Kyle's schouder door het vizier meekijkt. Hij beschrijft zijn verhaal in korte hoofdstukken, die soms van onderwerp naar onderwerp verspringen. Daardoor leest American sniper als een spannend en afwisselend boek. Wellicht moet je als objectieve lezer wel even door de zure appel van het Amerikaanse patriottisme heen bijten, maar dat kost weinig moeite. Kyle vertelt uitvoerig over zijn acties in Irak, zijn gevoel bij het op grote schaal doden van vijanden en daardoor onherroepelijk ook over het PTSS dat hij opliep. En dat is moedig, want in de V.S. rust op dat onderwerp nog steeds een taboe. Overigens heeft Kyle totaal geen moeite met taboes, want hij heeft het hart op de tong. Zo geeft hij aan hoe fijn hij oorlogvoeren vindt en geen moeite heeft mensen te doden. Wat hierbij sterk is, is dat zijn vrouw Taya bij tijd en wijlen ook haar pen oppakt en haar kant van het verhaal vertelt.
Kyle's observaties zijn soms heftig en je moet als lezer soms even slikken. Zo is er het hoofdstuk Strandballen en kansloze pogingen. Kyle vertelt daar over de pogingen van tegenstanders om, steunend op strandballen, een rivier over te steken. Ze kunnen niet zwemmen. Hij besluit de ballen een voor een kapot te schieten: "...degenen die geen kans zagen een andere strandbal te bereiken, verdwenen onder water en verdronken..." Tja, je moet er maar aan gaan staan.
Vooral interessant zijn de vele beschrijvingen die Kyle geeft over zijn kills in bijvoorbeeld Fallujah en Ramadi. Hij behandelt ze niet alle 160, maar geeft een goede inkijk in het werk als sluipschutter. Deze uitgebreide vertellingen maken het boek goed leesbaar en voor de liefhebbers van dit soort oorlogsboeken eigen een onmisbaar boek.
Kyle is niet de eerste en zeker niet de laatste Navy SEAL die zijn carrière aan het papier toevertrouwd heeft. Het meest recent is wellicht Mark Owen, die Geen gemakkelijke dag en Geen held schreef. Vooral die eerste werd wereldberoemd, omdat hij erbij was toen Osama bin Laden werd gedood. Kyle heeft dus concurrentie, maar hij hoeft niet ongerust te zijn. Zijn eigen carrière is minstens even boeiend. Net als zijn voorgangers, begint Kyle met het beschrijven van zijn jeugd. Een geboren Texaan die niets liever wil dan ranches beheren en rodeo's rijden. Maar het loopt anders als hij zich aanmeldt voor BUD/S, het beruchte selectietraject voor de Navy SEAL's. Kyle blijkt een echte doorzetter en slaagt met vlag en wimpel. Daarna wordt hij toegevoegd aan Team Three, waarna hij de sluipschuttersopleiding mag volgen. En daar blijkt hij een natuurtalent te zijn op de lange afstand.
American sniper werd al in 2013 uitgebracht door Boekerij en gerecenseerd door Richard; het boek dat ik las is een filmeditie met op de cover de fillmposter. Het boek is zoals gezegd opgezet zoals zijn voorgangers dat ook deden: kinderjaren, opvoeding, selectie en daarop volgende de carrière bij de SEAL's. Kyle heeft echter zo'n fijne schrijfstijl, dat je als lezer door de pagina's heen vliegt. Dit komt mede door het feit dat Kyle schrijft alsof hij het uit de losse pols vertelt. "Laat ik nog even zeggen..." en "o ja, ik vergat dit nog te vertellen..." waardoor je als lezer als het ware over Kyle's schouder door het vizier meekijkt. Hij beschrijft zijn verhaal in korte hoofdstukken, die soms van onderwerp naar onderwerp verspringen. Daardoor leest American sniper als een spannend en afwisselend boek. Wellicht moet je als objectieve lezer wel even door de zure appel van het Amerikaanse patriottisme heen bijten, maar dat kost weinig moeite. Kyle vertelt uitvoerig over zijn acties in Irak, zijn gevoel bij het op grote schaal doden van vijanden en daardoor onherroepelijk ook over het PTSS dat hij opliep. En dat is moedig, want in de V.S. rust op dat onderwerp nog steeds een taboe. Overigens heeft Kyle totaal geen moeite met taboes, want hij heeft het hart op de tong. Zo geeft hij aan hoe fijn hij oorlogvoeren vindt en geen moeite heeft mensen te doden. Wat hierbij sterk is, is dat zijn vrouw Taya bij tijd en wijlen ook haar pen oppakt en haar kant van het verhaal vertelt.
Kyle's observaties zijn soms heftig en je moet als lezer soms even slikken. Zo is er het hoofdstuk Strandballen en kansloze pogingen. Kyle vertelt daar over de pogingen van tegenstanders om, steunend op strandballen, een rivier over te steken. Ze kunnen niet zwemmen. Hij besluit de ballen een voor een kapot te schieten: "...degenen die geen kans zagen een andere strandbal te bereiken, verdwenen onder water en verdronken..." Tja, je moet er maar aan gaan staan.
Vooral interessant zijn de vele beschrijvingen die Kyle geeft over zijn kills in bijvoorbeeld Fallujah en Ramadi. Hij behandelt ze niet alle 160, maar geeft een goede inkijk in het werk als sluipschutter. Deze uitgebreide vertellingen maken het boek goed leesbaar en voor de liefhebbers van dit soort oorlogsboeken eigen een onmisbaar boek.
Afbeelding
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Kyle is niet de eerste en zeker niet de laatste Navy SEAL die zijn carrière aan het papier toevertrouwd heeft. Het meest recent is wellicht Mark Owen, die Geen gemakkelijke dag en Geen held schreef. Vooral die eerste werd wereldberoemd, omdat hij erbij was toen Osama bin Laden werd gedood. Kyle heeft dus concurrentie, maar hij hoeft niet ongerust te zijn. Zijn eigen carrière is minstens even boeiend. Net als zijn voorgangers, begint Kyle met het beschrijven van zijn jeugd. Een geboren Texaan die niets liever wil dan ranches beheren en rodeo's rijden. Maar het loopt anders als hij zich aanmeldt voor BUD/S, het beruchte selectietraject voor de Navy SEAL's. Kyle blijkt een echte doorzetter en slaagt met vlag en wimpel. Daarna wordt hij toegevoegd aan Team Three, waarna hij de sluipschuttersopleiding mag volgen. En daar blijkt hij een natuurtalent te zijn op de lange afstand.
American sniper werd al in 2013 uitgebracht door Boekerij en gerecenseerd door Richard; het boek dat ik las is een filmeditie met op de cover de fillmposter. Het boek is zoals gezegd opgezet zoals zijn voorgangers dat ook deden: kinderjaren, opvoeding, selectie en daarop volgende de carrière bij de SEAL's. Kyle heeft echter zo'n fijne schrijfstijl, dat je als lezer door de pagina's heen vliegt. Dit komt mede door het feit dat Kyle schrijft alsof hij het uit de losse pols vertelt. "Laat ik nog even zeggen..." en "o ja, ik vergat dit nog te vertellen..." waardoor je als lezer als het ware over Kyle's schouder door het vizier meekijkt. Hij beschrijft zijn verhaal in korte hoofdstukken, die soms van onderwerp naar onderwerp verspringen. Daardoor leest American sniper als een spannend en afwisselend boek. Wellicht moet je als objectieve lezer wel even door de zure appel van het Amerikaanse patriottisme heen bijten, maar dat kost weinig moeite. Kyle vertelt uitvoerig over zijn acties in Irak, zijn gevoel bij het op grote schaal doden van vijanden en daardoor onherroepelijk ook over het PTSS dat hij opliep. En dat is moedig, want in de V.S. rust op dat onderwerp nog steeds een taboe. Overigens heeft Kyle totaal geen moeite met taboes, want hij heeft het hart op de tong. Zo geeft hij aan hoe fijn hij oorlogvoeren vindt en geen moeite heeft mensen te doden. Wat hierbij sterk is, is dat zijn vrouw Taya bij tijd en wijlen ook haar pen oppakt en haar kant van het verhaal vertelt.
Kyle's observaties zijn soms heftig en je moet als lezer soms even slikken. Zo is er het hoofdstuk Strandballen en kansloze pogingen. Kyle vertelt daar over de pogingen van tegenstanders om, steunend op strandballen, een rivier over te steken. Ze kunnen niet zwemmen. Hij besluit de ballen een voor een kapot te schieten: "...degenen die geen kans zagen een andere strandbal te bereiken, verdwenen onder water en verdronken..." Tja, je moet er maar aan gaan staan.
Vooral interessant zijn de vele beschrijvingen die Kyle geeft over zijn kills in bijvoorbeeld Fallujah en Ramadi. Hij behandelt ze niet alle 160, maar geeft een goede inkijk in het werk als sluipschutter. Deze uitgebreide vertellingen maken het boek goed leesbaar en voor de liefhebbers van dit soort oorlogsboeken eigen een onmisbaar boek.